Η αλαζονεία, η πολιτισμική παρακμή, η έλλειψη επαφής με την πραγματικότητα και η λατινοαμερικανική δημοκρατία που επεχείρησε να επιβάλλει, τιμωρώντας τη μεσαία τάξη, ήταν αρκετά «δώρα» για να επικρατήσει πλήρως η ΝΔ, που …ανασταίνεται με τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Το καλό για τον πρόεδρο της ΝΔ, είναι ότι τα «δώρα» εξακολουθούν να καταφθάνουν στην Πειραιώς, από το Μαξίμου. Δηλώσεις περί ανικανότητας των πολιτών να αντιληφθούν την πολιτική Τσίπρα από κορυφαία στελέχη (Φλαμπουράρης, Σπίρτζης, Σβίγκου κ.α.), μαθήματα πολιτισμού από την κα Δούρου προς την οικογένεια Πατούλη, αδυναμία κατανόησης εκλογικού αποτελέσματος και έλλειψη αυτοκριτικής, δείχνουν πως στον ΣΥΡΙΖΑ, η παρέα που κυβερνά, εξακολουθεί να ζει σ’ ένα «κουκούλι».

Ο κ. Τσίπρας μπορεί να δήλωσε πως «στη ζωή και την πολιτική πρέπει να ξέρεις να κερδίζεις και να χάνεις», αλλά δεν σήκωσε το τηλέφωνο να συγχαρεί τον αντίπαλο του, για τη μεγάλη νίκη του στις ευρωεκλογές και τις περιφερειακές εκλογές.

Δεν αρκούσε όμως το κότερο, η αγάπη για την καρέκλα, τα ψέμματα η διάψευση προσδοκιών, η στοχοποίηση έως του ορίου της πολιτικής δολοφονίας πολιτικών αντιπάλων στο «μεγαλύτερο σκάνδαλο» που κατέρρευσε, ο διχασμός των Ελλήνων στους «δικούς μας» που είναι προοδευτικοί και στους άλλους που είναι ακροδεξιοί, η επανεμφάνιση του παλαιοκομματισμού, των «δικών μας παιδιών» και των επιδομάτων, τύπου αλήστου μνήμης Φρειδερίκης, χρειαζόταν και ένας μεγάλος αντίπαλος.

Και ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τη στρατηγική της πολιτικής αλλαγής και με αξιόπιστη οικονομική πρόταση, μιλώντας για τα καθημερινά προβλήματα της τσέπης των πολιτών, κατόρθωσε να βάλει στο περιθώριο τον Αλέξη Τσίπρα που είχε επαναπαυθεί στην αλαζονική ιδέα του «άχαστου».

Γι’ αυτό δεν υπήρξε μόνο μια πρωτόγνωρη σε μέγεθος ήττα στις ευρωεκλογές αλλά και πολιτική… εξαέρωση του κυβερνώντος κόμματος στις περιφέρειες και τους δήμους της χώρας.