Και να λοιπόν μετά από ένα χρόνο ζωής του νέου μας Δήμου Ληξουρίου (Παλλικής) η πρώτη πολιτική κόντρα στο Δήμο είναι γεγονός. Αναπτυξιακή Α.Ε. το όνομά της.
Ανάπτυξη ανάπτυξη ανάπτυξη. Εμείς στο Ληξούρι έχουμε χορτάσει ανάπτυξη. Καλά μετά το σεισμό δε το συζητάμε, έχουμε πάρει φόρα με ρυθμούς αναπτυξιακούς σε ταχύτητες διαγαλαξιακές. Νοσοκομείο, Δημαρχείο, Θέατρο, Βιβλιοθήκη, Δρόμοι, Νερό, Παραλιακό μέτωπο, Λιμάνι, Ενυδρείο, Γήπεδα (κλειστά-ανοικτά), Πολιτισμός, ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ, Τουρισμός, Παιδικές χαρές κλπ κλπ κλπ. Άπαντες στο κράτος και την πολιτεία έχουν πέσει στο Ληξούρι και φροντίζουν για την Ανάπτυξή του εδώ και πολλά χρόνια. Κουράστηκαν λοιπόν και από τη πολύ κούραση αποφασίζουν να κάνουν Αναπτυξιακή.
Μια πολύ ωραία ιδέα για προχωρήσουμε ταχύτερα σε έργα και απορροφητικότητα κονδυλίων, λύνοντας τα χέρια στη λειτουργία ενός νεοσύστατού Δήμου που τόσο μεγάλη ανάγκη έχει από προσωπικό , χρηματοδοτήσεις κλπ κλπ κλπ, αλλά είναι φτωχός (κουτός) για να τα βρει και να τα διεκδικήσει από μόνος του. Από την άλλη βέβαια τα όσα διαβάζει κανείς περί ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗΣ Α.Ε. θα του φανούν περίεργα, δυσνόητα με μεγάλες απορίες, οι οποίες ξεπερνούν πολλά όρια και εγείρουν διάφορα ερωτήματα. Αν είναι και λίγο δύσπιστος (αδίκως???) ο αναγνώστης, τότε είναι που κατακρημνίζεται η κάθε ελπίδα στο να δει κάτι θετικό σε αυτό εγχείρημα. Όσο για τον όρο ΑΥΤΟΔΙΟΙΗΚΗΣΗ πάει περίπατο. Άρα λοιπόν καταλήγω και συνοψίζω ότι είναι μια πάρα πολύ καλή ιδέα, δομημένη με έναν παράξενο τρόπο που αφήνει αιχμές για αδιαφάνεια και διασπάθιση Δημοσίου Χρήματος καθώς μια Α.Ε. δε δίνει λογαριασμό σε κανέναν εκτός των μετόχων της και μάλιστα όχι πάντα. Άλλωστε στο παρελθόν έχει αποδειχθεί ότι έχουν «χαθεί» τεράστια ποσά σε τέτοιου είδους εγχειρήματα. Με έδρα τη Παλλήνη μάλιστα μου θυμίζει “off shore” στα νησιά Cayman.
Εκτός και αν αυτού του είδους οι αναπτυξιακές είναι η λύση της κυβέρνησης ώστε να βγουν πιο ενισχυμένοι οι Δήμαρχοι. Κακώς τότε εφαρμόστηκε η απλή αναλογική. Ο Δήμαρχος πρέπει να πείθει και φυσικά η αντιπολίτευση πρέπει να βάζει «πλάτη» όταν αποδεδειγμένα οι αποφάσεις είναι προς το συμφέρον του κοινωνικού συνόλου.
Προσωπικά, μου αρέσει η ιδέα και μάλιστα προτείνω να την εφαρμόσουμε αύριο το πρωί με μία μόνο προσθήκη στο καταστατικό της εταιρίας. Κατά τη διάρκεια της θητείας του εκάστοτε μετόχου στη συγκεκριμένη ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ Α.Ε. να δεσμεύεται ονομαστικά η περιουσία του μετόχου και να του αποδίδεται ξανά μετά από εκκαθάριση στη λήξη της θητείας του. Αλλά τι λέω…. Αυτά δεν είναι δημοκρατικά άρθρα καταστατικών. Δημοκρατία όμως είναι να χάνονται χρήματα από Δήμους, να χάνονται αναπτυξιακά έργα υπέρ των δημοτών, να υπάρχουν σαφείς υπόνοιες, πολλές φορές ακόμη και αποδείξεις για υπεξαιρέσεις σε χρήματα και όμως να μην τιμωρείται κανείς. Στο τέλος πάντα ο Δημότης καλείται είτε μέσω του κράτους, είτε μέσω του Δήμου είτε μέσω κάποιου ευφάνταστου μηχανισμού να πληρώσει τη «νύφη». Τα παραδείγματα πολλά σε όλη τη χώρα και σε κάθε επίπεδο. Και φυσικά υπάρχει και το «ΜΑΖΙ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ».
Μια διαφορετική άποψη λέει ότι οι Δημοτικοί Σύμβουλοι Ληξουρίου (ίσως με κάποιες εξαιρέσεις στις πολιτικές απόψεις) με τη στάση σας και τις εμπάθειές σας απέναντι στο Ληξούρι και τη Παλλική τελικά, δίνετε περιθώρια για να εμφανίζονται τέτοιου είδους νόμοι. Όποιος παρακολουθεί τα Δημοτικά Συμβούλια βλέπει τις διαδικασίες που ακολουθούνται για τη λήψη αποφάσεων. Βλέπει συμπεριφορές και τρόπους. Βλέπει μηδενικές προτάσεις. Και δε μιλάμε για σοβαρά πολιτικά θέματα όπως το θέμα της ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗΣ που απαιτούν γνώσεις και διάβασμα. Ασυνεννοησία, εμπάθειες και κόντρες σε απλά καθημερινά θέματα που αφορούν άμεσα την καθημερινότητα των συμπολιτών μας.. Δημοκρατία έχουμε και ο καθένας λέει την άποψή του βέβαια. Ο νους μας έχει καεί αν πέρασε του Κατσιβέλη, αν έχουμε «αποστάτες», αν ο Αραβαντινός πήγε με το Ρουχωτά, αν ο Ρουχωτάς φώναξε πολύ και αν ο «σταθερός» Μαντζουράτος τα έκανε «πλακάκια» με το Δήμαρχο. Και μετά αναρωτιόμαστε όλοι μαζί γιατί στο Ληξούρι ασχολούμαστε μόνο με χορτάρια και καθαριότητες. Δυστυχώς μεγάλη μερίδα των Δημοτικών Συμβούλων του Ληξουρίου μπροστά στις προσωπικές τους εμπάθειες, εμμονές και παιχνίδια με γνώμονα το προσωπικό τους όφελος , καταδικάζουν καθημερινά το τόπο μας μέχρι το τέλος της θητείας τους να μην κάνουμε ούτε ένα βήμα μπροστά. Κολλήσαμε στα κολλήματά σας. Άραγε χάθηκαν τα προεκλογικά σας όνειρα;; Ίσως κάποιοι πιστεύουν ότι αν κατεβούμε ως κοινωνία και τόπος ακόμα πιο χαμηλά θα αναδειχθούν σε μεγαλύτερους σωτήρες.
Έτσι σου λέει ο η κυβέρνηση και η κάθε κυβέρνηση, αυτοί εκεί δε κάνουν τίποτα, δε μπορούν να συνεννοηθούν αν θα ξυπνήσουν ή αν θα πέσουν για ύπνο. Ας κάνω και μια ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ γιατί υπάρχουν και άνθρωποι που θέλουν να «δουλέψουν». Σας παίρνει κάθε αρμοδιότητα και σας αφήνει να ακούτε τη κατσάδα του Ληξουριώτη για ότι και αν συμβεί στο μέλλον.
Καλώς δε ψηφίστηκε τελικά ένα τόσο σοβαρό ζήτημα χωρίς να έχει μπει σε διαβούλευση και συζήτηση.
Εν κατακλείδι αν ανοίξουμε τα μάτια μας θα δούμε ότι οι Δήμοι που αναπτύσσονται και προχωράνε συγκροτημένα στο μέλλον, είναι αυτοί που αποτελούνται από ανθρώπους που αγαπάνε το τόπο τους, συνεργάζονται και συναποφασίζουν το μέλλον τους. Δυστυχώς εμείς δεν ανήκουμε σε αυτή τη κατηγορία ακόμα. Ευτυχώς πάντα υπάρχουν ανοιχτόμυαλοι ουτοπιστές που πιστεύουν ότι αξίζει να αγωνίζονται για ένα καλύτερο αύριο. Εκεί θέλω να ανήκω κι εγώ. Εύχομαι από αυτή μας την εμπειρία να βάλουμε μυαλό ως πολίτες. Μονόδρομος είναι η ενότητα χωρίς όρους. Μόνο έτσι θα δούμε αλλαγές στο τόπο μας.
Με εκτίμηση,
Γρηγορόπουλος Κυρ. Ανδρέας
Πρ. Δημοτικής Κοινότητας Ληξουρίου
