Φίλε, Ηλία Τσιτσέλη
Ο θάνατος είναι πράγμα φυσικό και κανείς δεν μπόρεσε να ξεφύγει από τα βρόγχια του. Εμείς που μένουμε πίσω, όσο μένουμε πίσω, έχουμε υποχρέωση συνειδητά να θυμόμαστε, να αναγνωρίζουμε, να σεβόμαστε την προσφορά εκείνων που μας άφησαν καλό έργο και δράσεις πολιτισμού. Βέβαια, τα περισσότερα θα τα εκτιμήσει και θα τα δει ο ιστορικός του μέλλοντος, κοιτώντας τα χαρτιά.
Εσύ, αγαπητέ Φίλε, Ηλία Τσιτσέλη, ήσουν ένας από αυτούς, που πρόσφεραν στην κοινωνία μας έργο καλό, που συναισθάνθηκες από νωρίς τη βαριά οικογενειακή σου κληρονομιά, που παρ’ όλες τις δύσκολες συνθήκες, την αξιοποίησες στο καλύτερο προς όφελος του κοινού.
Στο κάλεσμά σου προς τον καθηγητή πανεπιστημίου, Γεώργιο Ν. Μοσχόπουλο, επιμελητή του ιστορικού αρχείου του ιστοριοδίφη παππούσου, που είχες ακριβώς το ίδιο όνομα και επίθετο, -Ηλίας Α. Τσιτσέλης- πραγματοποιήθηκε η ταξινόμηση του αρχείου, καθώς και η τακτοποίηση του υπόλοιπου ανέκδοτου υλικού με την έκδοση του 3ουτόμου των Κεφαλληνιακών Συμμίκτων.
Η για πολλά χρόνια σου προεδρία στο Διοικητικό της Φιλαρμονικής Ληξουρίου, συνέχεια της οικογενειακής σου παράδοσης, πέρα από την πολύτιμη προσφορά σου σ’ αυτήν, σε έκανε αγαπητό και σεβαστό στην ευρύτερη κοινωνία της πόλης μας. Η Φιλαρμονική ήταν το μεράκι σου, το σπίτι σου, η έγνοια σου…
Κλείνοντας, ετούτες, τις δυο γραμμές, σε ευχαριστούμε επί πλέον για την καλή επικοινωνία και διάθεση προς εξυπηρέτηση καλών πραγμάτων, όταν σου ζητούσαμε πληροφορίες και συμβουλές. Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ εκείνη τη λαογραφική εικόνα των λόγων σου, που ήταν τόσο γλαφυρή, όταν μιλούσες για τις παλιές ιστορίες και τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στο τόπο μας.
Έφυγες παντοτινά για τον άλλον κόσμο, Φίλε Ηλία, αφήνοντας πίσω το καλό όνομα και την προσφορά, αφήνοντας σε εμάς εικόνες καλών αναμνήσεων και αγάπης. Σε ευχαριστούμε πολύ για την ύπαρξή σου και ευχόμαστε καλό ταξίδι στην αιωνιότητά σου.
Ένας φίλος σου
Γεράσιμος Σωτ. Γαλανός
Ληξούρι, 1-7-2018
