Αγαπητοί Συνάδελφοι, φίλοι, συμπατριώτες. Ο Σύλλογος Ναυτικών Κεφαλονιάς «ΝΙΚΟΣ ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ» καταδικάζει απερίφραστα και χωρίς αστερίσκους την καθαρά εγκληματική ενέργεια των μελών του πληρώματος του BLUE HORIZON εις βάρος του άτυχου ΑΝΤΩΝΗ. Ιδιαιτέρως στεκόμαστε στην εγκληματική αδιαφορία του συνόλου των παρευρισκομένων στον καταπέλτη του πλοίου και την παντελή απουσία ενεργειών ε μέρους του πληρώματος μετά την πτώση του Αντώνη στην θάλασσα.
Επειδή όμως όλοι μας έχουμε ρηχή μνήμη και μας εντυπωσιάζει μόνο η εικόνα και επειδή τα social media μας δίνουν την ευχέρεια να καταδικάζουμε από τον καναπέ μας, ότι προσβάλει προσωρινά την αισθητική μας, χωρίς να έχουμε την διάθεση, την δύναμη ή την δυνατότητα να συνεχίσουμε την αντίδραση μας, ας θυμηθούμε τα εξής: Τις 15 Μαρτίου 1984 το πλοίο «ΓΑΡΥΦΑΛΙΑ» απέπλευσε από την Μομπάσα για το Καράτσι. Όταν μετά τον απόπλου ανακάλυψαν 11 λαθρεπιβάτες, ανάμεσα τους και παιδιά , ο Πλοίαρχος Αντώνης Πλυτζανόπουλος προτίμησε να τους αναγκάσει να πέσουν στην θάλασσα και να γίνουν βορά των καρχαριών παρά να επιστρέψει και να τους παραδώσει στις αρχές της Μομπάσα. 10 χρόνια και μερικούς μήνες φυλακή και καθάρισε. Την επόμενη χρονιά και με ζέον το θέμα του ΓΑΡΥΦΑΛΙΑ, ο Πλοίαρχος του πλοίου «ΒΑΛΑΝΙ» πέταξε και αυτός 4 λαθρεπιβάτες από το Κογκό πάνω σε έναν πάκτωνα στον Ατλαντικό.
Μην ανατριχιάζετε, η πατρίδα μας είναι γεμάτη Νενέκους και δολοφόνους χωρίς αιτία ή δι’ασήμαντον αφορμή.
Ζούμε σε μια χώρα που με εντολή της πολιτείας, κάποιες εποχές, οι κρατούμενοι, κατά την μεταφορά τους με πλοίο, ήταν σιδηροδέσμιοι κόντρα στους κανόνες του Διεθνούς Ναυτικού Δικαίου.
Τεράστιες οι ευθύνες της Πολιτείας και του Λιμενικού (βραχίονος της Πολιτείας) στην συγκεκριμένη περίπτωση, αλλά και σε άλλη , ας μην αναφερθούμε συγκεκριμένα. Όταν επιτρέπουν με την απουσία τους, με την ανοχή τους ή ακόμη και με την παρουσία τους , τις συνήθειες της καθημερινότητας να γίνονται νόμος και να ακυρώνονται τα νομοθετημένα. Μιλάμε συγκεκριμένα, για την χειροδικία του πληρώματος είς βάρος του Αντώνη και για τον καταπέλτη που ήταν ανοικτός και ανασφάλιστος κατά τον απόπλου, αρκετοί έχουν πέσει θύματα του ανοικτού καταπέλτη.
Σε όλες τις προαναφερθείσες περιπτώσεις και σε πολλές περισσότερες που έχουν σχέση με την λειτουργία και την εκμετάλλευση του πλοίου , η πίεση των εταιρειών προς τους Πλοιάρχους και τα πληρώματα είναι αδυσώπητη, έχουν το μεγαλύτερο ποσοστό ευθύνης για όλα σχεδόν τα ατυχή συμβάντα, διότι με την πίεση που εξασκούν, κάποιων η σπονδυλική στήλη ή το μυαλό δεν αντέχουν και κάνουν ολέθρια λάθη.
Ζούμε σε μια χώρα που κλαίμε πάνω από το χυμένο γάλα, χωρίς να έχουμε κάνει κάτι για να μην χυθεί.
Ζούμε σε μια χώρα που συνεχώς ευχόμαστε και προσδοκούμε, να μην μας τύχει τίποτε στραβό, χωρίς την ελάχιστη προσπάθεια εκ μέρους μας και ιδιαίτερα εκ μέρους της Πολιτείας για την αποσόβηση του.
Αντώνη, καλό ταξίδι, κι’ας είσαι το τελευταίο θύμα της ανθρώπινης και κρατικής αναλγησίας.
Υ.Γ. Αργήσαμε λίγο να προβούμε σε ανακοίνωση, όχι εσκεμμένα, αλλά δεν λειτουργούμε εν θερμώ.
Το Δ.Σ.
