Γράφει ο Νίκος Παπαδάτος
Οικονομολόγος- συνταξιούχος τραπεζικός.
Σήμερα με τη μικρή μου πέννα θα γράψω «δυο λόγια» για έναν ξεχωριστό συμπατριώτη μας, τον οικονομολόγο διεθνών συναλλαγών αλλά και συγγραφέα Παναγή Σιμωτά, εκ Σαρλάτων ορμώμενος, με τον οποίο είχα πρόσφατα στο Premier μία απρόσμενη συνάντηση, η οποία κράτησε σχεδόν τρείς ώρες!
Τι και δεν είπαμε! Τι και δεν σχολιάσαμε!
Ηταν ένα τρίωρο «γεμάτο» φιλοσοφικές και πνευματικές αναζητήσεις, ενώ ανταλλάξαμε προβληματισμούς για την πορεία της οικονομίας και τις αρνητικές συνέπειες από τον κορονοϊό. Παράλληλα ετέθησαν στη κουβέντα και τα καυτά ερωτήματα για το πολιτικό σύστημα, την Ελλάδα του χθες, του σήμερα και του αύριο!
Και βέβαια η συζήτηση περιεστράφη και στην Κεφαλονιά μας και στην ανεπάρκεια τοπικών πολιτικών ηγεσιών στο να προωθήσουν αναπτυξιακές πρωτοβουλίες τέτοιες, ώστε το νησί μας να ατενίσει με αισιοδοξία το αύριο!
Στη συνέχεια, στο επίκεντρο της συζήτησής μας, τέθηκαν τα δύο νέα βιβλία του Παναγή Σιμωτά που οσονούπω θα δουν το φώς της δημοσιότητας: το ένα έχει τίτλο «Πολιτική και Οικονομία: Ενας μόνιμος αμαρτωλός εναγκαλισμός» και περιέχει διάφορα εκπληκτικά άρθρα και ρίμνες του συγγραφέα για την πολιτική, την οικονομία, τις γεωπολιτικές εξελίξεις και ανακατατάξεις, ενώ το άλλο έχει τίτλο «Της ζωής διαχρονικές αλήθειες», που περιέχει μοναδικές ρίμνες που τέρπουν την ψυχή και κινούν τη σκέψη του αναγνώστη διαβάζοντάς τες!
Ηδη, έχει κυκλοφορήσει στο ευρύ κοινό το πρώτο βιβλίο του Παναγή Σιμωτά με τίτλο «Πολιτική και Οικονομία» του οποίου η παρουσίαση έγινε πέρσι στη κατάμεστη από κόσμο Κοργιαλένειο Βιβλιοθήκη!
Παράλληλα με την συζήτηση, που είχε ήδη «ανάψει», απολαμβάναμε το μοναδικό Καπουτσίνο του Priemier, αλλά και τις πεντανόστιμες πίτσες και ομελέτες του Chef Παύλου.
Και ενώ η κουβέντα μας «έτρεχε» και ο χρόνος κυλούσε, ήρθαν να μας κάνουν «παρέα» ο Ομηρος, ο άσβεστος φάρος που φωτίζει τα μονοπάτια της ανθρώπινης ζωής στο διηνεκές! Και που πάντα θα μας υπενθυμίζει πως ««Ούτε άλλο στον κόσμο εγώ γλυκύτερο μπορώ να δω απ’ τη γη μου»! Την πατρίδα μου!
Εν συνεχεία ήρθε στη κουβέντα μας ο Καβάφης με το ποίημά του «Η Σατραπεία». «Και τι φρικτό, τι φρικτό, όταν ενδίδης και κινάς οδοιπόρος για τα Σούσα”.
Ο Αλεξανδρινός εννοεί τον Δημάρατον, τον Ιππίαν, τον Θεμιστοκλή, τον Κόνωνα και λοιπούς μηδίσαντες, οι οποίοι, όταν αδικούνταν ή ενόμιζαν ότι αδικούνταν από την Πατρίδα των, ξεκινούσαν διά την αυλήν των Περσών βασιλέων διά να εύρουν το “δίκιο τους”!. Ποίημα, χαστούκι γερό στην υποτέλεια και τη δουλικότητα έναντι των ξένων. …
Ο Γκαίτε ήρθε κι αυτός στη κουβέντα μας με την εκπληκτική του φράση «Ο,τι είναι ο νους και η καρδιά για τον άνθρωπο, είναι και η Ελλάδα για την οικουμένη»!
Εν συνεχεία ήρθε η σειρά του σοβιετικού Ηγέτη Ιωσήφ Στάλιν ειπών -εν έτει 1943- την περίφημη φράση «Οταν νικήσουμε, θα μπούμε στη Βουλγαρία ως τιμωροί, στη Γιουγκοσλαβία ως ελευθερωτές και στην Ελλάδα ως προσκυνητές»!
Ο Μπέρναντ Σω δεν θα μπορούσε να λείψει από τα σχόλια μας: «Αν στη βιβλιοθήκη του σπιτιού σας δεν έχετε τα έργα των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων, τότε μένετε σε ένα σπίτι δίχως φώς.»!
Το ατόφιο χρυσάφι μας, η μοναδική και ανεπανάληπτη στην έκφραση υψηλών νοημάτων ελληνική γλώσσα ήρθε αναπόφευκτα στη συζήτηση μας, και για την οποία ελληνική γλώσσα ο μέγας Κικέρων είπε το καταπληκτικό: «Ει θεοί διαλέγονται τη των Ελλήνων γλώττη χρώνται …» Δηλαδή, «Εάν συνομιλούν οι θεοί χρησιμοποιούν την ελληνική γλώσσα»!
Σειρά πήρε ο Ιωάννης Μεταξάς και το «οκτάωρο», ενώ δεν θα μπορούσε να απουσιάζει από τη συζήτηση μας ο αμερικανός πρόεδρος Τζων Κέννεντυ προκειμένου να μας υπενθυμίσει ότι «Στα κινέζικα η λέξη «κρίση» γράφεται με δύο χαρακτήρες: ο ένας παριστά τον κίνδυνο και ο άλλος την ευκαιρία»!
Σε «παρεμβολή» του στη συζήτηση ο επιχειρηματίας Βαγγέλης Κονάδης εξέφρασε τη δική του κραυγή αγωνίας για το «αύριο» των επιχειρηματιών στο χώρο της εστίασης ένεκα του κορονοϊού. Κοινή ήταν η διαπίστωση ότι έχουμε μπει πλέον στην εποχή της πλήρους αβεβαιότητας!..
Εν συνεχεία, τέθηκε «επί τάπητος» και το θέμα της ανάγκης διαφύλαξης της τεράστιας πολιτιστικής μας κληρονομιάς, που όπως έλεγε η αξέχαστη Μελίνα «είναι η περιουσία μας»!
Τέλος ο Παναγής Σιμωτάς αναφέρθηκε – με τη δική του ξεχωριστή ευγλωττία – και στις αρνητικές και δυστυχώς διαχρονικές για το γένος των ανθρώπων συνέπειες από δύο άλλους ανίκητους «ιούς»: αυτόν της πνευματικής ανεπάρκειας και ηλιθιότητας, αλλά και τον «ιό» της αμάθειας = έλλειψη παίδευσης!
Και κλείνω τα ως άνω λέγοντας τούτο: Η συζήτηση με τον Παναγή Σιμωτά είναι «H απόλαυση των απολαύσεων!». Τελεία και παύλα!
Πάμε παρακάτω:
Μόλις έγραψα στο e-Kefalonia το σχόλιο για τον «σοσιαλιστή της σαμπάνιας και των σαλονιών» Παπαδημούλη, και αμέσως την επομένη, ΟΛΟΣ ο Τύπος και όλα τα ΜΜΕ αναφέρθηκαν στον «αστέρα» της Αριστεράς με σωρεία επικριτικών σχολίων για την χρόνο με το χρόνο μεγάλη αύξηση της περιουσία του! Και τι; Στο «Πόθεν Εσχες» οι πολιτικοί δεν τα δηλώνουν ΟΛΑ! Υπάρχει πάντα και μία αθέατη πλευρά, και ο νοών νοείτω!
Ετέθη το ερώτημα πρόσφατα αν ο Καποδίστριας ήταν ή όχι …δικτάτορας! Και βέβαια ΔΕΝ ήταν! Κυβέρνησε μεν τη χώρα αυταρχικά αλλά δεν γινόταν διαφορετικά υπό τις τότε κοινωνικές συνθήκες. Ας μην ξεχνάμε ότι η δημοκρατία προύποθέτει πολίτες – δημοκράτες. Που στη τότε Ελλάδα ήταν «είδος εν ανεπαρκεία». Οπως συμβαίνει και στις μέρες μας άλλωστε!
Εδώ, ο μεγαλύτερος πολιτικός Ηγέτης όλων των εποχών Περικλής, επικεφαλής της Αθηναϊκής Δημοκρατίας, και πάλι ο Θουκυδίδης γράφει πως επί των ημερών του το Πολίτευμα της Αθήνας ήταν «Λόγω μεν Δημοκρατία, έργω δε υπό του πρώτου ανδρός αρχή»!
Αλλωστε, και μόνον το γεγονός ότι οι Αγγλοι ήταν αυτοί που «ενορχήστρωσαν» τη δολοφονία του Καποδίστρια, αυτό τα λέει όλα… Αν ζούσε ο Καποδίστριας – ω άσχετοι! – και συνέχιζε το έργο του, η Ελλάδα θα ήταν σήμερα Ελβετία! (Καντόνια με άμεση Δημοκρατία κ.λπ.).
Ο Δεξιός (!) Μπακογιάννης μόλις έγινε δήμαρχος Αθηναίων έφτιαξε πάραυτα ειδικό Φορέα για να στεγάσει τους απόκληρους της ζωής στην Αθήνα, που κοιμόντουσαν στους δρόμους της πόλης από δω κι από κει… Μην έχοντας στον ήλιο μοίρα… Οποιος πήγαινε κατά καιρούς στη πρωτεύουσα – όπως εγώ – έβλεπε ιδίοις όμμασι το όλο «θέαμα»… Του βγάζεις το καπέλο του Μπακογιάννη ή δεν του το βγάζεις; Ο μέγας σοσιαλιστής Καμίνης οκτώ χρόνια που ήταν δήμαρχος ουδέν προς τούτο έπραξε! Κι όμως η Φώφη τον έβαλε τον κύριο αυτόν επικεφαλής στο Επικρατείας του ΚΙΝΑΛ! Και έτσι σήμερα «φιγουράρει» στην ελληνική Βουλή! Για να τον έχουνε –ως φαίνεται- και οι άλλοι πολιτικοί ως …πρότυπο απραξίας και ανικανότητας! Φέρτε ρε σεις μία σανίδα βρεγμένη… 
Πως φαίνεται ο πολιτικός που διακατέχεται από τη δίψα της δημιουργίας: Σε χρόνο ρεκόρ ο Μπακογιάννης έφτιαξε τη νέα – χάρμα οφθαλμών! – Πλατεία Ομονοίας με συντριβάνια κ.λπ. Και τώρα φτιάχνει και τον «Μεγάλο Περίπατο» στο κέντρο της Αθήνας! Το κέντρο της πρωτεύουσας θα αποκτήσει νέα σύγχρονη όψη, όπως ταιριάζει στη φήμη της! Ετσι, πρέπει να είναι οι πολιτικοί, ειδικά στο χώρο της Αυτοδιοίκησης: Να έχουν όραμα και να εργάζονται σκληρά για την υλοποίησή του. Ωστε, όταν φεύγουν από την εξουσία να αφήνουν πίσω τους χειροπιαστό έργο! Θεόφιλε, τ’ ακούς;
Γειά σας! Και να έχετε πάντα κατά νου –ειδικά εσείς οι νέοι – πως με τη φιλοσοφία κάνεις το πρώτο βήμα. Με την οικονομία περπατάς, δηλαδή κάνεις πολλά βήματα και με την πολιτική πας μακριά!
