Το αποκαλυπτήρια του αγάλματος του Ιωάννη Μεταξά στο κέντρο του Αργοστολίου, στην κεντρική πλατεία πραγματοποιήθηκαν το 1972 παρουσία των τότε υπουργών Λαδά και Λέκκα.
Η ιστορία ενός αδριάντα
Η ιστορία όμως ξεκινά από το 1949, επί Μητροπολίτου Γερμανού Ρουμπάνη. Τα γεγονότα διηγήθηκε ο καθηγητής της ορθοπεδικής Γεράσιμος Μεταξάς!
Το 1949 λοιπόν μια επιτροπή 15 περίπου Αργοστολιωτών, (οικογένειες θεοτοκάτου, Μεταξά, Κουρή κ.λ.π) με επικεφαλής τον Μητροπολίτη Ρουμπάνη, στέλνει επιστολή στην Νέα Υόρκη και στον σύλλογο Κεφαλλήνων «Αίνος», που πρόεδρος του ήταν,ο Παναγής Μεταξάς και ζητάνε την οικονομική τους βοήθεια για την ανέγερση ανδριάντα του Ιωάννου Μεταξά!
Διενεργείται έρανος και μαζεύονται μέχρι το 1951, 80 έως 90.000 δολάρια τα οποία κατατίθενται σε λογαριασμό της Μητροπόλεως. Όμως το 1951 «φεύγει» ο Μητροπολίτης Γερμανός Ρουμπάνης και τα πράγματα δυσκολεύουν για την ανάληψη του ποσού για την ανέγερση του ανδριάντα. Έτσι λοιπόν μέχρι τα πράγματα να πάρουν μια σειρά έρχονται και οι σεισμοί. Ο νέος λοιπόν Μητροπολίτης Ιερόθεος Βούης, χρησιμοποιεί τα χρήματα για την ανέγερση του Μητροπολιτικού Μεγάρου και έτσι η ανέγερση του ανδριάντα μπαίνει στις ..καλένδες.
Θα ακολουθήσει η δικτατορία και ένας από τους υπουργούς ο Αντώνιος Λέκκας, ο οποίος είχε μεγάλη υποχρέωση στον Ιωάννη Μεταξά (παιδί μεγάλης πολύτεκνης οικογένειας, που ο Μεταξάς τον έβαλε στην σχολή Ευέλπιδών),συνεννοείται με τον Μητροπολίτη Προκόπιο για την ανέγερση του ανδριάντα.
Ζητάνε τότε από την κόρη του Μεταξά φωτογραφίες του πρώην πρωθυπουργού! Δόθηκαν καμιά 15αρια και κατέληξαν σε εκείνη που ο Μεταξάς είχε επισκεφτεί τη Τουρκία, για να υπογράψει το βαλκανικό σύμφωνο…
Έτσι λοιπόν, το 1972, γίνονται τα αποκαλυπτήρια, του ορείχαλκο αγάλματος, που φιλοτέχνησε ο Λαμέρας. Ο Γεράσιμος Μεταξάς, όρθιος αριστερά, μόλις πέφτει το σεντόνι από το άγαλμα, φωνάζει αυθόρμητα: «Τι είναι αυτό που ο Λαμέρας μας δείχνει, δεν μοιάζει στον Μεταξά, προσβάλει δε την καλαισθησία των Κεφαλλονιτών». Μαθαίνοντας ο Λαδάς γιατί φωνάζει ο Γεράσιμος Μεταξας είπε: «Μακάρι όλες οι πλατείες στην Ελλάδα να είχαν έναν Μεταξά και έναν Κολοκοτρώνη και ας μην είχαν καλαισθησία».
Οι μεγάλες ταραχές του 1982 και η πτώση του αγάλματος
Ήταν Φεβρουάριος του 1982. Στην Κεφαλονιά καταφθάνουν δεκάδες νοσταλγοί του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου και της Απριλιανής Χούντας, που είχαν μεταφερθεί κυρίως από την Πελοπόννησο. Εκείνη την ημέρα προσπάθησαν να καταθέσουν στεφάνια στο άγαλμα του Ιωάννη Μεταξά.
Ντόπιοι πολίτες, που είχαν συγκεντρωθεί εκεί από το πρωί, τους εμπόδισαν με αποτέλεσμα να γίνουν σοβαρά επεισόδια. Ανάμεσα στους διαδηλωτές που πρωτοστάτησαν στα επεισόδια θα είναι ο σημερινός Περιφερειάρχης, Θόδωρος Γαλιατσάτος, ο σημερινός περιφερειακός σύμβουλος, Νικόλας Βαλλιανάτος και πολλοί άλλοι. Οι ντόπιοι νοσταλγοί του Μεταξά, ούτε καν πλησίασαν την πλατεία, ενώ οι «εκδρομείς», που μαζί με τα στεφάνια κρατούσαν πέτρες και ξύλα, εκδιώχθηκαν από τους συγκεντρωμένους, πήγαν στην Σάμη και με το πρώτο πλοίο έφυγαν από την Κεφαλονιά, χωρίς από τότε ποτέ να ξαναεμφανιστούν.
Οι διαδηλωτές, αφού μπουγέλωσαν το κακόγουστο άγαλμα με κόκκινη μπογιά, απαίτησαν την άμεση απομάκρυνσή του.
Λίγες ημέρες αργότερα με ομόφωνη απόφαση, το Δημοτικό Συμβούλιο Αργοστολίου (Δήμαρχος τότε ήταν ο Μαρίνος Κοσμετάτος), αποφάσισε την απομάκρυνση του αγάλματος, που σώζεται έως σήμερα.
Με στοιχεία από το «Κομπόγιο Ιστορίας Κεφαλονιάς & Ιθάκης»
