Γράφει ο Δημήτρης Δημουλιός – Υποψήφιος Διδάκτορας Ιονίου Πανεπιστημίου

Tα εμβόλια αποτελούν αναμφίβολα ένα αποτελεσματικό μέσο για να περιορίσουμε δραστικά τις πιο αρνητικές ή και ανθρωποκτόνους συνέπειες της λοίμωξης από τον κορονοϊό και να ανασχέσουμε προσωρινά την πανδημία.

Ποιος, όμως, μπορεί να μας εγγυηθεί, σήμερα, για την αποτελεσματικότητα των διαθέσιμων εμβολίων στο να εμποδίζουν, εκτός από τη σοβαρή νόσηση, και την διάδοση του κορονοϊού από τους εμβολιασμένους;

Σύμφωνα με τους επιδημιολόγους και όλους τους διεθνείς ιατρικούς οργανισμούς, τα εμβόλια της Pfizer, της Moderna, της AstraZeneca και της Johnson & Johnson είναι όντως αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση των σοβαρών μολύνσεων από τον κορωνοϊό.

Ακόμη κι αν η προστασία που παρέχουν τα εμβόλια από τη νόσο COVID φτάνει το 95%, αυτή αφορά τα ορατά και πιο σοβαρά συμπτώματα της λοίμωξης από τον κορωνοϊό.

Οι μέχρι σήμερα κλινικές μελέτες των εμβολίων σε δύο δόσεις κατά του κορωνοϊού, όπως αυτά της Pfizer-BioNTech, έδειξαν ότι 7 έως 14 ημέρες μετά την πρώτη δόση ο εμβολιασμένος αρχίζει να αναπτύσσει κάποια προστασία στις λοιμώξεις, ενώ μία εβδομάδα μετά από τη δεύτερη δόση η προστασία από τα συμπτώματα της σοβαρής νόσησης αυξάνεται σημαντικά – ανέρχεται περίπου στο 95%.

Για όλους τους παραπάνω λόγους, οι πιο σοβαροί ειδικοί και οι υπεύθυνοι φορείς των υγειονομικών υπηρεσιών επιμένουν ότι όσοι έχουν ήδη εμβολιαστεί θα πρέπει να εξακολουθήσουν να φοράνε μάσκες και να τηρούν τα μέτρα προστασίας και υγιεινής όταν έρχονται σε επαφή με άγνωστα άτομα. Αν όχι για τους ίδιους, τουλάχιστον για την προστασία των άλλων και ειδικά όσων ανήκουν στις πιο ευπαθείς ομάδες.

Η διασπορά ιού και νόσου, ξεκάθαρα και αποδεδειγμένα επιστημονικά περιορίζεται δραστικά με:

στρατηγική μέτρων δημόσιας υγείας, σοβαρή δηλαδή επιδημιολογική επιτήρηση,

testing για εμβολιασθέντες και μή

ιχνηλάτηση,

απομόνωση κρουσμάτων και νοσούντων επαφών τους,

σε συνδυασμό με τους εμβολιασμούς.

Το εμβόλιο από μόνο του δεν είναι «πανάκεια» για να ανασχέσεις την διασπορά αλλά πολύτιμο εργαλείο στην αντιμετώπιση της πανδημίας.

Επιπλέον, αν και με σαφώς λιγότερες πιθανότητες νόσησης και νοσηλείας, είναι λάθος οι εμβολιασμένοι να έχουν την αίσθηση πως είναι «άτρωτοι» αφού και να νοσήσουν μπορεί και να μεταδώσουν ομοίως, οπότε τα μέτρα αυτοπροστασίας είναι αναγκαία όπως και το testing.

Επίσης, κάνουμε λάθος να μυθοποιούμε την τρίτη, την αναμνηστική δόση, διότι θα έχει και αυτή ημερομηνία λήξεως, ενώ έχουν, αντικειμενικώς, υποβαθμιστεί τα μέτρα προφύλαξης( μάσκα, υγιεινή χεριών, αποφυγή συνωστισμού), χρειάζεται συνδυασμός τους.

Η μάσκα επομένως δεν είναι αξεσουάρ στον καρπό του χεριού ούτε μέσο για την αποφυγή προστίμου σε έλεγχο και για τους εμβολιασμένους.

Η απάντηση λοιπόν στην ερώτηση « έκανα το εμβόλιο και είμαι άτρωτος» είναι…. « όχι δεν είσαι!!»