Γράφει ο π. Γεώργιος Αντζουλάτος
Ήταν το από γεννήσεως Χριστού σωτήριον έτος 2009. Το ημερολόγιο έδειχνε 2 Μαΐου, ημέρα της εβδομάδος Σάββατο. Απόγευμα ηλιόλουστο, η φύση ευωδίαζε, το αεράκι ανοιξιάτικο. Το χρώμα της θάλασσας βαθύ μπλε, με μικρές πινελιές λευκού ήπιου κυματισμού. Κόσμος πολύς, λαοθάλασσα πλημμύριζε την προκυμαία. Ιερείς και αρχιερείς, ορθόδοξοι και ρωμαιοκαθολικοί, επίσημοι και φιλαρμονικές, χορωδοί και μοναχές,σχολεία και σύλλογοι, πιστοί και περίεργοι, φωτογράφοι και κάμερες, όλοι για τον ίδιο σκοπό συναγμένοι, προσμένουν ανυπόμονα, με στυλωμένα τα μάτια στον Διχαλιώτικο κάβο.
Μεγάλη τούτη η μέρα για την πόλη της Σάμης, για την Κεφαλονιά σύμπασα. Πλοίο του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού κομίζει τιμητικά από την Πάτρα έναν ξενιτεμένο θησαυρό, που για εκατοντάδες χρόνια βρισκόταν στη Βενετία. Στα τελευταία μίλια του ταξιδιού καΐκια, ψαρόβαρκες, φουσκωτά και τράτες συνοδεύουν το ναρκαλιευτικό «Κίχλη» στο σημαιοστολισμένο λιμάνι.
Ο επαναπατρισμός των τριών στρατιωτικών του αυτοκρατορικού Ρωμαϊκού στρατού, των Ομολογητών Γρηγορίου, Θεοδώρου και Λέοντα, των τιμωμένων από αιώνες Αγίων της Εκκλησίας, βιώνεται ως γεγονός όχι μόνο ιστορικό αλλά και θεολογικά σημειολογικό. Κι ας επέστρεφαν μόνο ελάχιστα τμήματα από τα αγιασμένα σώματά τους, μικρά οστέινα λείψανα, γεμάτα από το Αναστάσιμο μήνυμα της δόξας του Θεού. Η υποδοχή τους μεγαλόπρεπη, η λιτανευτική πομπή επιβλητική, η δέηση στην πλατεία ομόθυμη, ο πανηγυρικός εσπερινός λαμπρός. Στο πολύωρο ευλαβικό προσκύνημα η συγκίνηση και η χαρά περίσσευαν στις καρδιές μας.
Έκτοτε, μια δεύτερη γιορτή καθιερώθηκε προς τιμήν των τριών Αγίων, πέρα από την υπάρχουσα της Κυριακής των Αγίων Πάντων. Την Κυριακή των Μυροφόρων πανηγυρίζουμε την επανακομιδή των ιερών λειψάνων τους, επειδή τότε, 2 Μαΐου 2009, η άφιξη συνέπεσε με το Σαββατοκύριακο το αφιερωμένο στη χορεία των Μυροφόρων του Χριστού. Ημερολογιακά και εορτολογικά, ακριβώς όπως και φέτος.
Εκείνη την ημέρα ήταν μαζί μας συνεορταστές στην πάνδημη ιεροτελεστία, πρόσωπα που συνέβαλαν τα μέγιστα στην πρόοδο της έρευνας και στην επίτευξη της πολυπόθητης επιστροφής των Αγίων Φανέντων τα οποία ήδη έχουν περάσει στην άλλη ζωή, την αιώνια. Με σεβασμό και ευγνωμοσύνη αναφέρουμε ιδιαιτέρως τον Μητροπολίτη Κεφαλληνίας Σπυρίδωνα, τον Μητροπολίτη Γλυφάδας Παύλο, τον Μητροπολίτη Λαρίσης Ιγνάτιο, τον Πρωτοσύγκελλο και μετέπειτα Μητροπολίτη μας Γεράσιμο Φωκά, τον εφημέριο της Σάμης Αρχιμανδρίτη Χρυσόστομο Αλεξάτο, τον Δήμαρχο Σάμης Μανώλη Βαλέττα-Ξενάκη, τον επίτροπο του Ναού Αργύρη Μανωλάτο, την Άννα Αντζουλάτου και την Θελξινόη Φλωράτου, διασώστριες της τοπικής Παράδοσης περί των τριών Αγίων. Ας είναι όλων αιωνία η μνήμη!
Το δώρημα που θησαυρίστηκε στην Κεφαλονιά ως μόνιμη ιερή παρακαταθήκη, αποτελεί προστασία και στήριγμα στην καθημερινότητά μας, καταφυγή και παρηγοριά στην ανηφόρα της ζωής μας. Η σκαλισμένη στη λειψανοθήκη τους προσευχή «Ἅγιοι Φανέντες μὴ παύσητε δυσωποῦντες τῷ Θεῷ ὑπὲρ ἡμῶν», είναι η διαρκής ικεσία των χριστιανών για την θερμή μεσιτεία των τριών Ομολογητών στον Κύριο και Σωτήρα μας. Και επειδή ζούμε σε ημέρες πανδημίας, ας μην λησμονούμε, ότι το πρώτο θαύμα που έκαναν οι Άγιοι Γρηγόριος, Θεόδωρος και Λέων, ήταν η ίαση ενός λεπρού. Μήπως λοιπόν σ’ αυτή τη δύσκολη περίοδο, οι προσευχές μας και προς τους Αγίους Φανέντες θα πρέπει να γίνουν συχνότερες και εντονότερες; Η υμνογραφία εξάλλου διαβεβαιώνει ότι τα ιερά λείψανά τους «ὤφθησαν κρουνοὶ ἰαμάτων» και πως η λειψανοθήκη τους είναι «ἰαμάτων ῥεῖθρον» για όλους μας.
