Επανέρχομαι, όπως είχα υποσχεθεί την περασμένη εβδομάδα, με το θέμα της απίστευτης τρέλας που επικρατεί στους ελληνικούς δρόμους. Για να είμαι ειλικρινής η τρέλα είναι τόσο μεγάλη που χρειάζεται πολύ χαρτί και μελάνι για την καταγράψεις. Θα τη… συμπυκνώσω αναφέροντας μερικές μόνο από τις πρόσφατες εμπειρίες μου.
Προχθές οδηγούσα σε κεντρικό δρόμο, ευτυχώς με χαμηλή ταχύτητα, όταν μια χαρωπή κυρία παραβίασε το “STOP” και θα με έστελνε σε τόπους χλοερούς και δροσερούς αν δεν προλάβαινα να φρενάρω. Η κυρία συνέχισε ανενόχλητα την πορεία της αγνοώντας επιδεικτικά την ταπεινή ύπαρξή μου. Το μόνο που πρόλαβα να δω ήταν ότι μιλούσε στο κινητό. Δύο λεπτά πιο κάτω βρεθήκαμε σε αυτοκινητόδρομο. Οδηγούσε πολύ αργά και επιχείρησα να την προσπεράσω από τα αριστερά της, όπως ορίζει ο Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας, και ενώ βρισκόμουν δίπλα της, τελείως απροειδοποίητα (για τους περισσότερους Έλληνες οδηγούς τα φώτα κατεύθυνσης είναι απλά… διακοσμητικά!) μπήκε μπροστά μου. Κορνάρισα εκνευρισμένος και αυτή συνεχίζοντας την κουβέντα της στο κινητό, με κοίταξε και σήκωσε τους ώμους της σα να μου λέει «τι συμβαίνει»!
Αυτά που βλέπεις και βιώνεις στους ελληνικούς δρόμους είναι η επιτομή της παραβατικότητας!
Οι αρχές ξοδεύουν ένα κάρο λεφτά για να σημαδεύουν με κίτρινο χρώμα τα τμήματα των δρόμων όπου απαγορεύεται η στάθμευση οχημάτων! Είναι ένα μέτρο που ιδιαίτερα στην επαρχία δεν το σέβεται κανείς! Και όταν λέω κανείς εννοώ ακριβώς αυτό. ΚΑΝΕΙΣ! Το τρελό είναι ότι και οι αρχές δείχνουν παντελή αδιαφορία στην εφαρμογή της απαγορευτικής σήμανσης. Και γεννάται το εύλογο ερώτημα, «γιατί ξοδεύονται χρήματα για κάτι που δεν εφαρμόζεται;» Άντε τώρα μεσ’ τη τρέλα να βρεθεί γνωστικός να απαντήσει!
Σε ορισμένα πολύ κρίσιμα για την κυκλοφορία σημεία, πέραν από την κίτρινη γραμμή, τοποθετούνται και πλαστικά κολωνάκια σήμανσης 50 περίπου εκατοστά από το πεζοδρόμιο για να αποτρέπεται η στάθμευση. Και πάλι οι ασυνείδητοι Ελληναράδες, συμπεριφερόμενοι σαν αποκλειστικοί ιδιοκτήτες δρόμων και δημόσιων χώρων, εξακολουθούν να παρκάρουν στα σημεία αυτά επιδεινώνοντας τα κυκλοφοριακά προβλήματα!
Οι διαβάσεις πεζών έχουν και αυτές μια περίοπτη θέση στην κλίμακα της παραβατικότητας. Ελάχιστοι σέβονται τους πεζούς που επιχειρούν να διασχίσουν το δρόμο. Οι οδηγοί αντί να κόψουν ταχύτητα και να δώσουν προτεραιότητα στους πεζούς, όπως ρητά ορίζει ο Κ.Ο.Κ., αναπτύσσουν ταχύτητα για να προλάβουν τους πεζούς περνώντας σαν πύραυλοι από μπροστά τους! Και ενώ οι Έλληνες πεζοί γνωρίζουν την κατάσταση και είναι πολύ προσεκτικοί, οι τουρίστες μένουν αποσβολωμένοι από την ασυνειδησία των οδηγών και τρέχουν πάνω στις διαβάσεις, σαν κοτόπουλα που τα κυνηγάει αλεπού, για να σωθούν!
Να προσθέσω βέβαια ότι υπάρχουν και οδηγοί που σταθμεύουν τα αυτοκίνητά τους πάνω στις διαβάσεις!
Εικόνες ντροπής για την τουριστική Ελλάδα.
Οι ζώνες ασφαλείας είναι ίσως το μόνο μέτρο που εφαρμόζεται ικανοποιητικά στην Ελλάδα. Και αυτό γιατί όταν πρωτοκαθιερώθηκε τα πρόστιμα έπεφταν βροχή.
Οι μοτοσικλετιστές και οι ποδηλάτες κρατούν τα κράνη στο χέρι με περίσσια χάρη! Το γιατί δεν τα αφήνουν σπίτι τους είναι κάτι που έχω επιχειρήσει να εξηγήσω, χωρίς όμως επιτυχία.
Στους μονόδρομους γίνεται ρεσιτάλ παραβάσεων από μοτοσικλετιστές και ποδηλάτες που κινούνται αντίθετα στο ρεύμα κυκλοφορίας. Πρώτοι εδώ οι τροφοδιανομείς, που στα νέα ελληνικά είναι γνωστοί ως… ντελιβεράδες! Τραγικό αποτέλεσμα οι θάνατοι πολλών νέων που κάνουν διανομές.
Οι ιστορίες τρέλας στους ελληνικούς δρόμους δεν έχουν τέλος και δεν θα έχουν τέλος όσο η πολιτεία αρνείται να εφαρμόσει αυστηρά τους νόμους που η ίδια ψηφίζει…
Γιώργος Μεσσάρης
Αυτοκίνητα σταθμευμένα σε δρόμο του Αργοστολίου όπου υπάρχει κίτρινη απαγορευτική γραμμή και μεγάλη κίνηση. Ακριβώς απέναντι βρίσκονται τα Δικαστήρια!
