Του Άγη Βερούτη

Είναι πολύ εύκολο να αλλάξει μια χώρα σε 1 χρόνο. Προς το χειρότερο.

Το είδαμε δυο φορές στην τελευταία δεκαετία, το 2010 και ξανά στη χειρότερη μορφή του το 2015.

Το 2010 ήταν ο λογαριασμός του “λεφτά υπάρχουν” και το πληρώσαμε με 25% μείωση της οικονομικής δραστηριότητα στη χώρα και εκτόξευση της ανεργίας στο 27%.

Το 2015 ήταν ο λογαριασμός του “θα μας παρακαλάνε να μας δανείσουν” και θα το πληρώνουμε με πρωτογενή πλεονάσματα 3,7% ως το 2022 και μετά με 2,2% ως το 2060 και επίσης ως το 2114 μέσα από τη διαχείριση του Υπερταμείου.

Το “θα παρακαλάνε να μας δανείσουν” επίσης θα το πληρώσουν οι συνταξιούχοι (δυστυχώς όλοι και όχι μόνο όσοι ψήφισαν εκείνους που υποσχέθηκαν την 13η σύνταξη) με μείωση των αποδοχών τους από €29 δισ. το 2014 στα €22-€23 δισ. το 2019 δηλαδή 20% για αρχή και μετά όσο βγάλει ο κόφτης αν τυχόν και η οικονομία δεν παράγει πλεονάσματα. Εκτός από τους παραπάνω θα το πληρώσουν και όλοι οι εργαζόμενοι στην παραγωγική οικονομία όπου πάνω από 600.000 εξ αυτών καλούνται να περάσουν τον μήνα τους με €317, καθώς μια πλειάδα θέσεων εργασίας μετατράπηκαν από πλήρους απασχόλησης με συμβάσεις προ-κρίσης, σε θέσεις εργασίας μερικής απασχόλησης με αναλογία αμοιβών τον βασικό των €586 μικτών αποδοχών οκταώρου.

Φυσικά δεν πρέπει να ξεχάσουμε και την πλειοψηφία των μικρομεσαίων εργοδοτών της χώρας, που παρέχουν το 97% των θέσεων εργασίας της παραγωγικής οικονομίας, οι οποίοι είδαν να ψαλιδίζονται οι ήδη μειωμένες αποδοχές τους με έναν νέο φόρο που ονομάζεται “Ασφαλιστικές Εισφορές του Νόμου Κατρούγκαλου” και φτάνει στο 38% των αποδοχών τους, και μάλιστα προ φόρων, δηλαδή οι αυτοαπασχολούμενοι καλούνται να πληρώσουν εισφορές για εισόδημα που δεν τους μένει στην τσέπη αλλά το πληρώνουν φόρους στο κράτος!

Ευκολάκι λοιπόν:

Αν θέλει να αλλάξει κάποιος μια χώρα σε 1 χρόνο ή λιγότερο, προς το χειρότερο, δεν χρειάζεται να κάνει τίποτα άλλο από το να εκλέξει πρωθυπουργό έναν Γιώργο Παπανδρέου ή έναν Αλέξη Τσίπρα.

Δια της ψήφου ή της αποχής του από τις εκλογές.
Ειδικά η αποχή δίνει και μια ωραία δικαιολογία μετά σε κάποιον να πει “εγώ δεν τον ψήφισα, έκατσα σπίτι μου”, ενώ στην πραγματικότητα διπλασίασε την ισχύ της ψήφου των εμμονικών και των ψεκασμένων από τους οποίους κανείς δεν έχασε την ευκαιρία να πάει στην κάλπη παρά μόνο για σπουδαίο λόγο.

Πάμε τώρα στο δύσκολο, που είναι να αλλάξει μια χώρα προς το καλύτερο μέσα σε 1 χρόνο.

Ευτυχώς την απάντηση έχουν ήδη δώσει άλλες δημοκρατίες πριν από μας για μας. Δεκάδες χώρες του πρώην Ανατολικού Μπλοκ είδαν δραματικές βελτιώσεις σε απίστευτα μικρό χρονικό διάστημα ως και σε 1 χρόνο, όταν έκαναν δραστική φιλελευθεροποίηση της κεντρικά ελεγχόμενης οικονομίας τους, όταν απελευθέρωσαν τα κλειστά επαγγέλματα, όταν έκοψαν με τον μπαλτά τη γραφειοκρατία, όταν έβαλαν φρένο στη διαφθορά που τρέφει η γραφειοκρατία και μείωσαν την ταλαιπωρία που προκαλεί ο κεντρικός έλεγχος της διακυβέρνησης μοιράζοντας αρμοδιότητες στην τοπική αυτοδιοίκηση.

Ο δραστικότερος τρόπος να αλλάξει προς το καλύτερο η χώρα μέσα σε 1 χρόνο είναι η εφαρμογή σε όλο το εύρος του δημοσίου το eGovernment ή Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση επί το ελληνικότερο.

Δείτε για παράδειγμα την καινούργια γραφειοκρατική τρέλα που σκαρφίστηκε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ για να πλήξει τον τουρισμό: πλέον τα ενοικιαζόμενα σκάφη πρέπει να βγάζουν συγκεκριμένη άδεια απόπλου στο λιμεναρχείο κάθε λιμανιού με παράβολο από την εφορία. Όμως η εφορία δεν εκδίδει παράβολα τις Παρασκευές και φυσικά τα σαββατοκύριακα. Άντε λοιπόν να βγάλει ένα eΠαράβολο ο τουρίστας που νοικιάζει ένα ιστιοπλοϊκό και να πάει στο Λιμεναρχείο που είναι αραγμένο το σκάφος που νοίκιασε. Το λιμεναρχείο εκδίδει άδειες απόπλου μόνο τις καθημερινές. Αυτό σημαίνει ότι ο Ολλανδός που νοίκιασε ένα ιστιοπλοϊκό μέσω ίντερνετ από τη χώρα του και φτάνει στην Ελλάδα Σάββατο πρωί να πρέπει να περιμένει τη Δευτέρα το πρωί για να πάρει σε χαρτί την άδεια απόπλου για να ξεκινήσει τις διακοπές του!

Χώρια από τη ζημιά που αυτό θα προκαλέσει στα έσοδα των εταιρειών που νοικιάζουν ιστιοπλοϊκά σε τουρίστες, θα προκαλέσει ζημιά και στα έσοδα του κράτους από τις ναυλώσεις, και στους προορισμούς που θα έχουν λιγότερους τουρίστες, και στις αεροπορικές εταιρίες που θα έχουν λιγότερο κόσμο από αυτούς τα σαββατοκύριακα, και στα αεροδρόμια που θα έχουν λιγότερες αφίξεις, και ούτω καθεξής…

Μια μικρή αλλαγή χωρίς πραγματικό και ουσιαστικό λόγο που προσθέτει τόση γραφειοκρατία και ακαμψία, πόσες θέσεις εργασίας κατέστρεψε λοιπόν;

Για την υλοποίηση της Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης μπορούμε να προσλάβουμε μια από τις διεθνείς εταιρείες που έχουν υλοποιήσει τέτοια έργα σε άλλες χώρες (υπάρχουν αρκετές) και σε λιγότερο από ένα χρόνο να έχουμε ένα βασικό σκελετό που θα μπορεί να διαχειρίζεται το μεγαλύτερο μέρος των κυβερνητικών λειτουργιών της χώρας μας. Αυτό θα απελευθερώσει τεράστιο κομμάτι από τη χαμένη ανάπτυξη που σπαταλιέται σήμερα στη γραφειοκρατία (6,5% του ΑΕΠ) και τη διαφθορά (6% του ΑΕΠ). Είναι πολύ δύσκολο να δωροδοκήσει ή να υποχρεωθεί να πληρώσει γρηγορόσημο κάποιος σε ένα κομπιούτερ…

Με την απλοποίηση του κράτους επίσης θα δημιουργηθεί ελάφρυνση για εκείνους τους δημοσίους υπαλλήλους που σήμερα ασχολούνται αποκλειστικά στη γραφειοκρατία, και θα επιτρέψει στο κράτος να παράγει χρησιμότερα πράγματα από χαρτιά με σφραγίδες. Πχ δημόσιες υπηρεσίες και το απόγευμα για εκείνους τους πολίτες που δουλεύουν τα πρωινά! Ώστε να μη χρειάζεται να χάνουν εργάσιμες ώρες για να τακτοποιήσουν τις δουλειές τους με το δημόσιο.

Από αυτό το σκεπτικό πηγάζουν σειρά άλλων ενεργειών που θα ελαφρύνουν το άγος του ελληνικού κρατικού μηχανισμού στον πολίτη, και ταυτόχρονα θα απελευθερώσουν παραγωγική ενέργεια για δημιουργία πλούτου και ευημερίας για όλους. Είδατε πως καταστρέφονται χιλιάδες θέσεις εργασίας και χάνονται εκατομμύρια τζίρου από εταιρείες ναύλωσης σκαφών αναψυχής, από αεροπορικές, από αεροδρόμια, από ταβέρνες και από κέντρα διασκεδάσεως, από σουπερμάρκετ και από μαγαζιά με ρουχισμό όλων εκείνων που ενώ θα είχαν εργασία παραμένουν άνεργοι λόγω όλων των παραπάνω, μετά από μια ηλίθια απόφαση ενός ηλίθιου γραφειοκράτη με την υπογραφή κάποιου ηλίθιου εκλεγμένου πολιτικού που δεν ξέρει πώς λειτουργεί η οικονομία.

Σαν αυτήν υπάρχουν χιλιάδες ή και εκατομμύρια ενέργειες που κάνει το κράτος για να ελέγχει κεντρικά την οικονομία. Χιλιάδες γραφειοκρατικές αποφάσεις που κρατούν σιδηροδέσμια τη χώρα σε υπανάπτυξη και μισθούς των €317 για 600.000 ανθρώπους και μισθούς των €0 για πάνω από 1.000.000 ανέργους.

Για να κάνει το κομμάτι του κάποιος γραφειοκράτης σε κάποιο γραφείο!

Παρεμπιπτόντως αυτό που περιέγραψα λέγεται Φιλελεύθερη μεταρρύθμιση και αυξάνει τον πλούτο της κοινωνίας για όλους. Το οποίο μεταφράζεται ότι θα μπορούν όλοι να ζουν καλύτερα, ακόμα και αν δεν υπάρχει θέση εργασίας σε κανένα Λιμεναρχείο που να λέγεται “σφραγιστής αδειών απόπλου” ή “ελεγκτής πληρότητας παραβόλων απόπλου”.

Και αυτό είναι μόνο μια καλή αρχή.

Ακολουθήστε τον Άγη Βερούτη στο Facebook: https://www.facebook.com/a.veroutis, στο twitter: @Agissilaos ή στέλτε μήνυμα στο agissilaos@gmail.com