Η γιορτή της μητέρας πάντα μου θυμίζει τη δική μου μαμά. Ακόμα και  τώρα που έχω παιδιά, όταν πλησιάζει αυτή η γιορτή θυμάμαι με πόση χαρά κάθε χρόνο προσπαθούσα να φτιάξω την καλύτερη ζωγραφιά για να της χαρίσω. Και αργότερα καθώς μεγάλωνα, ήθελα να της φτιάξω την πιο πρωτότυπη κάρτα και να γράψω ένα κείμενο που να χωράει όλα όσα ένιωθα για εκείνη. Δεν ξέρω αν κατάφερα ποτέ να εκφράσω όλα όσα νιώθω, καμία φορά, όταν είσαι παιδί δεν μπορείς να βρεις όλες τις λέξεις που χρειάζεσαι για να περιγράψεις όλα σου τα συναισθήματα.

Πάντα θυμάμαι αυτή τη μέρα τη μαμά μου, και κάθε χρόνο με όποιο τρόπο μπορώ τη γιορτάζω μαζί της. Σήμερα ξέρω τι θέλω να της πω, ευχαριστώ που είσαι πάντα δίπλα μου, που με στηρίζεις ακόμα κι όταν κυνηγάω πράγματα που φαντάζουν άπιαστα.

Η πιο σημαντική γιορτή της μητέρας όμως, ήρθε για μένα όταν ο Ερμής ήταν τριών χρονών, μου χάρισε ένα βραχιόλι που ο ίδιος είχε φτιάξει και μου είπε  σ΄ αγαπώ μαμά. Ναι, είναι το ωραιότερο βραχιόλι που έχω, είναι πολύχρωμο και κρύβει μέσα του όλη την αγάπη του κόσμου.

Έχει περάσει αρκετός καιρός από τότε. Τώρα έχω και την Ίριδα να με αγκαλιάζει και να μου δείχνει την αγάπη της με το δικό της τρόπο. Πολύ συχνά, σκέφτομαι πόσο σημαντική είναι η μαμά για τα παιδιά της, κάθε μέρα. Δεν έχω γνωρίσει μαμά που δεν κάνει λάθη, αλλά τελικά δεν είναι αυτό το ζητούμενο. Tα παιδιά μας αυτό που χρειάζονται από εμάς είναι μια μεγάλη αγκαλιά στις καλές και στις κακές τους στιγμές, να είμαστε δίπλα τους στις χαρές και στις λύπες τους, να τα αποδεχόμαστε όπως ακριβώς είναι και ένα αδιαπραγμάτευτο σ’ αγαπώ.

Χρόνια πολλά σε όλες τις μανούλες!

Χρόνια πολλά και στη δική μου μαμά!

Πηγή: anastasiasworld.gr