Από την αρχή της δημιουργίας του ο άνθρωπος, τη δύναμή του την αντλεί από τη γη και τα γεννήματα της. Και στους δύσκολους καιρούς των πολέμων και των λοιμών σ’ αυτή γυρίζει γιατί κοντά της νοιώθει ασφάλεια. Ο άνθρωπος απόλυτος άρχοντας της γης την καλλιεργεί και τρέφει την οικογένεια. Σ΄ όλον αυτόν τον αγώνα με τη γη πρωταγωνιστής είναι ο άνδρας Αγρότης. Η γυναίκα Αγρότισσα συμμετέχει σε τόσο χρόνο, όσο το νοικοκυριό, η γέννηση και η ανατροφή των παιδιών, αλλά και η φροντίδα των ηλικιωμένων αφήνει ελεύθερο χρόνο.

Η Κεφαλλονίτισσα γυναίκα της υπαίθρου δίνει καθημερινά τη μάχη της ζωής στο πλευρό του ΑγροΚτηνοτρόφου συζύγου της ενώ παράλληλα είναι μάνα, νοικοκυρά, εργάτρια, κόρη και νοσοκόμα για τους ανήμπορους και ηλικιωμένους αλλά και μια ζεστή αγκαλιά φιλοξενίας για τους επισκέπτες, δίχως να γνωρίζει τι σημαίνουν διακοπές, αργίες ελεύθερος χρόνος, ψυχαγωγία. Στις δυσκολίες ξέρει με δύναμη και νηφαλιότητα να εμπνέει σιγουριά και ασφάλεια και να γίνεται ο στυλοβάτης της οικογένειας.

Με τη δεξιοτεχνία, την εργατικότητα και το λεπτό γούστο της, συνεχίζει την παράδοση στο πολιτισμό, στο κέντημα, στο πλέξιμο με χαρακτηριστικά της τοπικής λαϊκής τέχνης. Ζώντας και δημιουργώντας στο χωριό αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της υπαίθρου, ένα θετικό πυρήνα να μένει ο πληθυσμός και να μην ερημώνει ο τόπος μας. Η γυναίκα αυτή αποτελεί πρότυπο συνέπειας και ευσυνειδησίας. Παρά τη συμβολή της όμως στην ντόπια αγροτική και όχι μόνο οικονομία η εργασία της δεν καταχωρείται σε στατικούς πίνακες, ούτε αναφέρεται σε εκθέσεις.

Η σημερινή Παγκόσμια Ημέρα της Αγρότισσας, αποδίδει τη δέουσα τιμή αλλά και υπενθυμίζει το χρέος της Πολιτείας να αναγνωρίσει έμπρακτα την πολύπλευρη και πολυδύναμη προσφορά της Αγρότισσας η οποία δεν είναι αδρανής και εξαρτώμενη. Πραγματικά αξίζει και δικαιούται πολλά. Δρ. Σπυρίδων Α. Θεοτοκάτος