Κάθε χρόνο τέτοιες ημέρες ακούμε καθημερινά ευχές, ευχές, κοινότυπες που κάθε χρόνο, με την ευκαιρία κάθε γιορτής επαναλαμβάνονται από όλους μας.
Ευχές όπως ειρήνη, αγάπη, ευτυχία, αντηχούν σε κάθε δρόμο, σε κάθε σπίτι, οι οποίες όμως… παραμένουν ευχές.
Για να γίνουν πραγματικότητα χρειάζεται προσπάθεια από όλους μας. Δεν είναι δύσκολο, αρκεί να ψάξουμε μέσα μας και να γνωρίσουμε τον εαυτό μας, να προσπαθήσουμε να τον αγαπήσουμε έτσι όπως πραγματικά είναι. Για “να βρούμε όμως τον εαυτό μας, πρέπει να προσφέρουμε τον εαυτό μας “. Να τον προσφέρουμε στον συνάνθρωπό μας, τον οποίο έτσι μόνον θα αγαπήσουμε όποιος και αν είναι, όπου και αν αυτός βρίσκεται.
Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να βιώσουμε πιο ανώδυνα την κρίση που τα τελευταία χρόνια ταλαιπωρεί όλον τον πλανήτη και να τη χρησιμοποιήσουμε σαν ευκαιρία επανεύρεσης του εαυτού μας, να αντισταθούμε στην κρίση των αξιών και να ξαναβρούμε τις αλήθειες και τις ρίζες που έχουμε χάσει. Όλοι έχουμε ανάγκη, κάθε στιγμή, από αγάπη και από ένα αληθινό χαμόγελο, το οποίο όλοι μπορούμε να προσφέρουμε και δεν κοστίζει τίποτε. Είναι κάτι τόσο απλό, που μπορεί να κάνει κάποιον συνάνθρωπό μας να νιώσει ευτυχισμένος, έστω και για λίγο.
Έτσι, τόσο απλά μπορούμε να αλλάξουμε τον μικρόκοσμό μας και ίσως κάποια στιγμή κάνουμε και τον κόσμο μας καλύτερο!
Με Προσκοπικούς Χαιρετισμούς