Είναι πραγματικά απάνθρωπο και απίστευτο, το 2018, οι αναπληρώτριες εκπαιδευτικοί που μένουν έγκυες να μπαίνουν μπροστά στο δίλημμα, το παιδί μου ή τη δουλειά μου! Κι όμως συμβαίνει και απ’ ότι φαίνεται δεν είναι σπάνιο. Πέρυσι στην Κοζάνη, φέτος στην Κύμη, που μητέρα εκπαιδευτικός εξαναγκάστηκε σε άδεια άνευ αποδοχών! Παράλληλα είναι βέβαιο ότι πολλές αναπληρώτριες είτε αναβάλουν είτε απορρίπτουν κι εντελώς ακόμα και τη σκέψη να γίνουν μητέρες, όταν γνωρίζουν ότι, αν έχουν επαπειλούμενη εγκυμοσύνη και χρειαστούν πάνω από 15 μέρες άδεια, θα οδηγηθούν στην παραίτηση ή στην άνευ αποδοχών, πράγμα που για το οικογενειακό εισόδημα είναι το ίδιο.

Το καθεστώς των αδειών των αναπληρωτών είναι απαράδεκτο. Η άδεια που δικαιούνται είναι όλη κι όλη 7 ημέρες. Η αναρρωτική 15 μέρες κι αυτές με την προϋπόθεση ότι θα αρρωστήσουν τουλάχιστον 10 μέρες μετά την πρόσληψη. Ακόμα, κινδυνεύουν με απόλυση, αν κριθεί αναγκαία η αντικατάσταση μετά το δεκαπενθήμερο. Οι άδειες μητρότητας για τις αναπληρώτριες είναι 2 μήνες πριν τον τοκετό και 2 ¼ του μήνα μετά τον τοκετό. Τι θα κάνει η αναπληρώτρια που αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της; Να νιώθει ενοχές για το φυσικό δικαίωμα της μητρότητας; Στην ουσία είναι καταδικασμένη να παραιτηθεί από το δικαίωμά στην εργασία, που κάθε νέα μητέρα έχει ανάγκη στη σημερινή εποχή.

Και η κατάσταση χειροτερεύει γιατί η χρόνια αδιοριστία έχει καταντήσει τους εκπαιδευτικούς αυτούς χρόνιους αναπληρωτές, συμβασιούχους που κάθε χρόνο αναπληρώνουν τον εαυτό τους, κάθε χρόνο κι αλλού, μακριά από το σπίτι τους με απίστευτες δυσκολίες και έξοδα, κάθε χρόνο αγωνία, αβεβαιότητα για το πότε, πού και για πόσο θα εργαστούν και για το αν θα εξασφαλίσουν το χαμηλό επίδομα ανεργίας για τους μήνες αδιοριστίας.

Ασφαλώς, τόσο οι κυβερνήσεις των ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, όσο και η σημερινή ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, συνεχίζουν την ίδια πολιτική στην εκπαίδευση, συνεχείς περικοπές σε εκπαιδευτικές ανάγκες στα σχολεία. Η κυβέρνηση έχει βάλει την Παιδεία, όπως και το σύνολο των εργατικών – λαϊκών δικαιωμάτων, στην «κλίνη του Προκρούστη» για να πιαστούν οι αντιλαϊκοί στόχοι και τα ματωμένα πλεονάσματα. Συνεχίζει επάξια, την πολιτική της χρόνιας αδιοριστίας, τη μετατροπή της ζωής των εκπαιδευτικών σε λάστιχο, τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, τη γενίκευση της ελαστικής εργασίας των συμβασιούχων και στην εκπαίδευση, όπως έκαναν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις.

Η λύση είναι η μονιμοποίηση εδώ και τώρα των 25.000 αναπληρωτών που καλύπτουν τα τελευταία χρόνια τις άμεσες ανάγκες των σχολείων. Να εξασφαλιστεί μόνιμη και σταθερή δουλειά και ζωή με δικαιώματα για όλους.

Είναι κάτι περισσότερο από αναγκαίο να γίνει άμεσα εξίσωση όλων των δικαιωμάτων των αναπληρωτών με των μονίμων. Η εξίσωση των αδειών των αναπληρωτριών/τών με αυτές των μόνιμων εκπαιδευτικών, είναι το ελάχιστο μέτρο που πρέπει να παρθεί τώρα, για να εξασφαλιστεί και στις αναπληρώτριες το δικαίωμα στη μητρότητα.

ΕΡΩΤΑΤΑΙ ο κ. Υπουργός τι μέτρα θα πάρει ώστε να:

• Εξασφαλιστεί η απαιτούμενη άδεια με αποδοχές στην αναπληρώτρια από την Κύμη για να ολοκληρώσει την εγκυμοσύνη της; Το ίδιο να γίνεται σε κάθε αναπληρώτρια που θα βρεθεί στην ίδια θέση.
• Εξισωθούν όλα τα δικαιώματα των αναπληρωτών με των μονίμων και οπωσδήποτε και άμεσα οι άδειες μητρότητας (εγκυμοσύνης, λοχείας, ανατροφής και αναρρωτικές).
• Να μονιμοποιήσει τους πάνω από 25.000 αναπληρωτές για να καλυφθούν οι άμεσες ανάγκες των σχολείων.