Στεναχώρια μου προκαλούσαν οι απόψεις που έβλεπα να εκφράζονται σε χρηματοοικονομικούς κύκλους κατά τη διάρκεια των πρόσφατων εντάσεων που προκαλούσε η πολεμοχαρής Τουρκία με αφορμή το μεταναστευτικό πρόβλημα στα σύνορα μας στον Έβρο και το Αιγαίο και τις παράνομες έρευνες της Τουρκίας για υδρογονανθράκες στην Ανατολική Μεσόγειο μας ότι τάχα θα πηγαίναμε σε καταστροφικό πόλεμο με τη Τουρκία.

Στο σύχρονο κόσμο, σε αντίθεση με ότι συνέβαινε τον 20ο αιώνα και παλαιότερα, οι πόλεμοι στις αναπτύγμενες οικονομίες της υφηλίου γίνονται όλο και πιο σπάνια. Προβλέψεις μάλιστα έγκυρων επιστημόνων, όπως του γνωστού ισραηλινού συγγραφέα από τους επαίνους που έδωσε στη Κυβέρνηση Κυριακού Μητσοτάκη για τη διαχείριση της κρίσης του Κορονοϊού Yuval Noah Harari, μίλουν για την ουσιαστική ελαχιστοποίηση των πολέμων στο μέλλον.

Άλλωστε, οι μεγάλες ξένες πολυεθνικές εταιρείες που επενδύουν εκατοντάδες εκατομμύρια μέχρι δισεκατομμύρια Ευρώ στην Ελλάδα όπως η Pfizer και η Microsoft κάτι θα ξέρουν παραπάνω και δε φοβούνται ότι θα χάσουν σε τυχών πόλεμο τα χρήματα τους. Εμείς τότε γιατί να φοβόμαστε;

Στη σιγουριά μου ότι παρά τις κατά καιρούς αντίθετες φωνές δε κινδυνεύουμε σήμερα από πόλεμο με την Τουρκία συμβάλει το γεγονός ότι ανήκουμε σε μεγάλους διεθνείς οργανισμούς που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο επιδιώκουν την διεθνή ειρήνη. Αυτοί οι οργανισμοί είναι ο ΟΗΕ, η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ όπου παρά τις κριτικές έχουν συμβάλει στα μέγιστα στην διεθνή ειρήνη με την αποτρεπτική ισχύ και κατά καιρούς παρεμβάσεις τους.

Έτσι και τώρα έχω εμπιστοσύνη ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση στη σύνοδο κορυφής της Πέμπτης (10/12) και Παρασκευής (11/12) θα προχωρήσει σε επαρκή μέτρα επιβολής κυρώσεων και ενεργής διπλωματίας κατά της Τουρκίας η οποία θα πρέπει να το σκεφτεί πολύ σοβαρά πριν αυξήσει κι άλλο την ένταση με την Ελλάδα μας δεδομένου τη δεινή οικονομική της κατάσταση στην οποία την έχουν φέρει οι ιμπεριαλιστικές, αυταρχικές και αλαζονικές πολιτικές του  Προέδρου Ταγίπ Ερντογάν.

Σπύρος Καγκάδης