Το Υπουργείο Παιδείας προχώρησε στην έκδοση Υπουργικής Απόφασης (Υ.Α.) με ΦΕΚ 140/20-1-2021 και τίτλο: «Συλλογικός προγραμματισμός, εσωτερική και εξωτερική αξιολόγηση των σχολικών μονάδων ως προς το εκπαιδευτικό τους έργο». Επιδίωξή του είναι εντός του Φεβρουαρίου να ενεργοποιηθούν οι διαδικασίες της αξιολόγησης – αυτοαξιολόγησης στην εκπαίδευση.
Η προσπάθεια εφαρμογής της συγκεκριμένης Υ.Α. είναι το πρώτο βήμα με άμεσο στόχο την εφαρμογή της «ατομικής αξιολόγησης» των εκπαιδευτικών. Η κυβέρνηση της Ν.Δ. και το Υπουργείο Παιδείας έχουν δημόσια δηλώσει ότι, το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα θα φέρουν στη Βουλή σχετικό νόμο.
Η λεγόμενη «αξιολόγηση» θα οδηγήσει στο ακριβώς αντίθετο από αυτό που η κυβέρνηση ευαγγελίζεται! Θα αλλάξει προς το χειρότερο, για την πλειοψηφία, τη σχολική πραγματικότητα!
Θα οδηγήσει στη μεγαλύτερη υποβάθμιση του σχολείου, στη μεταφορά της ευθύνης για όλα τα προβλήματα στους ίδιους τους γονείς, τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς, στην ακόμα μεγαλύτερη κατηγοριοποίηση και ταξική διαφοροποίηση της εκπαίδευσης. Και πού το ξέρουμε αυτό; Από τη διεθνή πείρα των «αξιολογημένων» σχολείων σε πολλές χώρες όπου ο λειτουργικός αναλφαβητισμός, η σχολική διαρροή, οι ταξικοί φραγμοί και η πολυκατηγοριοποίηση «ζουν και βασιλεύουν»!
Οι δείκτες αυτής της εσωτερικής και εξωτερικής αξιολόγησης (48 τον αριθμό!) είναι αποκαλυπτικοί:
 Σε ένα υποχρηματοδούμενο σχολείο θα αξιολογείται η «ικανότητα διαχείρισης των οικονομικών πόρων». Δηλαδή πώς θα γίνεται περιορισμός δαπανών, πώς θα βάζουν πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη οι γονείς, πώς θα αναζητούνται χορηγοί.
 Σε ένα υποστελεχωμένο σχολείο, που η λειτουργία του βασίζεται σε συμβασιούχους (οι οποίοι είναι πάνω από 50.000 πανελλαδικά), θα αξιολογείται η «αποτελεσματική αξιοποίηση του προσωπικού». Δηλαδή το πώς θα καλύπτονται τα κενά εκ των ενόντων, πώς θα γίνεται ο εκπαιδευτικός λάστιχο, πώς θα μπαλώνονται τρύπες με εκπαιδευτικούς να διδάσκουν άσχετα με την ειδικότητά τους μαθήματα.
 Σε ένα σχολείο με ακατάλληλες υποδομές, με αίθουσες κλουβιά και χιλιάδες μαθητές σε κοντέινερς, θα αξιολογείται «η αξιοποίηση των σχολικών υποδομών», αλλά και ο εμπλουτισμός και εκσυγχρονισμός τους. Και επειδή μάλλον ο Σύλλογος Διδασκόντων είναι λίγο δύσκολο να αποφασίσει την ανέγερση νέων κτηρίων, αυτό που θα αξιολογείται θα είναι το άνοιγμα της πόρτας στους χορηγούς και τις κάθε λογής επιχειρήσεις για να κάνουν τις μπίζνες τους.
 Σε μια εποχή που η ανάγκη για στέρεη γνώση και ολόπλευρη μόρφωση είναι αδήριτη θα αξιολογείται η «καλλιέργεια δεξιοτήτων στους μαθητές». Δηλαδή στο πόσο γρήγορα θα γίνεται η στροφή στις εφήμερες δεξιότητες σε βάρος των μορφωτικών αναγκών των μαθητών, πόσο θα ανοίγει η πόρτα για την εμπλοκή στην εκπαιδευτική διαδικασία φορέων άσχετων με την εκπαίδευση, (Μ.Κ.Ο., επιχειρήσεις).
Οι διαδικασίες της «εσωτερικής και εξωτερικής αξιολόγησης», ρίχνουν και το τελευταίο «φύλλο συκής».
 Ο προγραμματισμός των σχολικών μονάδων, οι εκθέσεις εσωτερικής αξιολόγησης των σχολείων, οι εκθέσεις εξωτερικής αξιολόγησης των Συντονιστών Εκπαιδευτικού Έργου καθώς και οι αξιολογικές εκθέσεις των ΠΕ.Κ.Ε.Σ θα δημοσιοποιούνται σε ειδική πλατφόρμα του Ι.Ε.Π.!
 Ο Σύλλογος Διδασκόντων θα βαθμολογεί με τετράβαθμη κλίμακα τον κάθε θεματικό άξονα ενώ ο Συντονιστής Εκπαιδευτικού Έργου σε δεκάβαθμη κλίμακα το κάθε σχολείο!
Καθοδηγητικό νήμα των κυβερνητικών σχεδιασμών αποτελούν οι εκθέσεις της Ε.Ε. και του ΟΟΣΑ αλλά και οι διαπιστώσεις της έκθεσης Πισσαρίδη για την εκπαίδευση. Αυτή, επισημαίνοντας ως κομβικό πρόβλημα την «Έλλειψη αξιολόγησης των εκπαιδευτικών δομών και του εκπαιδευτικού..» προτείνει την «…συνεχή αξιολόγηση με βάση τις επιδόσεις των μαθητών, το ποσοστό εισαγωγής τους στα Πανεπιστήμια, την σύνδεση της χρηματοδότησης των σχολείων με την επίτευξη εκπαιδευτικών στόχων, την δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων των αξιολογήσεων και σύγκριση μεταξύ των σχολείων με την «διαχείριση μεγάλων δεδομένων» (big data)».
Το περιεχόμενο και οι στοχεύσεις της «εσωτερικής και εξωτερικής αξιολόγησης» κινούνται στα πλαίσια των παραπάνω κατευθύνσεων, ενώ στην πράξη η κυβέρνηση της Ν.Δ. με τις προσθήκες του ν. 4692/2020 (Κεραμέως), εφαρμόζει το νομοθετικό πλαίσιο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ (ν.4547/18)
Η επιχειρηματολογία της ότι: «η αξιολόγηση σκοπεύει στη βελτίωση της ποιότητας του εκπαιδευτικού έργου και την αναβάθμιση της παρεχόμενης εκπαίδευσης» είναι παραπλανητική και υποκριτική!. Αν κυβέρνηση και Υπουργείο Παιδείας είχαν πρόθεση να στηρίξουν τη λειτουργία των σχολείων και να βοηθήσουν στην «αναβάθμιση του εκπαιδευτικού έργου» θα είχαν ικανοποιήσει τις δίκαιες διεκδικήσεις εκπαιδευτικών γονιών και μαθητών παίρνοντας μέτρα για τη λειτουργία των σχολείων με ασφάλεια και υγιεινή.
Οι χιλιάδες εκπαιδευτικοί που ζούμε καθημερινά μέσα στα σχολεία, που βιώνουμε και οι ίδιοι μαζί με τους μαθητές μας τα άγχη και τις αγωνίες των γονιών για το μέλλον και την πρόοδο των παιδιών τους είμαστε οι πρώτοι που παλεύουμε για ένα «ποιοτικό και αναβαθμισμένο σχολείο» για όλα τα παιδιά. Τους μήνες άλλωστε της υποχρεωτικής αναστολής λειτουργίας των σχολείων χωρίς καμία στήριξη, χωρίς τεχνολογικά μέσα και επιστημονική καθοδήγηση κρατήσαμε ανοιχτή την εκπαιδευτική διαδικασία.
Οι εκπαιδευτικοί καθημερινά εξετάζουμε κριτικά και αυτοκριτικά τη δουλειά μας, τον τρόπο που κάνουμε το μάθημα προσπαθώντας με πενιχρά μέσα και χωρίς καμία στήριξη να δώσουμε ό,τι καλύτερο στους μαθητές μας. Στα σχολεία μας οι Σύλλογοι Διδασκόντων και οι εκπαιδευτικοί σχεδιάζουμε, κρίνουμε, αναπροσαρμόζουμε τον τρόπο που κάνουμε το μάθημα.
Τι κάνουν όμως κυβέρνηση και Υπουργείο Παιδείας για να στηρίξουν στην πράξη τη δουλειά του εκπαιδευτικού; Αξιοποιώντας την πανδημία και ψηφίζοντας το ένα νομοσχέδιο μετά το άλλο, τσακίζουν πιο πολύ τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών και κάνουν λάστιχο τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών.
Ο κλάδος έχει πλούσια πείρα! Ο αγώνας για την αποτροπή του Π.Δ. 152 και του ν. 4024/2001 αποτελούν σημαντική παρακαταθήκη. Δείχνουν ότι έχουμε τη δύναμη να επιβάλλουμε τη θέλησή μας ακόμα και απέναντι σε ψηφισμένους νόμους. Όπως αφήσαμε στα χαρτιά τις ρυθμίσεις για τις κάμερες στην τάξη, όπως ακυρώσαμε τις εκλογές – παρωδία για τα Υπηρεσιακά Συμβούλια ( 95% αποχή), έτσι και τώρα μπορούμε να εμποδίσουμε τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς.
Σε αυτή τη βάση: Δηλώνουμε την αντίθεσή μας στους σχεδιασμούς για αξιολόγηση της σχολικής μονάδας και για ατομική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.
Καλούμε τους συναδέλφους σε απεργία – αποχή από τις διαδικασίες αξιολόγησης στελεχών και αξιολόγησης/αυτοαξιολόγησης σχολικών μονάδων που προβλέπονται από τον νόμο 4692/2020 (ΦΕΚ 12 Ιουνίου 2020) που αφορούν την αξιολόγηση και συγκεκριμένα τα άρθρα 33, 34, 35, 36, καθώς και από την Υ.Α. 6603/ΓΔ4 (ΦΕΚ 140 20 Ιανουαρίου 2021) ενώ παράλληλα θα εκτελούμε τα διδακτικά και τα υπόλοιπα εξωδιδακτικά – διοικητικά μας καθήκοντα. Συμμετέχουμε στην απεργία – αποχή που έχουν αποφασίσει ΔΟΕ και ΟΛΜΕ.
Καλούμε τα στελέχη εκπαίδευσης (Διευθυντές σχολείων, Συντονιστές Εκπαιδευτικού Έργου κ.τ.λ.) να συνταχθούν με την απόφαση του κλάδου συμμετέχοντας στην απεργία – αποχή.
ΣΥΣΠΕΙΡΩΜΕΝΟΙ ΣΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΜΑΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ!
Σημειώνουμε τέλος, ότι η αποχή των εκπαιδευτικών από συγκεκριμένα καθήκοντα, προβλέπεται από τις διατάξεις του ν.1264/1982, όπως αυτές έχουν ερμηνευτεί από το αρμόδια Δικαστήρια (όλως ενδεικτικώς Δ.Εφ. 486/1995 κ.α.) και συνιστά απολύτως νόμιμη μορφή συνδικαλιστικής δράσης, αναγνωριζόμενη ως μορφή απεργίας. Η απεργία – αποχή χρησιμοποιήθηκε από την ΑΔΕΔΥ σε όλο το Δημόσιο με μεγάλη επιτυχία και καθολική συμμετοχή των εργαζομένων.

Αργοστόλι, 7-2-2021

Το ΔΣ της ΕΛΜΕ ΚΙ