«Το καλό παιδί», «άτυχος άνδρας», «Έλληνας», «τελικά είχε εισιτήριο», «αλλοδαπός», «νοητική στέρηση», «αν ήταν πλούσιος», «χαμογελούσε συνέχεια», «προερχόταν από φτωχή οικογένεια», «ήταν βιοπαλαιστής»..
Οι ταμπέλες που χρησιμοποιούνται από ανθρώπους προς άλλους ανθρώπους, χαρακτηρίζουν ,κατηγοριοποιούν, προκαλούν αισθήματα. Όταν είμαστε εν ζωή, γιατί στον θάνατο είμαστε όλοι ίδιοι και ίσοι.
Οι ταμπέλες δεν έχουν αξία. Ποτέ δεν θα έχουν.
Ο παρελθοντικός χρόνος που χρησιμοποιούνται τα ρήματα έχει.

Θα έπρεπε να είναι Ενεστώτας και Μέλλοντας.
ΑΝΤΩΝΗΣ το όνομά του.

Στεφανοπούλου Γεωργία
Κοινωνική Λειτουργός