Γράφει η Βάνια Σαμόλη

Στο πίκολο Παρίσι, ντυθήκανε πανηγυριώτικα και η Αγ.Θέκλη χρίστηκε πρωτεύουσα της Παλλικής τουλάχιστον για τις 7/8.Η ορχήστρα των Μόντε Νερό, καταπληκτική, αντάρεψε ξεσηκωτικά τους περισσότερους παρεβρισκόμενους και μικροί μεγάλοι κατέκλυσαν χορεύοντας το προαύλιο του Γυμνασίου του χωριού.

Ο ήχος του βιολιού του Λαμπρογιάννη Πεφάνη, καθαρός, ηχηρά μελωδικός, πάντα ξεχωριστός, διάνθισε την βραδιά με θύμησες από τα πανηγύρια του παρελθόντος. Εκείνα όπου η παράδοση έσμιγε με το ευρωπαϊκό των χορών, θέριευε με το κρασί και μέρευε με την ανατολή.Εκείνα όπου η ψυχή γαλήνευε αργόσυρτα, εξαγνιστικά, αντάμα με το μπουζούκι, στα αργά ζεμπέκικα της χαραυγής.

Και είθε να ανταμώνουμε πάντα χέρι -χέρι, βήμα -βήμα, σε αυτά τα όμορφα που ξυπνούν τις ψυχές, που ενώνουν, που υπενθυμίζουν νοσταλγικά πως ακόμη είμαστε άνθρωποι.