Οι 4 στις 5 επιχειρηματικές απόπειρες καταλήγουν σε αποτυχία και κλείσιμο εντός της πρώτης πενταετίας.
Οι 9 στις 10 αν επεκτείνουμε στη δεκαετία.

Χώρες σοβαρές προσπαθούν να στηρίξουν τις απόπειρες αυτές για να δημιουργήσουν μελλοντικές θέσεις εργασίας και να μην έχουν στρατούς ανέργων που δεν δικαιούνται επίδομα ανεργίας. Η Ελλάδα δεν είναι μια από αυτές τις χώρες.

Παρόλα αυτά, οι μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις της Ελλάδος συνεισφέρουν το 57% της προστιθέμενης αξίας στην ελληνική οικονομία και το 83,5% των θέσεων εργασίας. Συγκριτικά ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι 52%

Δηλαδή οι μικρομεσαίοι Έλληνες επιχειρηματίες που βάζουν ψωμί στο τραπέζι του 83,5% των νοικοκυριών της χώρας, παρότι είναι σε ίδιο ποσοστό των επιχειρήσεων της ΕΕ, συνεισφέρουν ολόκληρες 10 ποσοστιαίες μονάδες παραπάνω προστιθέμενη αξία από τις μεγάλες επιχειρήσεις στην Ελλάδα, από ότι προσφέρουν οι Ευρωπαίοι μικρομεσαίοι έναντι των δικών τους μεγάλων εταιρειών.

Αν μιλάμε για καρό και άλογο, στην Ελλάδα το άλογο είναι οι μικρομεσαίοι. Δεν το λέω εγώ. Το λένε οι αριθμοί.

Οι δε φόροι που πληρώνουν όλοι αυτοί είναι πολύ παραπάνω από τους φόρους όλων των υπολοίπων. Απλώς ΔΕΝ είναι σε φόρο εισοδήματος που είναι αμελητέος σε σύγκριση με π.χ. τις εισφορές των 83,5% των θέσεων εργασίας της χώρας ή το ΦΠΑ της κατανάλωσης όλων αυτών των νοικοκυριών.

Η Ελλάδα τώρα σκέφτεται να ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙ τις πολύ μικρές επιχειρήσεις και τους αυτοαπασχολούμενους σε “αέναη κερδοφορία” €10.000 ετησίως κατ’ ελάχιστον, με κάποιες εξαιρέσεις (π.χ. αγρότες με 0,5 ως 5.000 στρέμματα).

Φυσικά αυτά είναι υποτίθεται “μαχητά”, δηλαδή θεωρείται ο πολίτης ένοχος ώσπου να αποδείξει ότι είναι αθώος.
Αν δηλαδή το αποδεχθεί ο δημόσιος υπάλληλος που καλείται σε ρόλο κριτή να αποφασισει ΑΝ θα τον πιστέψει ότι είναι αθώος.

Συνήθως η αντιπαράθεση του ιδιώτη με το δημόσιο υπάλληλο και μάλιστα εφοριακό, στην Ελλάδα οδηγεί στην υπόλοιπη ζωή του θύματος ιδιώτη να προσπαθεί να αποδείξει σε δικαστήρια ότι δεν είναι απατεώνας και εγκληματίας. Για δεκαετίες. Συχνά ως τον πρόωρο θάνατο του, από κάποιο εγκεφαλικό με αυτά που του συμβαίνουν στα δικαστήρια.

Γνωρίζω προσωπικά πρώην επιχειρηματία ο οποίος μετά από εξωδικαστικό προσδιορισμό των κερδών της επιχείρησής του, όπου ο εφοριακός εξίσωσε το συνολικό τζίρο του με κέρδη, κέρδισε την ποινική δίκη αλλά έχασε την διοικητική!

Αποτέλεσμα;
Ο συγκεκριμένος έχει πλέον ένα τερατώδες χρέος προς το κράτος, βεβαιωμένα πρόστιμα και εξωλογιστικός φόρος επταψήφιος, ενώ το κράτος δεν μπορεί να τον βάλει φυλακή διότι το ποινικό δικαστήριο αποφάνθηκε ότι η οφειλή του είναι πλασματική και δεν είναι δυνατόν να καταδικαστεί σε φυλάκιση άνθρωπος χωρίς επαρκείς αποδείξεις με υποθετική κερδοφορία.

Δυο δικαστήρια του ίδιου κράτους βγάζουν αντίθετες αποφάσεις για την ίδια υπόθεση ενώ ο κατεστραμμένος καταριέται την ώρα και τη στιγμή… και γερνάει μια πενταετία κάθε χρόνο που περνάει.

Η Ελλάδα σκέφτεται να σταματήσει να δέχεται ζημιογόνες χρήσεις από αυτοαπασχολούμενους. Δηλαδή να εξαναγκάζει τους 9 στους 10 που κλείνουν στη δεκαετία να δηλώνουν πλασματικά κέρδη. Εκτός αν πάνε παρακαλετοί σε κάποιον κριτή να εκλιπαρούν την αθωότητα τους ΜΕ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ.
“Απόδειξέ μου ότι δεν είσαι ελέφαντας ανθρωπάκο, και όταν αποφασίσω θα σου πω!”

Όλη αυτή η ιστορία γίνεται για €606 εκατομμύρια ευρώ παραπάνω είσπραξη φόρων ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ από τα συνολικά €116 Δισεκατομμύρια φόρων τελών και εισφορών που είναι το μερίδιο 58% του κράτους στο ΑΕΠ της χώρας.

Μιλάμε ότι οι εμπνευστές αυτού το νομοσχεδίου θα εξωθήσουν 500.000 οικογένειες απέναντι στην κυβέρνηση του Κυριάκου, για να τους πάρουν από ένα χιλιοτετρακοσάρι τον πρώτο χρόνο, όταν όλοι θυμόμαστε πριν λίγους μήνες την εκλογική συντριβή που προκάλεσαν στον ΣΥΡΙΖΑ οι απλές προεκλογικές δηλώσεις Κατρούγκαλου.

Την ίδια στιγμή που έχουμε ως χώρα πρωτογενές πλεόνασμα €9 δισ. ως το Σεπτέμβριο, στοχοποιούμε και εξευτελίζουμε με “τεκμήριο κερδοφορίας” τους πιο αδύναμους, αλλά ο γιατρός στο Κολωνάκι με €5.000 ενοίκιο το μήνα και 3 υπαλλήλους στο ιδιωτικό ιατρείο, θα είναι καθόλα νόμιμος δηλώνοντας €20.000 το χρόνο…

Μάλιστα…

Όσον αφορά στους πραγματικούς φοροφυγάδες, τις τριγωνικές τιμολογήσεις με Κύπρο των μεγάλων eshop, το transfer pricing των πολυεθνικών που παίρνουν γελοία πρόστιμα για εξαγωγή κερδών με τον τρόπο αυτό, αν πάρουν, τα λαθρεμπόρια στους δρόμους και στις αντλίες δεν μας πειράζει….

Μάλιστα…

Δεν ξέρω ακόμα ποιος προσπαθεί να εξωθήσει τον Κυριάκο σε ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΥΤΟΧΕΙΡΙΑ, απαγορεύοντας τις ζημίες σε αυτοαπασχολούμενους και πολύ μικρές επιχειρήσεις; Για €606 εκατομμύρια το χρόνο και αν, θα βάλει απέναντι τους εργοδότες του 83,5% των θέσεων εργασίας της οικονομίας… Μάλιστα…

(Αποκλείω να είναι ο Χατζιδάκης ως γνωστός για τις φιλελεύθερες απόψεις του.)

Πιθανόν να είναι οι ίδιοι κύκλοι που “αυτοκτόνησαν” τις κυβερνήσεις Παπαδήμου και Σαμαρά.

Ελπίζω να πρυτανεύσει η λογική και η μετριοπάθεια. Και να μην αρχίσουν τα όργανα.

Πηγή: capital.gr