Για τη σχέση της με το Θεό μίλησε η Μαρία Μπεκατώρου, σε συνέντευξή της στο People, δηλώνοντας:
Έχεις συζητήσει ποτέ με το σύζυγό σου για θέματα που έχουν σχέση με το χτίσιμο του προφίλ σου;
Όχι, ποτέ.
Αν ένας νεαρός καλλιτέχνης, μουσικός ή ηθοποιός, ζητούσε τη γνώμη σου για το πώς πρέπει να κινηθεί στο μέλλον, τι θα τον συμβούλευες;
Πέρσι μου ζήτησαν τα παιδιά από τη σχολή του ΑΝΤ1 να πάω για να μιλήσουμε. Όταν τελειώσαμε, μου τηλεφώνησε ο Αντώνης και με ρώτησε πώς ήταν και τι συζητήσαμε. Του λέω «τους είπα “παιδιά, κοιτάξτε να δείτε, εγώ ό,τι έχω κάνει το έχω κάνει με το σταυρό στο χέρι, δεν έχω πειράξει κανέναν, δεν με έχει ενοχλήσει κανείς, δεν έχω βάλει τρικλοποδιά σε κανέναν, είχα την τύχη και τον Θεό με το μέρος μου και τα κατάφερα μετά από τόσα χρόνια. Η συμβουλή μου είναι να πάτε κι εσείς με το σταυρό στο χέρι”». «Α, μπράβο» μου απάντησε ο Αντώνης. (γέλια)
Δεν μου αρέσουν οι άνθρωποι που κάνουν πονηρές σκέψεις. Το αστείο είναι πως στη δουλειά μας υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν πως θέλεις το κακό τους. Πραγματικά με ενδιαφέρει να είμαι σωστή, συνεπής και δίκαιη. Βέβαια, υπάρχουν φορές που δεν μπορώ να επικοινωνήσω με τους ανθρώπους του χώρου. Καταπιέζομαι. Η αλήθεια είναι πως στο χώρο που κινούμαι, η δική μου οπτική δεν είναι η σωστή. Το δίκιο είναι με την οπτική των άλλων. Εκεί λοιπόν υπάρχει η αντίφαση, αφού θα πρέπει να παλέψω με τον εαυτό μου για να το αντιμετωπίσω.
Αναφέρεις συχνά τον Θεό…
Πιστεύω βαθιά, ειλικρινά, όπως πρέπει. Για μένα είναι λυτρωτικό.
Πώς πρέπει;
Δεν θα διαφωνήσω έντονα με κάποιον που δεν πιστεύει, δεν θα τον βάλω σε μαύρη λίστα, δεν θα προσπαθήσω να τον βάλω στο δρόμο του Θεού. Δέχομαι τα «πιστεύω» του καθενός. Η επαφή μου με την Εκκλησία ξεκίνησε από πολύ μικρή. Επί δέκα χρόνια ήμουν ψάλτρια. Έψελνα σε χορωδία μαζί με τον μπαμπά μου, στην ενορία της Παναγίας της Φανερωμένης, στο Χολαργό και στη συνέχεια στον Άγιο Θωμά στου Γουδή. Ήμουν και σε χορωδίες, για αυτό και τα ακούσματά μου είναι οπερέτες και μου αρέσει να ακούω Αττίκ, Γούναρη.