Παραμπαστοί και εμείς στην Κεφαλονιά, όπως λένε κι οι ντόπιοι, δηλαδή ούτε καταγωγή έχουμε ούτε και σπίτι. Αλλά χρόνια τώρα το νησί μας κέρδισε, το αγαπάμε και το προτείνουμε. Γιατί η Κεφαλονιά τα έχει όλα. ΤΙΣ ΘΑΛΑΣΣΕΣ. Τα αριστοκρατικά της χωριά, όπως τα Σαρλάτα, Σβορωνάτα, Μεταξάτα και άλλα. Τον Αίνο με τη μοναδική μαύρη πεύκη και τα άγρια άλογα. Τα όμορφα ακρογιάλια της και τα λουλούδια στις αυλές της. Τα μοναδικά χρώματα στις θάλασσες, με τον εμβληματικό Μύρτο, μοναδικής ομορφιάς παραλία που βρίσκεται στον δρόμο από το Αγροστόλι προς Φισκάρδο, που όταν τη βλέπεις σου κόβεται η ανάσα. Η Κεφαλονιά, λοιπόν, είναι μια επιλογή που δύσκολα δεν θα αρέσει. Είναι το μεγαλύτερο νησί του Ιονίου, όσο περνούν τα χρόνια έχει φανατικούς φίλους διεθνώς και επιπλέον έχει τους Κεφαλονίτες που έχουν τη χάρη τους, την ωραία τρέλα τους, την επιβίωση στο DNA και την εξυπνάδα τους που τους δίνει τη δυνατότητα να τα φέρνουν βόλτα στη ζωή και να προοδεύουν. 

Στην Κεφαλονιά φθάνει κανείς εύκολα από Πάτρα ή Κυλλήνη και μένει όπου του αρέσει. Στο Αργοστόλι, που είναι η πρωτεύουσα, το Ληξούρι που είναι στην απέναντι μεριά, στο γραφικό Φισκάρδο και σε δεκάδες άλλα χωριά και παραθαλάσσιους οικισμούς. Οι παραλίες πολλές, ο Μύρτος κορυφαίος για να τον βλέπεις, αλλά προσωπικά ψηφίζω Αϊ-Χέλη, μια παραλία μετά το αεροδρόμιο, στην οποία φθάνεις κατεβαίνοντας περί τα εκατό σκαλάκια και σε αποζημιώνει με τα καταγάλανα νερά της και τα βράχια γύρω γύρω που την κάνουν να μοιάζει με πισίνα. Παραλίες έχει και άλλες το νησί, η μία καλύτερη από την άλλη, όπως ο Πλατύς και ο Μικρός Γιαλός στην περιοχή της Λάση κοντά στο Αργοστόλι, όπου υπάρχει και το ωραίο ξενοδοχείο White Rocks, που το προτιμούν όσοι θέλουν να είναι δίπλα στη θάλασσα και να απολαμβάνουν την ηρεμία τους δέκα λεπτάκια από το Αργοστόλι. Αλλά και πολλές άλλες, με μοναδικής ομορφιάς την παραλία της Αντισάμης, όπου γυρίστηκε και η ταινία για τον Λοχαγό Κορέλι, και βέβαια οι παραλίες της Αβύθου με την ωραία ταβερνούλα, ακριβώς δίπλα, και το κουκλίστικο, σαν ψεύτικο, χωριουδάκι πάνω στη θάλασσα, όπως πηγαίνουμε από Αργοστόλι προς Φισκάρδο, την Άσσο. 

Η Κεφαλονιά θέλει αυτοκίνητο. Αλλιώς δεν γυρίζεται. Είναι μεγάλο το νησί και οι ομορφιές του πολλές.

Εμείς έχουμε μείνει και στο Αργοστόλι και στο Ληξούρι, δίπλα στη μοναδική παραλία του Ξι με την κόκκινη άμμο, αλλά και στο γραφικό και κούτσικο Φισκάρδο, όπου τα σκάφη, οι θαλαμηγοί και το πράσινο του τόπου δένουν ιδανικά φτιάχνοντας ένα μοναδικό τοπίο για το Ιόνιο. Και μην ξεχάσω τη λίμνη της Μελισάνης που είναι όνειρο, γιατί η Κεφαλονιά πέρα απ’ όλα τα άλλα έχει στο πετσί της αποτυπώματα των γεωλογικών φαινομένων που εντυπωσιάζουν και στο ανάγλυφό της έχει βράχια απότομα σε πολλά σημεία του νησιού. Συνδέεται με Ζάκυνθο και με Ιθάκη και έχει και το νησάκι της τον Δία που είναι μία κούκλα.
Δεν έχει ξέφρενη ζωή, αλλά η ένταση στις διακοπές είναι προσωπική υπόθεση. Άμα θες τη φτιάχνεις. Άλλωστε διαθέτει το ωραίο της κρασί, τη μοναδική σε γεύση Ρομπόλα και τις ωραίες καντάδες της που σε ξετρελαίνουν. Κεφαλονιά, λοιπόν, το καλοκαίρι της σε αποζημιώνει.

*Η Ιωάννα Μάνδρου είναι δημοσιογράφος στην «Καθημερινή» και στην τηλεόραση του ΣKAI.

Πηγή: athensvoice.gr