Αυτές τις μέρες είμαι συνέχεια στη θάλασσα με τα παιδιά. Φτιάχνω με την Ίριδα κάστρα στην άμμο, παίζω ρακέτες με τον Ερμή. Κολυμπάμε πάνω στα τεράστια φουσκωτά που καθημερινά κουβαλάμε μαζί μας και με το ζόρι χωράνε στο αυτοκίνητο.
Μεγάλωσαν.. πλέον έχω χρόνο να πιω λίγο καφέ πριν ξεκινήσουμε το επόμενο παιχνίδι στην παραλία. Καθώς τα παρατηρώ να παίζουν μαζί, να τρέχουν και να γελούν σκέφτομαι τα πρώτα τους μπάνια, όταν ήταν μωράκια. Πόση αγωνία είχα, πώς θα πάω παραλία με ένα μωράκι; θα του αρέσει η θάλασσα; αν κρυώσει; τι θα κάνω με την άμμο; με τον ήλιο;
Τι κι αν είχα πάρει όλες τις οδηγίες από την παιδίατρο, “να πας το παιδί στη θάλασσα νωρίς το πρωί ή αργά το απόγευμα, να καθίσετε σε σκιά, να το βάλεις στο νερό σιγά σιγά… αν του αρέσει άφησε το μέσα για λίγο, αν όχι βγαλτό έξω και προσπάθησε αργότερα.”, η αγωνία μου ήταν φανερή…
Όταν πήγαμε τον Ερμή πρώτη φορά στη θάλασσα, είχα τρομάξει, ήταν βλέπεις 4 μηνών… είχα ετοιμάσει τα πάντα, μια τσάντα γεμάτη με ρουχαλάκια, πιπίλες, πετσέτες, πάνες κανονικές και αδιάβροχες, αλοιφές για τσιμπήματα και ό,τι άλλο μπορείς να φανταστείς για να είμαι σίγουρη. Όταν κατεβήκαμε στην παραλία διάλεξα να καθίσουμε στο πιο ήσυχο σημείο.. ευτυχώς τα νερά στην Κεφαλλονιά είναι πάντα καθαρά. Τον ετοιμάσαμε για την πρώτη του βουτιά και ναι το ευχαριστήθηκε πολύ. Δεν έκλαψε , έδειξε να ευχαριστιέται την πρώτη του επαφή με το νερό. Δεν τον κουράσαμε, τον κάναμε ντουζ, τον ντύσαμε και τον βάλαμε στο καρότσι του να κοιμηθεί. Και όσο παράξενο κι αν φαίνεται κι εμείς χαλαρώσαμε δίπλα στο μωράκι μας που κοιμόταν, κοιτώντας τη θάλασσα. Οι επόμενες μέρες ήταν πιο εύκολες, τελικά οι δυσκολίες καμιά φορά είναι στο μυαλό μας, τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά όταν τα ζούμε..
Το πρώτο μπάνιο της Ίριδας ήταν σίγουρα μια διαφορετική εμπειρία, αφού ήταν αρκετά μεγαλύτερη όταν πήγαμε θάλασσα για πρώτη φορά, περίπου 7 μηνών. Αλλά και γιατί πλέον ήξερα… Η Ίριδα δεν κοιμήθηκε μετά την πρώτη της βουτιά, κάθισε στην πετσέτα που της είχα βάλει στην άμμο για να παίξει κι εγώ δεν χαλάρωσα δίπλα της, κάθισα να παίξουμε μαζί και φυσικά να προσέχω τη μικρή, μήπως μπει άμμος στο μάτι της, μήπως βάλει άμμο στο στόμα της. Αυτό το πρώτο μπάνιο της Ίριδας είχε περισσότερη δράση. Είμαι σίγουρη ότι καταλαβαίνεις τι εννοώ..
Από τότε μέχρι σήμερα έχω δει πολλές φορές τη δύση του ήλιου στην παραλία με τα παιδιά, άλλες μέρες περνάνε ήσυχα, άλλες με περισσότερη φασαρία, όμως δεν αλλάζω με τίποτα αυτές τις όμορφες στιγμές μαζί τους!!
Πηγή: anastasiasworld.gr
