Ο πρωθυπουργός, “στρώνει” αργά αλλά σταθερά την επιχειρηματολογία του στην κοινή γνώμη, για την ανάγκη πρόωρων εκλογών το φθινόπωρο.
Τη βδομάδα που πέρασε, μισάνοιξε το παράθυρο, όταν διατύπωσε την άποψη πως η χώρα και η οικονομία δεν μπορούν να αντέξουν ως τις εκλογές της άνοιξης, το τοξικό κλίμα που δημιουργεί καθημερινά η αξιωματική αντιπολίτευση.
Θέλει έτσι να χρεώσει την αλλαγή πλεύσης του, στην θεσμική προσήλωση του για ολοκλήρωση της τετραετίας, σε μια χωρίς όρια και πολλές φορές σουρεαλιστική αντιπολίτευση του Αλέξη Τσίπρα; Πιθανότατα, αφου ο αρχηγός τη αξιωματικής αντιπολίτευσης, έφτασε να τον κατηγορεί ότι “δραπετεύει” από την κυβέρνηση με τις πρόωρες εκλογές που δεν έχει αποφασίσει, όταν ο ίδιος σε καθημερινή βάση από τον περασμένο Δεκέμβριο ζητά να διεξαχθούν άμεσα.
Είτε φταίει η τοξική αντιπολίτευση Τσίπρα, είτε ο πληθωρισμός και ο απρόβλεπτος χειμώνας, ο πρωθυπουργός φαίνεται πως να οδηγείται, σ’ έναν σχεδιασμό και σε μια δικαιολογητική βάση για πρόωρες εκλογές. Στο περιβάλλον του εκτιμούν, πως προτιμότερο είναι για τη χώρα δύο μήνες πόλωσης και ρευστότητας το φθινόπωρο, παρά διάρκειας ενός έτους, με την παγκόσμια οικονομική αστάθεια να αυξάνεται κι έναν πόλεμο λίγο πιο έξω από τη γειτονιά μας, να συνεχίζεται αμείωτα.
Εκλογές με σύντομες διαδικασίες
Το σχέδιο για τις, εκτός σημαντικού απροόπτου, εκλογές του φθινοπώρου, ξεκινά στις 29 Ιουλίου, οπότε η Βουλή θα διακόψει τις εργασίες της, για τον Αύγουστο, χωρίς τη σύσταση καλοκαιρινών τμημάτων, κάτι που δεν είναι σύνηθες.
Θεωρείται πολύ αμφίβολο, αν θα ανοίξει ξανά το Σεπτέμβριο ή θα την προλάβουν οι πολιτικές εξελίξεις, καθώς ως ενδεχόμενο βρίσκεται ψηλά ακόμα και το σενάριο προκήρυξης πρόωρων εκλογών στα τέλη Αυγούστου.
Κυβερνητικά στελέχη που τις θεωρούν σχεδόν βέβαιες, τρέχουν στις περιφέρειες τους και μάλιστα δίνουν και ημερομηνίες για τις πρώτες εκλογές.
Εκτιμούν χαριτολογώντας, πως κάθε Κυριακή από τον Σεπτέμβριο μπορεί να είναι Κυριακή εκλογών αλλά στοιχηματίζουν σε τρεις ημερομηνίες, 18, 25 Σεπτεμβρίου και 2 Οκτωβρίου.
Σύμφωνα με πληροφορίες, στο σκεπτικό του πρωθυπουργού, κυριαρχεί η ανάγκη να μην μείνει η χώρα, για μεγάλο χρονικό διάστημα, χωρίς υπεύθυνη κυβέρνηση, γι αυτό επιθυμεί να “τρέξουν” γρήγορα οι διαδικασίες που προβλέπει το Σύνταγμα.
Με λίγα λόγια, εξαιτίας της ρευστής κατάστασης στο διεθνές περιβάλλον, την επιθετικότητα της απρόβλεπτης Τουρκίας, και με την πανδημία σε εξέλιξη φαίνεται πως πάμε σε fast track εκλογές.
Αν, όπως λένε οι πληροφορίες, προχωρήσει στην προκήρυξη των εκλογών γύρω στις 20 Αυγούστου, τότε πριν το τέλος του Σεπτεμβρίου μπορεί να έχουν ολοκληρωθεί και οι διαδικασίες των διερευνητικών εντολών, έτσι ώστε αρχές Οκτωβρίου να προκηρυχθούν οι δεύτερες με το σύστημα της ενισχυμένης αναλογικής και μετά από 21 μέρες να έχουμε τη νέα κυβέρνηση, μονοκομματική ή δικομματική.
Η απλή αναλογική της αστάθειας
Ο κίνδυνος να μείνει η χώρα ακυβέρνητη για σχεδόν ένα μήνα, με μια υπηρεσιακή κυβέρνηση στο τιμόνι, εκτιμάται ως μείζον και εθνικό ζήτημα, που πρέπει να αντιμετωπίσει με υπευθυνότητα όλο το πολιτικό σύστημα. Μπορεί να πει κανείς πως δεν θα υπήρχε, αν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ δεν ψήφισε την απλή αναλογική.
Την ψήφισε όμως τότε, μόνο και μόνο, για να βάλει τρικλοποδιά στην επόμενη κυβέρνηση, αλλά αυτή η τρικλοποδιά, μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στην ίδια τη χώρα.
Κανείς δεν θέλει να φανταστεί τον πρόεδρο ανώτατου δικαστηρίου να καλείται να λάβει αποφάσεις ή να διαβουλευτεί με ξένες κυβερνήσεις σε περίπτωση που η χώρα, δεχτεί απειλές επι του πεδίου από την Τουρκία. Μια Τουρκία που έχει αποδείξει στο παρελθόν πως εκμεταλλεύεται τα κενά εξουσίας για να προβεί σε τετελεσμένα γεγονότα.
Η άλλη λύση για να αποφευχθεί μια τέτοια δύσκολη κατάσταση θα ήταν ο σχηματισμός κυβέρνησης συνεργασίας.
Αλλά ένα τέτοιο ενδεχόμενο έχει αποκλειστεί από τη ΝΔ και δεν το δέχεται το ΠΑΣΟΚ εκτός κι αν είναι, κοινής αποδοχής πρωθυπουργός.
Μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ ελπίζει σε προοδευτική διακυβέρνηση αν βέβαια βγαίνουν τα “κουκιά”, αφού εκ της θέσεως του, το ΚΚΕ αρνείται κάθε συμμετοχή σε κυβέρνηση.
Οι τρεις περιπτώσεις που η χώρα βρέθηκε με κυβέρνηση συνεργασίας τις τελευταίες δεκαετίες, ήταν κατά τη μνημονιακή περίοδο. Η πρώτη με πρωθυπουργό τον Λουκά Παπαδήμο, η δεύτερη με πρωθυπουργό τον Αν. Σαμαρα και με τη συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ και η τρίτη με πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα με τη στηριξη των ΑΝΕΛ του Πάνου Καμμένου.
Η εντύπωση που υπάρχει είναι πως και οι τρεις κυβερνήσεις παρ οτι προώθησαν το μνημονιακό τους έργο, δεν άφησαν τις καλύτερες μνήμες στην ελληνική κοινωνία.
Διερευνητικές εντολές
Όπως και να εχει πάντως το Σύνταγμα προβλέπει σαφείς διαδικασίες στην περίπτωση που κανένα κόμμα δεν έχει αυτοδυναμία στη Βουλή. Σύμφωνα με το Σύνταγμα, η διαδικασία ανάθεσης διερευνητικών εντολών ξεκινά μέσα σε τρεις μέρες από την ώρα που ο πρόεδρος της Βουλής θα ανακοινώσει τη δύναμη των κομμάτων, με κάθε διερευνητική εντολή ισχύει επίσης για τρεις ημέρες.
Μολις διαπιστωθεί η έλλειψη αυτοδυναμίας, η πρόεδρος της Δημοκρατίας θα ξεκινήσει αμέσως τις διερευνητικές εντολές. Θα καλέσει τον αρχηγό του πρώτου κόμματος και θα του αναθέσει την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης. Αν διακριβωθεί πως δεν μπορεί να συγκροτήσει πλειοψηφία, η διερευνητική εντολή θα δοθεί στον αρχηγό του δεύτερου κόμματος και στη συνέχεια του τρίτου.. Αν αποβούν άκαρπες οι επαφές των τριών αρχηγών, τοτε η Πρόεδρος θα επιδιώξει σχηματισμό κυβέρνησης από όλα τα κόμματα για τη διενέργεια των εκλογών.Σε περίπτωση αποτυχίας, θα αναθέσει την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, στον πρόεδρο, ενος εκ των τριών ανωτάτων δικαστηρίων της χώρας για να προκηρύξει αμέσως τις νέες εκλογές. Αυτή η διαδικασία αν δεν συντομεύσει, μέσα βεβαίως στα συνταγματικά πλαίσια μπορεί να διαρκέσει πάνω από δύο εβδομάδες, έως ότου σχηματιστεί η νέα υπηρεσιακή κυβέρνηση και να προκηρυχθούν εκ νέου εκλογές.
Πρόθεση του κ Μητσοτάκη είναι να πραγματοποιηθούν με ταχύτατους ρυθμούς όλες οι διαδικασίες – ενδεχομένως μέσα σε λίγα 24ωρα και δεν αποκλείεται ανάλογα με τα αποτελέσματα, να καταθέσει ο ίδιος αμέσως τη διερευνητική εντολή του. Κατι που φυσικά δεν πρόκειται να κάνει ούτε ο κ Τσίπρας ουτε ο κ Ανδρουλάκης
“Βοηθεια” Τσίπρα σε Μητσοτάκη
Εντύπωση όμως έχουν προκαλέσει οι καινοφανείς προτάσεις της αξιωματικής αντιπολιτευσης για τις προσεχείς εκλογές.
Ενώ η δικαιολογητική βάση για τις πρόωρες εκλογές που σκέφτεται ο κ. Μητσοτάκης, είναι η πόλωση, το τοξικό κλίμα απο την ακραία αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ και η αστάθεια στη χώρα από μια παρατεταμένη προεκλογική περίοδο, ο κ Τσίπρας, έσπευσε με δηλώσεις του να …δώσει ζωή σ αυτές τις απόψεις.
Για δικούς του λόγους ο κ. Τσίπρας, προτείνει από τώρα να οριστεί η ημερομηνία των εκλογών του φθινοπώρου και η κυβέρνηση να προχωρήσει από εδώ και πέρα, με υπηρεσιακό υπουργό στο υπουργείο Εσωτερικών, όποτε κι αν γίνουν οι εκλογές.
Ασφαλώς ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να προκηρύξει εκλογές τώρα ή όποτε θέλει η αντιπολίτευση, πρώτον γιατί δεν τις έχει αποφασίσει και δεύτερο γιατι κανείς δεν γνωρίζει τι θα συμβεί τους δυο επόμενους μήνες στη χώρα, στην οικονομία και στα ελληνοτουρκικά σε μια περίοδο ιδιαίτερα ταραγμένη, ούτε και να αλλάξει υπουργό του καθ υπόδειξη της αντιπολίτευσης.
Όμως και μόνη η πρόταση του κ Τσίπρα, να προκαλέσει πρόωρη πόλωση και να ανεβάσει την ένταση με πολιτικές παραδοξότητες συνεισφέρει στα επιχειρήματα του Μαξίμου.”Βούτυρο στο ψωμί μας “ λενε κυβερνητικά στελέχη.
Απο δίπλα και ο κ. Τσακαλώτος που παραδόξως δήλωσε πρόθυμος να συγκυβερνήσει με τον κ Βαρουφάκη, τον οποίο έδιωξαν από την κυβέρνηση και του έχουν επιρρίψει όλες τις ευθύνες για την τραγωδία του 2015.
Μπορεί κανείς να παρατηρήσει πως κάποιοι βρίσκονται σε “βέρτικο” στην Κουμουνδούρου. Οχι. Ακολουθούν τη στρατηγική τους σύμφωνα με την οποία, οι εκλογές με την απλή αναλογική, είναι οι κύριες γιατί μόνο σ αυτές μπορεί να στηριχθεί το σενάριο της προοδευτικής διακυβέρνησης που αποτελεί και την μόνη ελπίδα του ΣΥΡΙΖΑ και το μόνο μήνυμα για να συσπειρώσει τους οπαδους του.
Γι αυτό και ακολουθούν τη γνωστή συνταγή του διχασμού της κοινωνίας, “εμείς και οι άλλοι”. Για να υπάρχει διχασμός πρέπει να υπάρχει και αντίπαλος.
Το σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ οπως το διατύπωσε ο κ. Τσίπρας είναι αποκαλυπτικό. «Πολιτική αλλαγή και ο εφιάλτης τέλος ή εφιάλτης δίχως τέλος». Αυτό είναι το δίλημμα των εκλογών, είπε.
Καμία αναφορά για το μέλλον, την κοινωνία, τους στόχους, την οικονομία.
Στόχος είναι μόνο ο Μητσοτάκης, που αποτελεί και τον κοινό αντίπαλο και της υπόλοιπης αριστερής αντιπολίτευσης.
Το κύριο άρθρο του συμπατριώτη μας δημοσιογράφου Ανδρέα Κωνσταντατου στην εφημερίδα Today Press.
