Εδώ και ένα χρόνο είχα δημοσίως χτυπήσει το καμπανάκι κινδύνου για την άμεση υλοποίηση του στόχου της ευαισθητοποίησης και δημιουργίας κουλτούρας για την καταγραφή, διάσωση και ανάδειξη των ντόπιων μνημειακών ελαιοδέντρων.
Ως γνωστόν, αρκετά ελαιόδεντρα, συστάδες ελαιοδέντρων αλλά και ελαιώνες ολόκληροι που υπάρχουν σήμερα σε πολλά σημεία του Νησιού μας όπως, στα χωριά της Λειβαθούς, του Ελειού, της Παλλικής, στη Κρανιά, στα Τρωιαννάτα, στα Ομαλά, κλπ, θα μπορούσαν με βάση το μέγεθος, το ανάγλυφο και τις σπηλαιώσεις του κορμού να χαρακτηριστούν ως μνημειακά.
Αυτά τα υπεραιωνόβια ελαιόδεντρα που αποδίδουν ακόμα και σήμερα τους καρπούς τους είναι «ζωντανά αρχαία» ηλικίας ακόμα και χιλιάδων ετών.
Ευλογία Θεού λοιπόν αυτά τα δέντρα για όλους εμάς τους Κεφαλλονίτες, που κληρονομήσαμε από τους προγόνους μας και γι’ αυτό, πρέπει τουλάχιστον να τα καταγράψουμε σε ολόκληρο το Νησί.
Παράλληλα εκτιμάται ότι η ανάδειξη αυτών των μνημειακών ελαιοδέντρων θα έχει στόχο την προστασία και διατήρησή τους ως βασικών στοιχείων της πολιτιστικής μας κληρονομιάς αφενός και αφετέρου να αποτελέσουν πόλους έλξης για την ανάπτυξη του τουρισμού, εμπλουτίζοντας την Κεφαλονιά με αξιοθέατα που συνδέονται με τη φύση, την ιστορία και τον πολιτισμό του τόπου μας.
Όμως, όλο και πιο συχνά διαπιστώνουμε πως πολλά από αυτά τα δέντρα καταστρέφονται – θύματα ανθρώπινων δραστηριοτήτων (κυρίως υλοτομία ώστε να γίνονται καυσόξυλα σε …. τζάκια και σόμπες) γεγονός που προσβάλλει τη δική μας γενιά.
Δεν γνωρίζω εάν σήμερα κάποιος Φορέας (όπως οι τοπικοί Πολιτιστικοί Σύλλογοι, το Τ.Ε.Ι., ο Φορέας Αίνου, κλπ) ενδιαφέρθηκε εθελοντικά και υλοποιεί προσπάθειες για την τύχη και προστασία τους.
Μήπως πρέπει να εφαρμοστεί και στην Κεφαλονιά η πολύ αξιόλογη πρόταση επτά σημείων της σημερινής ηγεσίας της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων, μετά από τη σύνθεση των απόψεων σε πρόσφατο Περιφερειακό Συμβούλιο, για την ανεξέλεγκτη δράση και την παρεμβατική συμπεριφορά μερικών κακόβουλων που προσπαθούν να επιφέρουν τεράστιο πλήγμα στο Κερκυραϊκό ελαιώνα ;
Δρ. Σπυρίδων Α. Θεοτοκάτος
