Του Ναπολέοντος Λιναρδάτου
Το διαχρονικό πρόβλημα της κεντροδεξιάς στην Ελλάδα είναι η αδυναμία της στο να εκπληρώσει τον βασικό λόγο ύπαρξης ενός κεντροδεξιού πολιτικού σχηματισμού, που είναι να εμποδίσει και να αποδομήσει καταστροφικούς νεοτερισμούς και ιδέες. Έπρεπε να υπερασπισθεί την νεοκλασική και παραδοσιακή Αθήνα, αλλά την γκρέμισε προς χάριν μιας βάρβαρης αρχιτεκτονικής μόδας του 50. Έπρεπε να αντιπαρατεθεί με την σοσιαλμανία του 70, αλλά την εισήγαγε. Έπρεπε να αντισταθεί στην πασοκοποίηση του 80, αλλά τελικώς προσχώρησε, όπως απέδειξε η περίοδος 2004-09.
Στο ζήτημα του λεγόμενου μεταναστευτικού η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου ίσως καταφέρει να κάνει μεγαλύτερη ζημιά στην Ελλάδα από ό,τι η των οικονομικών θεμάτων διαχείριση της. Η ζημιά θα γίνεται όλο και μεγαλύτερη μιας και η αξιωματική αντιπολίτευση έχει αποφασίσει να μην αντιπολιτευθεί στο συγκεκριμένο θέμα. Η εν τοις πράγμασι συναίνεση της Νέας Δημοκρατίας στο θέμα των ανοιχτών συνόρων μπορεί να αποδειχθεί εξίσου καταστροφική με τις προηγούμενες επιλογές της για άνευ όρων αποδοχή αριστερών ιδεοληψιών.
Η σιωπή της ΝΔ το μόνο που επιτυγχάνει είναι να βοηθά τον ΣΥΡΙΖΑ να περάσει στην κοινή γνώμη την άποψη ότι για την παρούσα κρίση φταίνε οι Ευρωπαίοι που κλείνουν τα σύνορα τους, και όχι η απόφαση του ΣΥΡΙΖΑ να ανοίξει τα σύνορα της Ελλάδας ένα χρόνο πριν.
Την προηγούμενη εβδομάδα ο κ. Μητσοτάκης έδωσε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τις τέσσερις δράσεις που θα προτείνει να υλοποιηθούν στο συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών. Καμία από αυτές δεν απαντούσε στο καίριο ζήτημα, δηλαδή, αν η Ελλάδα θα πρέπει να διατηρήσει την πολιτική των ανοιχτών συνόρων για τους λεγόμενους πρόσφυγες και λαθρομετανάστες που θέσπισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ πριν από έναν χρόνο.
Το ζήτημα αυτό είναι καίριο γιατί αν η Ελλάδα δεν καταφέρει να ελέγξει τα σύνορα της τότε το κύμα λαθρομετανάστευσης δεν θα έχει σταματημό. Αν μας ικανοποιεί η αυταρέσκεια της κουτοπονηριάς όπου εμείς κρατάμε ανοιχτά τα σύνορά μας, ελπίζοντας ότι οι άλλοι στον βορρά θα αναλάβουν το κοινωνικό και πολιτικό κόστος της δικής μας «γενναιόδωρής ευσπλαχνίας», τότε τα προσεχώς κλειστά σύνορα του βορρά απλά θα οριοθετήσουν γεωγραφικά την Ελλάδα ως το νέο δυτικό άκρο της Μέσης Ανατολής.
Μπορεί αυτή η εξέλιξη να μην ανησυχεί τις Μη Κυβερνητικές οργανώσεις, τα ΜΜΕ και φυσικά την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αλλά το κόμμα της κεντροδεξιάς δεν μπορεί να αδιαφορεί για ένα τόσο σημαντικό θέμα που αφορά άμεσα τα εθνικά μας συμφέροντα, την κοινωνική συνοχή και πολιτισμική συνέχεια του ελληνικού έθνους.
Η σιωπή της ΝΔ το μόνο που επιτυγχάνει είναι να βοηθά τον ΣΥΡΙΖΑ να περάσει στην κοινή γνώμη την άποψη ότι για την παρούσα κρίση φταίνε οι Ευρωπαίοι που κλείνουν τα σύνορα τους, και όχι η απόφαση του ΣΥΡΙΖΑ να ανοίξει τα σύνορα της Ελλάδας ένα χρόνο πριν. Η σιωπή αυτή όχι μόνο αθωώνει το εθνικό έγκλημα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά συμβάλει στην διαιώνιση και εμβάθυνση της υπάρχουσας κρίσης αφού αφήνει την πολιτική των ανοιχτών συνόρων στο απυρόβλητο.
Αν ένα πράγμα οφείλουμε να κατανοήσουμε αυτά τα χρόνια της κρίσης είναι το τεράστιο κόστος των αριστερών ιδεοληψιών. Ο κ. Μητσοτάκης θα πρέπει να επιλέξει αν θα ακολουθήσει την πεπατημένη, αντιγράφοντας την πλειονότητα των προκατόχων του, όπου συμβιβάστηκαν με τις αριστερές ιδεοληψίες του καιρού τους, ή, θα εκπληρώσει το καθήκον ενός γνήσιου κεντροδεξιού ηγέτη. Θα στεναχωρήσει τους ακτιβιστές των ΜΚΟ, τις ευαίσθητες δημοσιογραφικές καρδιές και λοιπές προοδευτικές δυνάμεις, αλλά με πόνο ψυχής θα το ξεπεράσουμε και αυτό.
