Πριν λίγους μήνες είχα γράψει ένα άρθρο με τίτλο “Βαρέθηκα”. Για όσους δεν το είχαν διαβάσει το θέμα αφορούσε τα νέα παιδιά που χάνουν σωρηδόν την ζωή τους σε τροχαία δυστυχήματα.
Μετά το τραγικό περιστατικό στο νησί μας κατάλαβα ότι “φωνή βωόντως εν τη ερήμω” ή “στου κουφού την πόρτα…..”.
Ήρθε νομίζω η ώρα να πούμε μερικές αλήθειες.
Σοκαρίστηκε λέει η κοινωνία του νησιού.
Γιατί σοκαρίστηκε?
Εδώ δεν ζούμε όλοι?
Δεν έχουμε όλοι δει μηχανές μεγάλου και μικρότερου κυβισμού να τρέχουν στην Βεργωτή με 100 χιλιόμετρα σαν να μην υπάρχουν άλλοι?
Δεν έχουμε δεί στα Τραυλιάτα πιτσιρικάδες να κάνουν κόντρες, σούζες και να μετατρέπουν έναν στενό και άθλιο δρόμο ενός χωριού σε πίστα αγώνων?
Δεν έχουμε όλοι γίνει μάρτυρες ντελιβεράδων να κανουν σφήνες παντού και υπό οποιεσδήποτε συνθήκες?
Ποιός δεν έχει δεί μηχανές στην Κρανιά να τρέχουν με 200 χιλιόμετρα?
Ποιός οδηγός αυτοκινήτου δεν έχει τρομάξει συνηδειτοποιώντας ότι από αριστερά του περνάει κάποιος πιτσιρίκος με κομμένη εξάτμιση και απίστευτο θόρυβο?
Ποιός δεν βλέπει ότι σχεδόν κανένας νέος δεν φορά κράνος?
Ποιός δεν έχει δεί μεθυσμένα νιάνιαρα να σαχλαμαρίζουν πάνω σε πειραγμένα μηχανάκια?
Γιατί λοιπόν τώρα σοκαριστήκαμε?
Μα ο δρόμος που έγινε το δυστύχημα είναι καρμανιόλα!!
Γιατί είναι καρμανιόλα?
Μια χαρά ευθεία είναι και με καλή ορατότητα.
Στενός μεν, διπλής κατεύθυνσης μεν αλλά ευθεία.
Δεν είναι ο δρόμος καρμανιόλα.
Η μεγάλη ταχύτητα τον κάνει αυτομάτως καρμανιόλα.
Όταν ισορροπείς σε δύο ρόδες με 180 χιλιόμετρα ο δρόμος από στενός γίνεται ακόμα στενότερος.
Όταν αναπτύσσεις αυτήν την ταχύτητα σε τέτοιο δρόμο ένα απλό φτάρνισμα ή μια σφήκα μπορει να σε σκοτώσει σε δευτερόλεπτα.
Αν έχεις και συνεπιβάτη τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα.
Που πάς με τέτοια ταχύτητα?
Θα σκοτωθείς.
Δεν νοείται μικρά ανώριμα και ανεύθυνα παιδάκια να κρατάνε στα χέρια τους όπλα.
Όπλα?
Ναι όπλα.
Μια μηχανή μεγάλου κυβισμού με 200 άλογα είναι ένα εν δυνάμει όπλο που σκοτώνει κι εσένα που το οδηγείς και τον δύστυχο που θα βρεθεί μπροστά σου.
Ας κάνει κάποιος μια βόλτα στον Δράπανο και θα καταλάβει τι εννοώ.
Ταφόπλακες νέων παιδιών που χάθηκαν γιατί κρατούσαν αυτά τα όπλα.
Και ποιός φταίει?
Μα αυτοί που τους τα αγοράζουν.
Γιατί πρέπει τα πιτσιιρίκια να έχουν μηχανάρες?
Διαθέτουν την συναισθηματική νοημοσύνη να τα διαχειριστούν?
Όχι βέβαια.
Παιδάκια είναι και γλυκαίνονται από το γκάζι.
Δεν έχουν καμία οδηγική κουλτούρα ούτε καταλαβαίνουν τον επικείμενο κίνδυνο.
Χαβαλέ και φιγούρα κάνουν υπό την ανοχή δυστυχώς των απαθών γονιών τους.
Έτυχε τους τελευταίους μήνες να αποκτήσω ένα σπορ αυτοκίνητο.
Πολλά άλογα, μεγάλη επιτάχυνση.
Σε αυτή την ηλικία κατάλαβα τι σημαίνει ταχύτητα στα χέρια σου.
Εγώ όμως είμαι 50 χρονών και καλώς ή κακώς έχω την ωριμότητα και την ενσυναίσθηση να καταλαβαίβω τι έχω να διαχειριστώ.
Τρέχω όπου πρέπει και μπορώ, φοράω ζώνη, έχω τρομερή παθητική ασφάλεια και πάνω απόλα μυαλό ώριμο και σχετικά χορτασμένο.
Το παιδάκι αν είχε αυτό το αυτοκίνητο τι διάολο θα έκανε?.
Πιθανότατα θα σκοτωνόταν σε λίγα χρόνια.
Αυτό λοιπόν που παίζει τον σημαντικότερο ρόλο στα αν θα γίνονται ή όχι τροχαία δυστυχήματα είναι τι ηλικία έχει ο οδηγός.
Πόση ανωριμότητα, άγνοια, έλλειψη εμπειρίας και ωχαδερφισμό κουβαλάει.
Το πρόβλημα κάποια στιγμή πρέπει να μετατεθεί στους γονείς.
Δώστε σημασία στο απλό μηχανάκι που θα σας ζητήσει το παιδί σας για να πηγαίνει στο σχολείο.
Ας σας εκκλιπαρεί….μην υποκύψετε.
Δεν είναι κάτι απλό.
Το τιμόνι θέλει μυαλό…..και τα πιτσιρίκια δεν έχουν.
Συγγνώμη αν στενοχώρησα κάποιους.
Βαθύτατα συλληπητήρια στις οικογένειες των θυμάτων και ιδιαίτερα στην Φωτεινή.
