Γραφεί ο Ανδρέας Κωνσταντάτος
Διάχυτη ήταν η εντύπωση πως η τρόικα βοήθησε στην ανατροπή της κυβέρνησης Σαμαρά το 2015 και στήριξε την πρόωρη προσφυγή σε εκλογές, τις οποίες κέρδισε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτή την άποψη έρχεται και την επιβεβαιώνει τώρα μετά από τρία χρόνια ο πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης, ο οποίος ανέφερε στη συζήτηση του προϋπολογισμού, πως οι θεσμοί που οδήγησαν σε ανατροπή την κυβέρνηση Σαμαρά, σήμερα στηρίζουν για τους δικούς τους λόγους την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και άφησε τους μισούς Έλληνες εμβρόντητους, γιατί οι άλλοι μισοί κάτι είχαν υποψιαστεί.
Ήταν η εποχή που ο Σαμαράς είχε μειώσει τους μεταρρυθμιστικούς ρυθμούς, μετά την ήττα στις ευρωεκλογές του 2014 , που ζητούσε να αποχωρήσει το ΔΝΤ από το πρόγραμμα ,«να το βάλουμε στην πίσω θέση», είχε πει στη Μέρκελ, τότε που τίποτα δεν προχωρούσε εξ αιτίας της καταστροφικής αντιπολίτευσης του ΣΥΡΙΖΑ, τότε που όλοι χαρακτηρίζονταν προδότες και «γερμανοτσολιάδες». Εκείνη την εποχή οι τροικανοί σιωπηρά, προτίμησαν να πάει η χώρα σε εκλογές ,παρά να εκλεγεί πρόεδρος Δημοκρατίας και να συνεχίσει η κυβέρνηση Σαμαρά -Βενιζέλου.
Γιατί όμως οι δανειστές και το ΔΝΤ προτίμησαν τον αριστερό Αλέξη από τον δεξιό Αντώνη;
Μήπως γιατί διέβλεπαν πως με τη δυναμική, που είχε αποκτήσει ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν θέμα χρόνου να ανέλθει στην εξουσία και θέλησαν έτσι να συντομεύσουν τα γεγονότα , σε μια στιγμή που η κυβέρνηση Σαμαρά , φοβούμενη το πολιτικό κόστος, είχε «φρενάρει» τις μεταρρυθμίσεις, παρά τη βελτίωση των δημοσίων οικονομικών;
Μήπως γιατί πίστευαν πως στην Ελλάδα, πια, έπρεπε να κυβερνήσει και η άλλη πλευρά προκειμένου να διαπιστώσουν οι Έλληνες, ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος ή απλά γιατί ήθελαν να φορτώσουν ακόμα ένα μνημόνιο στο κεφάλι των ελλήνων και βρήκαν την ευκαιρία με τον Αλέξη Τσίπρα, τον οποίο οδήγησαν σε αλλαγή πλεύσης μέσα σ’ ένα εξάμηνο;
Γιατί τόσο διήρκεσε η αριστερή διακυβέρνηση στην Ελλάδα.
Ήταν τελικά μια παρένθεση ολίγων μηνών. Μετά από έξη μήνες η αριστερή πολιτική στην Ελλάδα κατέρρευσε , το κόμμα που την εφάρμοζε διασπάστηκε και όσοι παρέμειναν το μετέτρεψαν σ ένα συντηρητικό κόμμα που ασπάστηκε όσα πολεμούσε.
Ο Αλέξης Τσίπρας, όμως, γνώριζε καλά τι τον περιμένει, όταν οδήγησε τη χώρα σε εκλογές. Τον είχε προειδοποιήσει ο Β. Σόιμπλε . «Του ευχήθηκα για το συμφέρον του να μην κερδίσει αυτές τις εκλογές. Γιατί δεν θα μπορούσε να τηρήσει τις υποσχέσεις του. Εάν η Ελλάδα επρόκειτο να παραμείνει στην Ευρωζώνη, θα ήταν υποχρεωμένη να κάνει μεταρρυθμίσεις».
Έτσι και έγινε. Ο κ. Τσίπρας όχι μόνο δεν τήρησε τις υποσχέσεις του, αλλά αποδέχτηκε και όσα δεν είχαν αποδεχτεί όλοι οι προηγούμενοι.
Λιτότητα έως το 2022, εποπτεία έως το 2060, έλεγχο της δημόσιας περιουσίας από τους ξένους έως το 2115 και δραστική μείωση των εισοδημάτων των ελλήνων, σε μία στιγμή που η οικονομία βρισκόταν σε ανάκαμψη. Ήταν ο άνθρωπος που εν γνώση του, για να γίνει πρωθυπουργός, ανέλαβε για τους δανειστές, τη «βρώμικη δουλειά».
