Πατέρα, μας λείπεις… Το συγκλονιστικό κείμενο της Γιάννας Κουλουμπή
Κοινωνία
14/09/2025 | 15:22

Εσύ που θάβεις συνεχώς μέσα σου συναισθήματα, μάθε ότι κάποια στιγμή στη ζωή σου, ένα γεγονός ή ένα πρόσωπο θα στα βγάλει όλα στην επιφάνεια! Τότε, δεν θα μπορείς να τα διαχειριστείς. Δεν θα γνωρίζεις τον τρόπο…

Θα χρειαστείς πολύ χρόνο για να συνειδητοποιήσεις όχι απλώς την αιτία που τα κάλυπτες με την «τέλεια» ζωή σου, αλλά κυρίως γιατί άφησες τον εαυτό σου να ανεβαίνει όλον αυτόν τον Γολγοθά, γιατί υπέμενες τον κόμπο στο στομάχι που σου έπνιγε τη φωνή ξανά και ξανά, το βάρος στο στήθος που σου έπαιρνε την αναπνοή, τα υγρά μάτια που ακόμη και όταν έκλαιγαν δεν ήξεραν για ποιον απο όλους τους σταυρούς που κουβαλάς το έκαναν…

Τα πρόσωπα που μπήκαν στη ζωή σου και προκάλεσαν αυτήν την έκρηξη των ενδότερων συναισθημάτων σου κράτησέ τα, είναι ικανά να σε κάνουν να θες να αλλάξεις πολλά από τα «στραβά» σου. Θα σε «υποχρεώσουν» να δεις κατάματα αυτά που νόμιζες ότι είχες επιδιορθώσει, ενώ στην πραγματικότητα ήταν πληγές ανοιχτές. Μην σου φανεί παράξενο πάντως αν θελήσεις να τα απομακρύνεις. Η αλήθεια πονάει…Όσοι έχουν διαβάσει λίγο Πλάτωνα άλλωστε θα καταλάβουν γιατί φοβόμαστε τόσο τους ανθρώπους που είναι ικανοί να μας οδηγήσουν στην έξοδο της «σπηλιάς»…

Θέλω όμως περισσότερο να εστιάσω στο γεγονός που ονομάζεται «απώλεια». Η απώλεια έχει ένα μοναδικό χάρισμα.Είναι πολλαπλώς ύπουλη, εκεί που νομίζεις ότι το τραύμα επουλώνεται, ξαφνικά και ανεξήγητα καθηλώνεσαι στο ίδιο σημείο που ήσουν και πριν. Και τότε, ούτε εσύ ο ίδιος δεν αντέχεις τον εαυτό σου … Σε αυτό το στάδιο ωστόσο θα μάθεις πολλά, κυρίως από αυτούς που έφυγαν. Οι φευγάτοι πάντα θα σε πονούν, κι ας το κρύβεις. Κράτα όμως εκείνους που έμειναν ως φύλακες άγγελοι, να φυλάνε τις Θερμοπύλες της ψυχής σου. Αυτούς που σε αγαπούν στα δύσκολα, ακόμη και όταν σου θυμώνουν που πάλι κλείστηκες στον εαυτό σου, πάλι προτίμησες τον καναπέ σου από τη «συνάφεια του κόσμου», πάλι αποσύρθηκες στο δικό σου ασφαλές καταφύγιο….

Και εδώ, κλείνοντας να παραδεχτώ μια πικρή αλήθεια μετά από μήνες σιωπής. Δυσκολεύομαι να προφέρω τη λέξη ολόκληρη, να δεχτώ το γεγονός στην ολότητά του… Πατέρα, μας λείπεις. Μακάρι να μπορούσε να αλλάξει αυτή η πραγματικότητα…Έστω για μιαν ημέρα. Μιαν ώρα. Μια στιγμή.

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ