Το «παράθυρο» που άφησε ανοικτό, ο υπουργός Εσωτερικών Μάκης Βορίδης, για την επέκταση της υποχρεωτικότητας εμβολιασμού στο δημόσιο τομέα μετά τον Σεπτέμβριο, εκλαμβάνεται από τους υπαλλήλους του δημοσίου, ως απειλή που δεν μπορεί να υλοποιηθεί.
Γιατί απλά, τα προβλήματα που θα προκύψουν στη λειτουργία του κράτους, από την αναστολή εργασίας δεκάδων χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων δεν έχουν επεξεργαστεί, ούτε καταγραφεί και βεβαίως δεν έχει υπάρξει σχέδιο αντιμετώπισης των κενών που θα δημιουργηθούν.
Ενδεικτικά είναι τα προβλήματα στον υγειονομικό τομέα, που ισχύει η υποχρεωτικότητα. Στην μονάδα αιμοκάθαρσης του νοσοκομείου Αργοστολίου, που εξυπηρετεί τριάντα ασθενείς, οι τέσσερις από τις οκτώ νοσηλεύτριες, αρνήθηκαν τον εμβολιασμό και τίθενται σε αναστολή, με αποτέλεσμα το νοσοκομείο να ανακοινώσει στους ασθενείς, ότι δεν θα μπορεί να εξυπηρετήσει όλους από την 1 Σεπτεμβρίου και πως πρέπει να αναζητήσουν μονάδα αιμοκάθαρσης, εκτός Κεφαλλονιάς.
Η υποχρεωτικότητα εμβολιασμού, μια εν δυνάμει αποτελεσματική κίνηση, αντί της επιβολής νέου lockdown, πρέπει να επιβληθεί με επιχειρήματα στους υπαλλήλους «πρώτης γραμμής» του δημοσίου, να πεισθούν ότι το σύστημα έχει σχέδιο και μπορεί να τους αντικαταστήσει χωρίς κραδασμούς.
Όσο γνωρίζουν, πως το κράτος, είτε στον υγειονομικό τομέα, είτε σε άλλους «πρώτης γραμμής» τομείς είναι απροετοίμαστο να καλύψει τα κενά τους, τόσο θα παραμένουν, πολλοί από αυτούς, επικίνδυνοι για τον εαυτό τους αλλά για τους πολίτες με τους οποίους έρχονται σε επαφή.
Τα προβλήματα γίνονται πιο εμφανή στον υγειονομικό τομέα, όπου ανεμβολίαστοι νοσηλευτές, εξυπηρετούν ανοσοκατεσταλμένους. Μείζον πρόβλημα, που θα έπρεπε να έχει αντιμετωπιστεί από το σύστημα πολύ νωρίς, αλλά δεν συνέβη, ίσως γιατί δεν υπήρχαν αντικαταστάτες. Όμως το μήνυμα που εστάλη στους υγειονομικούς δεν ήταν πειστικό.
Έτσι φτάσαμε, σ΄ένα σημείο όπου το κράτος, αντί να πιέζει τους ανεμβολίαστους υγειονομικούς, (όπως στην περίπτωση του νοσοκομείου Αργοστολίου) που βρίσκονται κοντά σε ασθενείς με νεφρική ανεπάρκεια να προχωρήσουν σε εμβολιασμό, να πιέζεται το ίδιο το σύστημα από την αναστολή της εργασίας τους και τα κενά που δημιουργούνται.
Στο υπουργείο Υγείας ο κ. Κοντοζαμάνης συγκαλεί σύσκεψη για να καλύψει αυτά τα κενά και να επιλύσει τα προβλήματα που δημιουργούνται. Αλλά το μήνυμα άργησε να δοθεί και οι εκ των υστέρων κινήσεις, δεν ενισχύουν την άποψη Βορίδη ότι μετά τον Σεπτέμβριο, μπορεί να επεκταθεί η υποχρεωτικότητα στους υπαλλήλους «πρώτης γραμμής» του δημοσίου.
Ήδη στους υπαλλήλους της, η Βουλή, που θα έπρεπε εκ της θέσεων της, στο πολιτικό σύστημα, να δώσει το καλό παράδειγμα, δεν επιβάλλει τον εμβολιασμό, αλλά ούτε και το τεστ. Όποιος θέλει το κάνει, όποιος δεν θέλει, σφυράει ανέμελα και επικίνδυνα…
