Την χαμηλότερη δημοφιλία των τελευταίων 3,5 ετών βιώνει ο Α.Τσίπρας και το κυβερνητικό σχήμα ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, κάτι που πλέον παραδέχονται και στο Μαξίμου, παρά τα όσα προς τα έξω υποστηρίζουν.
Υπάρχουν περιοχές της χώρας που το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ υποχωρεί στα επίπεδα του 10%, όπως είναι η Μακεδονία, ενώ στην Θράκη, επιβιώνει, έστω ως δεύτερο κόμμα, χάρη στις ψήφους που οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι θα λάβει από την μειονότητα.
Την μοναδικά σχετικά καλή εικόνα την εμφανίζει στην Κρήτη και σε κάποιες περιοχές της Β’Αθηνών στο Λεκανοπέδιο, όπου κινείται γύρω στο 23-25%, αλλά πάντα δεύτερο κόμμα.
Τεράστια μείωση ποσοστών καταγράφει και στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, και μικρότερη στα Δωδεκάνησα και στο Ιόνιο.
Στα νησιά του Α.Αιγαίου, δύσκολα θα ξεπεράσει το 20%, λόγω της πολιτικής που ακολούθησε στο θέμα της παράνομης μετανάστευσης και του ρόλου που επέλεξε για την περιοχή ως «θαλάμου εγκλωβισμού» των μεταναστευτικών ροών από την Ασία.
Η χθεσινή εμπειρία του Α.Τσίπρα στην Θεσσαλονίκη σε εκκλησία, που αποδοκιμάστηκε, με χαρακτηρισμούς όπως «Ψεύτης» και κάποιος πολίτες να του ζητούν «λογαριασμό» («Μού έκοψες την σύνταξη…»), αλλά κυρίως λόγω της πολιτικής που ακολουθεί η κυβέρνηση στο Σκοπιανό, ήταν πραγματικά τραυματική για τον Α.Τσίπρα.
Είναι σαφές ότι η στάση του Α. Τσίπρα στο Σκοπιανό έχει εξοργίσει του Μακεδόνες.
Ειδικά η θέση ότι επιδιώκουμε να πάρουμε πίσω κάτι που έχει παραδοθεί από άλλους, «ενώ κάποιοι ανόητοι μας λένε ότι πάμε να δώσουμε», έχει προκαλέσει σάλο.
Ειδικά στην Μακεδονία, θα υπάρξουν περιοχές όπου ο ΣΥΡΙΖΑ θα λάβει ποσοστό κοντά σε αυτό που είχε λάβει στις εκλογές του 2009, κοντά στο 3%!
Στο Μαξίμου υπολογίζουν σε ένα ποσοστό της τάξης του 25% που σε συνδυασμό με αυτό που θα λάβουν άλλα κόμματα μη συγγενή με τη ΝΔ και το ΚΙΝΑΛ (ΠΑΣΟΚ), θα τους δώσουν την δυνατότητα να ελέγξουν την προεδρική εκλογή του 2020, αλλά αυτή η πιθανότητα όσο περνάει ο καιρός, δείχνει πιο αχνή.
Ενα ποσοστό της τάξης του 22% στην καλύτερη περίπτωση θα ήταν ιδανική εξέλιξη για τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αυτή την στιγμή κατρακυλά κάτω από το 20% απέναντι σε μία ΝΔ που δεν δείχνει τίποτα το ιδιαίτερο και αδυνατεί να ξεκολλήσει από την περιοχή του 30-32%.
Βέβαια να λάβουμε υπ’όψιν ότι υπάρχει ένα σημαντικό ποσοστό ψηφοφόρων που αποφασίζει τον τελευταίο μήνα τι θα ψηφίσει και κατά κανόνα ψηφίζει αυτόν που δείχνει νικητής, οπότε αυτό το ρεύμα δεν αποκλείεται να σπρώξει τη ΝΔ σε ποσοστά περί το 35%.
Σε ότι αφορά τον κυβερνητικό εταίρο, τους ΑΝΕΛ, τα πράγματα είναι κάπως καλύτερα για το κόμμα του Π.Καμμένου, που ναι, μεν η καλύτερη δημοσκόπηση τον φέρει με αναγωγή επί των αναποφάσιστων να φτάνει στο ποσοστό του 2,5%, άρα και εκτός Βουλής, αλλά υπάρχουν συμπαγείς, μη καταμετρημένες στο δείγμα πληθυσμιακές ομάδες που μπορούν να του δώσουν το πολυπόθητο 3%..
Πιο δύσκολο από τις δύο εκλογικές αναμετρήσεις του 2015, αλλά όχι ανέφικτο. Αλλωστε και γενικότερα στον χώρο που προέρχεται, η μεγάλη μάζα των ψηφοφόρων των ΑΝΕΛ, δηλαδή η κεντροδεξιά-δεξιά, οι εξελίξεις είναι σημαντικές και κανείς δεν ξέρει την τελική αποτύπωση που θα έχουν λάβει σε ένα χρόνο από τώρα.
Το μόνο βέβαιο είναι πλέον το κυβερνητικό στρατόπεδο έχει χωριστεί «στα δύο« σε ότι αφορά το ενδεχόμενο εκλογών.
Κάποιοι υποστηρίζουν ότι το κόμμα θα «σφαγεί» αν πάνε σε εκλογές το ερχόμενο φθινόπωρο καθώς ο κόσμος δεν θα έχει «χωνέψει» την έξοδο από το Μνημόνιο (έξοδος «στα χαρτιά» όχι στην πραγματικότητα).
Κάποιοι άλλοι λένε ότι από τον Ιανουάριο θα είναι χειρότερα τα πράγματα με το κόψιμο των συντάξεων και ορισμένα άλλα μέτρα που αναγκαστικά θα λάβει και ότι είναι καλύτερα να πάμε σε εκλογές τον Οκτώβριο με σύνθημα «Σώσαμε τη χώρα που οι άλλοι κατέστρεψαν».
Οποτε και να πάει σε εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ, το μόνο βέβαιο πλέον είναι ότι θα ηττηθεί και μάλιστα με μεγάλη διαφορά. Το θέμα είναι πόσο διαχειρίσιμη θα είναι η ήττα και αν οι αντίπαλοι καταφέρουν να συγκεντρώσουν 180 βουλευτές για να ελέγξουν την προεδρική εκλογή του 2020, εκεί που θα παιχθεί το «δεύτερο ημίχρονο» των επόμενων εκλογών. Αρα και κατά πόσο υπάρχουν ελπίδες για εκλογές το 2020 με αιτία την άγονη προεδρική εκλογή…
