Το 1996 ιδρύθηκε το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Κεφαλονιάς και Ιθάκης από την Εταιρεία Προστασίας της Φύσης Κεφαλονιάς και Ιθάκης με την συμβολή της τότε Κοινότητας Δαυγάτων και του Πολιτιστικού Συλλόγου των Δαυγάτων (ΦΕΚ: Αρ. φύλλου 32 – 16/01/1996) , όπως αναφέρεται και στην επίσημη ιστοσελίδα του Δήμου Αργοστολίου.
Ως κάτοικοι των Δαυγάτων ή έχοντες καταγωγή και περιουσιακά στοιχεία στα Δαυγάτα παρακολουθούμε τα τελευταία έντεκα χρόνια μια συντονισμένη προσπάθεια για απαξίωση και απομάκρυνση του Μουσείου από το χωριό μας.
Έχοντας συμβάλει οικονομικά στην δημιουργία και την λειτουργία του – μέσω του Πολιτιστικού Συλλόγου – αλλά και υλικά με προσφορά εκθεμάτων από χωριανούς και πολλή προσωπική εργασία, νιώθουμε το Μουσείο μέρος του χωριού μας, το αγαπάμε και μας πονά η πολύχρονη αδράνεια στην οποία έχει οδηγηθεί και για την οποία δεν ευθυνόμαστε.
Το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας είναι ένα κομμάτι της μεγάλης ιστορίας των Δαυγάτων και αυτό ουδείς επιτρέπεται να το αμφισβητεί.
Εκφράζουμε λοιπόν την κατηγορηματική μας αντίθεση στην κατά πλειοψηφία απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Αργοστολίου περί μεταφοράς του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Κεφαλονιάς και Ιθάκης από τα Δαυγάτα που είναι η φυσική του έδρα όπως προβλέπεται από το καταστατικό λειτουργίας του, στο Αργοστόλι στο υπόγειο του κτιρίου που φιλοξενείται και το Επιμελητήριο Κεφαλονιάς και Ιθάκης.
Η απόφαση αυτή που συνεπάγεται το οριστικό κλείσιμο του Μουσείου στα Δαυγάτα και τη μετατροπή των κτιριακών του εγκαταστάσεων σε αποθήκες και κυρίως που δρομολογεί μια προφανή όχι καλλίτερη λειτουργία του, μας λυπεί βαθιά και γεννά πλήθος ερωτημάτων:
- Ποια αλήθεια πλεονεκτήματα έχει η μεταφορά του Μουσείου από δύο κτίρια αποκλειστικά δικής του χρήσης, έτοιμα να λειτουργήσουν με ελάχιστες επισκευές, όμορφα, λειτουργικά, ασφαλή, με άπλετο ελεύθερο περιβάλλοντα χώρο, σε μια μονόχωρη αίθουσα που θα κοστίσει στο δημότη η διαμόρφωσή της προκειμένου να μπορέσει να λειτουργήσει και σε μια περιοχή ήδη βεβαρημένη και προβληματική (παρακείμενη Δημοτική Αγορά, ΚΤΕΛ, Πυροσβεστική, Δημοτικό Γηροκομείο, Τεχνικές Υπηρεσίες του Δήμου, γραφεία Αποκεντρωμένης Διοίκησης κλπ);
- Αλήθεια πόσα από τα Μέλη του ΔΣ του Μουσείου αλλά και του Δημοτικού Συμβουλίου έχουν επισκεφτεί έστω και μια φορά το χώρο του Μουσείου ώστε να έχουν τη δυνατότητα να διαμορφώσουν προσωπική άποψη και να αποφύγουν να γίνουν θύματα παραπληροφόρησης και σκοπιμότητας;
- Γιατί αλήθεια κανένας μέχρι σήμερα δεν ασχολήθηκε με την πρόσληψη εκπαιδευμένου επιστημονικού προσωπικού, βασικό πρόβλημα του Μουσείου διαχρονικά και κύριου λόγου της πολύχρονης αδράνειας του;
Θεωρούμε ότι αυτή η απόφαση εκτός από απαράδεκτη, είναι επιζήμια τόσο για τα Δαυγάτα όσο και για τον Πολιτισμό του Νησιού μας γενικότερα, αλλά και θλιβερή για εκείνους τους εκπροσώπους της πρωτοβάθμιας τοπικής αυτοδιοίκησης που όπως φαίνεται ξεχνούν πολύ εύκολα τις προεκλογικές τους εξαγγελίες και δεν είναι διατεθειμένοι να στηρίξουν τις μικρές κοινότητες και γενικότερα την περιφέρεια.
Θεωρούμε ότι είναι ύβρις για το χωριό που γέννησε το Ριζοσπάστη Δημήτριο Δαυή, το χαρισματικό μουσικοσυνθέτη Σπύρο Μαρκάτο (Φούρα) αλλά και τον πολιτικό μηχανικό Τάκη Παυλάτο που η προσφορά του στην ανοικοδόμηση του νησιού μετά τους σεισμούς του 1953 είναι γνωστή και αναμφισβήτητη. Ύβρις για το χωριό που βομβαρδίστηκε από τους Γερμανούς, γκρεμίστηκε από τους σεισμούς και μαρτύρησε την θλιβερή περίοδο του εμφυλίου πολέμου.
Απευθυνόμαστε λοιπόν σήμερα σε όλους εσάς, τους φορείς, το Βουλευτή, τις τοπικές οργανώσεις των κομμάτων, τις δημοτικές και περιφερειακές παρατάξεις, δημοτικούς και περιφερειακούς συμβούλους, τον κάθε πολιτειακό παράγοντα αλλά και τους απλούς πολίτες για να στηρίξετε το δίκαιο αίτημα μας να παραμείνει το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στα Δαυγάτα, να στελεχωθεί με το κατάλληλο προσωπικό και να λειτουργήσει ως φορέας πολιτισμού, επιστημονικής έρευνας και παιδαγωγικής.
Καλούμε το ΔΣ του Μουσείου να αναθεωρήσει την απόφαση του όπως και το Δημοτικό Συμβούλιο να πράξει ανάλογα.
Εμείς από τη μεριά μας θα συνεχίσουμε να στηρίζουμε το Μουσείο με όλες μας τις δυνάμεις όπως κάναμε αθόρυβα και αγόγγυστα τόσα χρόνια.
Ταυτόχρονα δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν, το ωραιότερο σημείο του χωριού μας, η κεντρική του πλατεία με το πλούσιο πράσινο και το Σχολείο που γενιές και γενιές έμαθαν τα πρώτα τους γράμματα να γίνει αποθήκη κανενός.
