Της Ελένης Βαλλιανάτου

Στο  τέρμα της παραλίας του Αργοστολίου, βρίσκεται το άγαλμα του Νίκου Καββαδία.

Ο ποιητής των μακρυσμένων θαλασσών και των γαλάζιων πόντων είναι το πρώτο πρόσωπο  που ανταμώνουν χιλιάδες  επισκέπτες βγαίνοντας  από τα κρουαζιερόπλοια στο Αργοστόλι. Οι φωτογραφίες πέφτουν βροχή και οι ξένοι επισκέπτες αναρωτιούνται ποιος είναι άραγε ο κύριος που αγναντεύει  τα καράβια που έρχονται και φεύγουν. Στέκονται να μάθουν την ιστορία του μα καμία επιγραφή εκτός από το όνομά του δεν φωτίζει επιγραμματικά την ζωή και το έργο του ή έστω ένα στίχο  από τα ποιήματά του για τη θάλασσα που τόσο αγάπησε μοιάζει ξένος, ξέμπαρκος και ανένταχτος από τον πολιτισμό του νησιού που γεννήθηκε.

Είναι άραγε σβησμένη από την αλμύρα ή από την αδιαφορία για την σύνδεση του πολιτισμού μας με τον τουρισμό;