Γράφει η Δέσποινα Στυλιανάκη
Να τον αγαπάς τον εαυτό σου και να τον φροντίζεις γιατί ΜΟΝΟ αυτόν έχεις.
Αυτός σε κάνει χαρούμενο, αυτός σε ρίχνει και σε ανεβάζει. Και μην τον υποτιμάς για τις στιγμές που φάνηκες αδύναμος ή που φαίνεσαι αδύναμος. ΜΟΝΟ εσένα έχεις και στα εύκολα μα και στα δύσκολα. Σε εκείνες τις στιγμές που κανένα χέρι δε μοιάζει ιδανικό να σε ζεστάνει και καθε αγκαλιά μοιάζει ξένη, αδιάφορη. Μην τον στενοχωρείς τον εαυτό σου. Μην περιμένεις πως ολα θα αλλάξουν και θα ρθουν συγνώμες στα πόδια σου. Κανεις δε σώθηκε απο μια συγνώμη που έχουν βαλθεί να σπιλώνουν την αξία της. Να τον αγαπάς και να τον προστατεύεις τον εαυτό σου. Να του αφιερώνεις χρόνο και να μένετε και λίγο μόνοι. Κουράζει το πλήθος..
Να ζεις για εσένα, για τις όμορφες μέρες που θα έρθουν και για εκείνα τα χαμόγελα που τόσο αγαπάς στους άλλους. Να αγαπάς αυτό που είσαι και να μάθουν και οι άλλοι να σε αγαπούν Έτσι όπως είσαι μα πάνω απ ολα γι αυτό που είσαι!!!!! Και αυτοί που αξίζουν θα είναι συνοδοιπόροι, φίλοι, σύντροφοι στη ζωή σου. Θα σου κρατούν το χέρι στα δύσκολα, θα μείνουν δίπλα σου, θα σου κρατούν το χέρι στα πιο όμορφα και ευφάνταστα γεγονότα της ζωής σου. Θα γελούν μαζί σου, γιατί δεν θα μπορούν να κάνουν και αλλιώς. Και όταν θα πέφτεις θα σου χαμογελούν, και θα σου ξανά χαμογελούν μέχρι να νιώσεις πως στην καταιγίδα σου δεν είσαι μόνος είναι δίπλα σου. Αυτοί που σε ξεχώρισαν, σε έμαθαν, σε χάιδεψαν τρυφερά, σου έδωσαν οσα χρειάστηκες χωρίς να τα ζητήσεις. Αυτοί που σε αγάπησαν στις μαύρες και τις όμορφες μέρες σου, είναι αυτοί που επέλεξαν να είναι δίπλα σου, γιατί τους χάρισες ένα και εσύ ενα κομμάτι ζωή. Έγινες ένα ξεχωριστό χρώμα στην παλέτα της ζωής τους. Έμεινες στην καθημερινότητα τους και μοιράστικες ενδόμυχα λόγια. Λογια που σας ένωσαν, βρήκατε κάτι κοινό και χτίσατε πάνω σε αυτό. Να τον αγαπάς τον εαυτό σου και να μην τον χάνεις. Το <<πολύ>> κουράζει, εξαντλεί, φοβίζει.
Άνοιξε την ψυχή σου εκεί που ξέρεις πως δεν θα χαθείς, και αν κανείς πως χάνεσαι πιασου απο εσένα. Τον εαυτό σου να τον έχεις ψηλά, να τον αγαπάς και να μην τον πληγώνεις.
Και μην ξεχνάς….πως Στην ζωή μας αξίζει να είναι εκείνοι που μας αποδεικνύουν οτι μας χρειάζονται και εκείνοι στην δική τους ζωή.
