Με πρωτοβουλία του Προέδρου της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδος κ. Γιώργου Πατούλη, η συντακτική ομάδα της ενημερωτικής ιστοσελίδας της ΚΕΔΕ, www.localit.gr, με αφορμή τη διεξαγωγή του Ετήσιου Τακτικού Συνεδρίου της, το οποίο θα διεξαχθεί από τις 30 Νοεμβρίου έως τις 2 Δεκεμβρίου στα Γιάννενα, φιλοξενεί σειρά συνεντεύξεων με τους Δημάρχους της χώρας. Ανάμεσα στους Δημάρχους που παραχώρησαν συνεντεύξεις, είναι και ο Δήμαρχος Κεφαλλονιάς, κ. Αλέξανδρος Παρίσης.
Ο Δήμαρχος μιλά για την επικείμενη αλλαγή του Καλλικράτη και την προώθηση μιας ουσιαστικής μεταρρύθμισης στη λειτουργία του Κράτους και της Αυτοδιοίκησης, ενώ στόχος της Κ.Ε.Δ.Ε. είναι να καταγραφούν και να προβληθούν οι ιδέες, οι θέσεις και οι προβληματισμοί όλων των αιρετών της χώρας.
Το φετινό συνέδριό της ΚΕΔΕ βρίσκει την Τοπική Αυτοδιοίκηση αντιμέτωπη με μια μεγάλη πρόκληση: την αλλαγή του Καλλικράτη και την προώθηση μιας ουσιαστικής μεταρρύθμισης στη λειτουργία του Κράτους και της Αυτοδιοίκησης. Με βάση αυτή την πρόκληση, ποιος είναι κατά τη γνώμη σας ο οδικός χάρτης που πρέπει να χαράξει το συνέδριο και εν γένει η Αυτοδιοίκηση;
Ο Καλλικράτης, αυτή η μεγάλη θεσμική μεταρρύθμιση στην αυτοδιοίκηση, σχεδιάστηκε σε εποχή που η Ελλάδα δεν είχε εισέλθει στην εποχή των μνημονίων, πρόκειται για την πρώτη μεταρρύθμιση παγκοσμίως για την οποία δεν έχει δαπανηθεί ούτε ένα ευρώ, αντιθέτως έχουν συρρικνωθεί οι δαπάνες. Με το που εισήλθε σε κρίση η χώρα άλλαξαν άρδην οι συνθήκες λειτουργίας των Δήμων ξεκινώντας από το οικονομικό κομμάτι και όχι μόνο, με αποτέλεσμα η μεταρρύθμιση του Καλλικράτη να ακυρώνεται ως προς την αποτελεσματικότητά της. Δεν υπάρχει η ευελιξία που απαιτείται και δυστυχώς λίγα πράγματα μπορούν να αλλάξουν. Χρειάζεται αυτά τα λίγα όμως να είναι έξυπνα γιατί, πρέπει να λάβουμε υπόψη μας την αυτοδιοίκηση με το περιορισμένο προσωπικό, το εργατικό δυναμικό που γηράσκει, τους ΚΑΠ που έχουν μειωθεί κατά 50%, τα ιδία έσοδα που έχουν μειωθεί γιατί δεν υπάρχει φοροδοτική ικανότητα του πληθυσμού. Όλα αυτά πρέπει να εξεταστούν από μηδενική βάση, καθώς και να γίνει επανεξέταση της δομής και της λειτουργίας των Δήμων από την αρχή.
Κομβικό σημείο για το μέλλον και το νέο ρόλο που πρέπει να έχει η Τοπική Αυτοδιοίκηση, αποτελεί η δρομολογούμενη αλλαγή του θεσμικού πλαισίου που τη διέπει. Ποιες αλλαγές θεωρείτε καθοριστικές, ούτως ώστε να μπορούν οι δήμοι να αποφασίζουν για το μέλλον των τοπικών τους κοινωνιών, την τοπική ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή, για βιώσιμες και έξυπνες πόλεις, για τη διασφάλιση της διαφάνειας, για τη μεταρρύθμιση του κράτους και της ίδιας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης;
Γίνεται μια προσπάθεια από την κεντρική διοίκηση, ανεξαρτήτως πολιτικής απόχρωσης και κυβερνήσεων, που έχει να κάνει με την υιοθέτηση όλων των σύγχρονων τεχνολογιών και ηλεκτρονικών εργαλείων για την λειτουργία της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης για την εξυπηρέτηση του πολίτη. Αυτά τα εργαλεία εξασφαλίζουν ταχύτητα , παρακολούθηση, αξιολόγηση, αντικειμενικοποίηση της αποτελεσματικότητας και της αποδοτικότητας των υπηρεσιών μας. Βλέπουμε ότι είναι πολύ δύσκολο να γίνουν αποδεκτές από το σώμα της διοίκησης. Δεν μπορούμε όμως εν έτει 2017 στην Ελλάδα να συζητάμε, για παράδειγμα, πως θα διακινηθεί ένα έγγραφο ηλεκτρονικά από τη μια υπηρεσία στην άλλη. Επίσης, είναι απαραίτητη η εξέταση της οργανωτικής δομής των υπηρεσιών των Δήμων και της λειτουργίας τους πάλι από μηδενική βάση, να μην ακολουθούν δηλαδή οπωσδήποτε τα ιεραρχικά μοντέλα της κεντρικής διοίκησης ενός υπουργείου , οι Δήμοι δεν είναι υπουργεία, είναι επιχειρησιακοί φορείς με τόσα πολύπλοκα και δαιδαλώδη αντικείμενα που χρειάζεται να έχουν ευελιξία οργανωτική.
Η κυβέρνηση έχει ανακοινώσει ότι μία από τις αλλαγές του Καλλικράτη, αφορά στην εφαρμογή της απλής αναλογικής από τις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2019. Αντιθέτως η θέση της ΚΕΔΕ είναι ότι πρώτα πρέπει να μεταρρυθμιστεί το κράτος και μετά να γίνει οποιαδήποτε συζήτηση για αλλαγή εκλογικού συστήματος. Ποια είναι η δική σας θέση;
Και το ένα και το άλλο αποτελούν μεγάλες τομές, στην Ελλάδα όμως ιστορικά και σε όλα τα επίπεδα έχει αποδειχτεί ότι τέτοια κουλτούρα συνεργασίας για το κοινό καλό δεν έχουμε. Είναι εξαιρετικά δύσκολο η συνεργασία να παράξει αποτέλεσμα καλύτερο από αυτό που θα παράξει μια αυτοδύναμη Δημοτική Αρχή. Αντιθέτως θα έχουμε, για παράδειγμα, μια καλή πρόταση μιας Δημοτικής Αρχής, η οποία θα αρχίζει να κόβεται και να ράβεται στα μέτρα των παρατάξεων και στο τέλος θα καταντήσει να είναι αλλοιωμένη και δεν θα έχει και το ίδιο αποτέλεσμα σε σχέση με τον αρχικό της σκοπό.
Ένα από τα βασικά αιτήματα που προβάλει η Αυτοδιοίκηση σήμερα είναι να της δοθεί η δυνατότητα να συμβάλει ουσιαστικά στην αναπτυξιακή ανασυγκρότηση της χώρας, την επιστροφή της κοινωνίας στην κανονικότητα, και τον επαναπατρισμό των νέων που «έδιωξε» η κρίση. Με ποιον τρόπο και ποια εργαλεία θεωρείτε ότι μπορούν να στηριχθούν οι αναπτυξιακές δυνατότητες των δήμων σήμερα;
Για το τι θα μπορούσαν να κάνουν οι Δήμοι, παραδείγματα υπάρχουν πάρα πολλά. Στην Ελλάδα όμως οι Δήμοι δεν έχουν ουσιαστική αρμοδιότητα, δεν μπορούν να φέρουν αποτέλεσμα όταν αυτές οι πολιτικές χαράζονται κεντρικά. Δεν θα ήθελα όμως να μιλάμε για επιστροφή της κοινωνία στην κανονικότητα, γιατί κανονικότητα είναι και μια κακή κανονικότητα. Θα ήθελα να μιλάμε για την επιστροφή της κοινωνίας στην ομαλότητα, η κανονικότητα δεν σημαίνει ότι νιώθω και καλά μέσα σε αυτήν. Και για να αξιολογηθεί βάση του υφιστάμενου θεσμικού πλαισίου η συμβολή η της τοπικής αυτοδιοίκησης στην αναπτυξιακή ανασυγκρότηση, …εδώ χωρά πολλή συζήτηση, γιατί κάθε Δήμος έχει τα δικά του χαρακτηριστικά και τις δικές του προτεραιότητες, αλλιώς είναι ένας τουριστικός Δήμος, αλλιώς ένας ορεινός και αλλιώς ένας αστικός. Όσον αφορά στον επαναπατρισμό των νέων… εδώ κι αν είναι εθνική υπόθεση και όχι τοπική…
Είναι γεγονός ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση στην οκταετία της κρίσης υπέστη πρωτοφανείς περικοπές των εσόδων της, ενώ και ο κρατικός προϋπολογισμός του 2018 προβλέπει περαιτέρω μειώσεις . Ποιες θεωρείτε ότι πρέπει να είναι οι άμεσες οικονομικές διεκδικήσεις των δήμων;
Οι Δήμοι πάντα διεκδικούν και διεκδικούν δυναμικά και αποτελεσματικά. Το θέμα είναι να ξέρουμε από πού διεκδικούμε, από ποια «πίτα» διεκδικούμε. Το θέμα δεν είναι η διεκδίκηση του κάθε Δήμου και το ποιος θα προλάβει να πάρει τι από μια πεπερασμένη τσέπη , αλλά το να θέλουμε να μεγαλώσει η «πίτα»… Κι αυτό είναι εθνική υπόθεση!
