Του π. Ιάσωνα

Έκλεισεν ο παπάς μας τρία χρόνια στον ουρανό († 2013). Κι όμως, φαντάζομαι, δεν του είναι ξένος. Μόνο ουρανό έζησα δίπλα του. Ουρανό, ελπίδα και ζωή.

Σκέφτομαι συχνά ότι αν δεν είχε περάσει έξω από το σπίτι μας στην Κεφαλονιά, ένα απόγευμα -σαν τώρα- όταν ήμουν πέντε- έξι χρονών και δεν μου είχε πει εκείνο το “σε περιμένω την Κυριακή στην εκκλησιά” και δεν με κοίταζε τόσο αγέρωχα, ίσως να μην είχα μπει ποτε σε εκκλησία στη ζωή μου. Ας τα ακούμε εμείς “οι των πανεπιστημίων”: αυτός μπορεί να ήταν του Δημοτικού αλλά πάνω απ’ όλα, ήταν του Χριστού! Δέσποτα, μη μας ξεχνάς γιατί βαδίζουμε σε έρημη γη και άβατη. Μνημονεύετε αδελφοί, Χρυσοστόμου ιερομονάχου. Καλό στην ψυχή, τη δική μας, θα κάνουμε.
Τέτοιον άνθρωπο δεν ξαναγνώρισα.
-Το ερχόμενο Σάββατο, τα παρ’ ημιν Ιερά Μνημόσυνα, στον Ι. Ν. Αγ. Τριάδος Ν. Φιλαδελφείας
(στη φωτογραφία αυτή ο γέροντάς μας, Παπα- Χρυσόστομος Αλεξάτος, ο μακαριστός Μητροπολίτης Κεφαλληνίας Γεράσιμος ως ιερεύς και ο αγαπητός φίλος και αδελφός, λόγιος Κεφαλλήν ιερεύς Γεώργιος Αντζουλάτος, μεταφέρουν τα λείψανα των Αγ. Φανέντων που γύρισαν από την Βενετία στην Κεφαλονιά, κατόπιν ενδελεχούς μελέτης και έρευνας του π. Γεωργίου )