Αντιπροσωπεία της Νομαρχιακής Επιτροπής και των Τοπικών Οργανώσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. – Κινήματος Αλλαγής, βρέθηκε σήμερα στο Μνημείο του Πολυτεχνείου, στη Πλατεία Καμπάνας και τίμησε τα θύματα του Πολυτεχνείου, όσους συνελήφθησαν, φυλακίστηκαν και βασανίστηκαν κατά τη διάρκεια της επταετίας, αλλά και όσους συνεχίζουν να αγωνίζονται απέναντι σε κάθε μορφής αυταρχισμό.

Η 17η Νοέμβρη 1973, είναι η αρχή του τέλους της δικτατορίας, η οποία κατέρρευσε το 1974 κάτω από το βάρος της Κυπριακής τραγωδίας. Τέτοιες μέρες οι νέοι και οι νέες της Πατρίδας μας, με το σύνθημα «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία» σήκωσαν στους ώμους τους τη θέληση ενός ολόκληρου Λαού. Τα χρόνια που ακολούθησαν αποτελούν την πιο φωτεινή περίοδο της κοινωνικής και πολιτικής ιστορίας μας. Σε αυτή την περίοδο κατοχυρώθηκαν οι πολιτικές ελευθερίες και σταμάτησε ο διαχωρισμός των Ελλήνων. Η χώρα πέτυχε σημαντικούς στόχους σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Η Δημοκρατία όμως χρειάζεται διαρκείς μάχες. Γιατί δεν ρυθμίζει απλώς τις σχέσεις πολιτείας και πολιτών, αλλά θεμελιώνει και προστατεύει τα ατομικά και τα κοινωνικά δικαιώματα. Και όταν αυτά απειλούνται, η Δημοκρατία είναι ασταθής.

Το Πολυτεχνείο είναι η ιστορική μνήμη που οφείλουμε να κρατήσουμε ζωντανή. Ο Λαός με τις θυσίες του απέδειξε ότι ο αγώνας για Αλληλεγγύη, Ελευθερία και Δημοκρατία πρέπει να είναι συνεχής και ανυποχώρητος. Πενήντα χρόνια μετά, το Πολυτεχνείο αποτελεί σύμβολο θυσίας και αγώνα για την Αλλαγή. Είναι ένα μήνυμα ανιδιοτέλειας, συλλογικότητας και ελπίδας για τη σημερινή γενιά που οφείλει να παλέψει για τις δικές της διεκδικήσεις, με αξίες, ιδέες, αξιοπρέπεια για μια όρθια, περήφανη και δίκαιη κοινωνία.