Μετανιωμένος για την έντονη αντίδραση που είχε στους Ολυμπιακούς αγώνες Νέων εμφανίστηκε ο Γεράσιμος Γαλιατσάτος.
Ο Έλληνας αθλητής παραφέρθηκε, με αφορμή την 2η προσπάθεια που επιχείρησε. Παρά το γεγονός ότι σήκωσε τα κιλά και οι τρεις κριτές έδειξαν ότι είναι έγκυρη, αλλά η κριτική επιτροπή την θεώρησε ομόφωνα άκυρη, επειδή άφησε την μπάρα πριν ανάψει το «πράσινο» φως.
Ο νεαρός αθλητής πάνω στην ένταση του αγώνα παραφέρθηκε και πήγε στην κερκίδα όπου ζήτησε από τον σωματειακό του προπονητή, που παρακολουθούσε τους αγώνες ως φίλαθλος, να κάνει ένσταση στην γραμματεία. Όπως είναι γνωστό δεν μπορούσε να γίνει ένσταση (σ.σ. δεν υπάρχει ένσταση στην Αρση Βαρών) και έτσι επικυρώθηκε η απόφαση και αποκλείστηκε ο αθλητής.
Ο Γεράσιμος Γαλιατσάτος μίλησε στο Αθηναϊκό Πρακτορείο ειδήσεων όπου και δήλωσε μετανιωμένος για την συμπεριφορά του.
Αναλυτικά όσα είπε στο ΑΠΕ ΜΠΕ:
ΕΡ: Γεράσιμε, τι ακριβώς συνέβη στην δεύτερη προσπάθεια;
«Αυτή η προσπάθεια ήταν η ζωή μου και κάποιοι φρόντισαν να την πάρουν μέσα από τα χέρια μου. Στην γωνία είδα ότι είναι έγκυρη προσπάθεια και πέταξα τα κιλά. Μόλις γύρισα είδα και την απόφαση των τριών κριτών έγκυρη. Πήγα μέσα χαρούμενος να βάλω τα κιλά στα 155 για να πιάσω μεγάλο σύνολο. Με ενημέρωσαν ότι ήταν άκυρη η προσπάθεια. Τους παρακαλούσα όλους για ένσταση, αλλά δεν έγινε τίποτα. Βγήκα στην τρίτη προσπάθεια, σήκωσα τα κιλά έως τη μέση, γλίστρησα, αλλά δεν ζήτησαν ούτε εκεί ένσταση. Πήγα στον προπονητή μου, σ’ αυτόν που με δημιούργησε και με έκανε αθλητή και άνθρωπο, μήπως μπορούσε να σώσει το μετάλλιο που ήρθα να πάρω».
ΕΡ: Οι κριτές είπαν ότι πέταξες την μπάρα πιο νωρίς…
«Υπάρχει σχετικό βίντεο που πετάω τα κιλά μπροστά, ακούγονται οι πανηγυρισμοί των Ελλήνων και κάτω δεξιά φαίνεται έγκυρη η προσπάθεια από τους κριτές. Ολα τα άλλα για εμένα ήταν μπούρδες. Για εμένα αυτή είναι η αλήθεια και κάποια δούλεψαν για να μείνει αυτό το μετάλλιο μακριά μου».
ΕΡ: Μετά την τρίτη προσπάθεια τα πράγματα ξέφυγαν. Θα μας πεις τι έγινε;
«Μετά το τέλος της τρίτης προσπάθειας, κινήθηκα προς τα αριστερά για να πάω προς τον προπονητή μου να δω τι μπορούμε να σώσουμε και τι όχι. Ο κ. Πύρρος Δήμας με τραβούσε να μπω μέσα στα «παρασκήνια», χωρίς να μου εξηγούν το λόγο, με αποτέλεσμα να φεύγει ολοένα και πιο μακριά το μετάλλιο».
ΕΡ: Ποιος ήταν ο λόγος που πήγες στον προπονητή σου;
«Πήγα στον προπονητή μου, θυσίασα ό,τι έχω σαν αθλητής, θυσίασα την καριέρα, τα θυσίασα όλα, μήπως και δικαιωθώ. Ο προπονητής που ξέρει τι προσπάθεια έχω κάνει μετά το χειρουργείο και γενικότερα για να φτάσω εδώ. Κάποιους δεν τους ενδιέφερε καν, είχαν φύγει».
ΕΡ: Τα όσα συνέβησαν έχουν πάρει έκταση στην Ελλάδα. Τώρα που έχεις ηρεμήσει θεωρείς ότι δεν έπρεπε να αντιδράσεις έτσι;
«Δεν ήταν η αντίδρασή μου η καλύτερη. Έδειξα έναν άλλο χαρακτήρα, αλλά εκείνη την στιγμή δεν μπορούσα να κάνω τίποτα άλλο. Ήταν η μόνη μου επιλογή».
ΕΡ: Επομένως η εμπειρία των Ολυμπιακών Αγώνων Νέων ήταν τραυματική για εσένα…
«Όπως το λέτε, τραυματική. Θα γυρίσω στην Ελλάδα, θα κάτσω να σκεφτώ τι έχω περάσει εδώ πέρα και σίγουρα γράφω βιβλίο με τα κατορθώματά μου».
ΕΡ: Στον κόσμο και στους φίλους σου τι θα ήθελες να τους πεις μετά την εμφάνιση και τα όσα συνέβησαν στην Αργεντινή;
«Το μόνο που θα ήθελα να πω είναι ότι ζητώ συγγνώμη, έκανα ότι μπορούσα γι αυτό το μετάλλιο, αλλά δεν περνούσε μόνο από το χέρι μου. Ρεζιλεύτηκα σαν αθλητής, πήγαν να με αποκλείσουν. Οι ευθύνες είναι αλλού, χωρίς να αποφεύγω τις δικές μου. Τα 150 κιλά τα σήκωσα και μου πήραν το μετάλλιο μέσα από τα χέρια μου. Αυτό το μετάλλιο πραγματικά άξιζε στον πατέρα μου, που έχει πληρώσει ένα σωρό λεφτά και στο χειρουργείο που έκανα. Και μετά από όλα αυτά μου είπαν να σηκωθώ να φύγω. Οι διακρίσεις είναι κοντά. Η οικογένειά μου είναι το Νο 1. Ξεκίνησε να ανεβαίνει ο αδελφός μου, θα είμαστε αχτύπητο δίδυμο και το 2019, εάν δεν υπάρχει κάποιος τραυματισμός θα παίζουμε μεταξύ μας για τις θέσεις 1-2. Επίσης θα ήθελα να ευχαριστήσω τον προπονητή μου, που από την πρώτη ημέρα πίστεψε σε μένα και όποιος έχει πάει από την οικογένεια μου τον έχει κάνει πρωταθλητή και παρά τα όσα έγιναν εδώ είναι δίπλα μου. Είναι αυτός που κάνουμε όνειρα μαζί για να φτάσουμε στο Τόκιο το 2020».
