Οι πίτες ήταν γνωστές από την αρχαιότητα, αφού θεωρούνταν έναν νόστιμο και χορταστικό γεύμα. Στην αρχαία Ελλάδα το πιο χαρακτηριστικό είδος ήταν μία πίτα με γέμιση από τυρί, μέλι και λάδι, και μοιάζει με τη σημερινή μελόπιτα.

Τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με τις ελληνικές πίτες. Με χωριάτικο φύλλο, με φύλλο κρούστας ή χωρίς καθόλου φύλλο, η πίτα είναι ένα πιάτο που μπορεί να καταναλωθεί όλες τις ώρες και μέρες της εβδομάδας. Το πρωί, το μεσημέρι, το βράδυ, μετά το ξενύχτι, χειμώνα, καλοκαίρι, ακόμα και κατά τη διάρκεια της νηστείας, υπάρχουν πάρα πολλές γευστικές συνταγές που δεν θα σας απογοητεύσουν. Αν και πατρίδα της παραδοσιακής χωριάτικης πίτας είναι θεωρείται η Ήπειρος, όλη η Ελλάδα είναι γεμάτη από παραδοσιακές συνταγές. Αφήστε, λοιπόν, την παραδοσιακή τυρόπιτα και σπανακόπιτα και ελάτε να γνωρίσουμε 8 (από τις δεκάδες) παραδοσιακές πίτες από όλη την Ελλάδα.

Μπακαλιαρόπιτα (Κεφαλονιά)

Μπορεί να μην έχετε συνηθίζει να κάνετε τα ψάρια πίτα, αλλά αυτή η κεφαλονίτικη συνταγή θα σας αλλάξει γνώμη. Πείτε «αντίο» στον μπακαλιάρο σκορδαλιά και υποδεχτείτε την μπακαλιαρόπιτα, πλούσια σε μυρωδικά. Θα την βρείτε στην Κεφαλονιά, αλλά και σε όλα τα Επτάνησα, συνήθως τις απόκριες, μαζί με την, επίσης, παραδοσιακή χταποδόπιτα.

Μπατζίνα (Καρδίτσα)

Μία πανεύκολη πίτα, αφού δεν έχει φύλλο. Πρόκειται για μία αλμυρή κολοκυθόπιτα που φτιάχνεται κυρίως στην Θεσσαλία και οι περισσότεροι από εμάς την θυμόμαστε από τα παιδικά μας χρόνια. Βάλτε και λίγη φέτα μέσα και είναι το τέλειο κολατσιό για μικρούς και μεγάλους.

Τσουκνιδόπιτα (Βέροια)

Εάν δεν έχετε σε μεγάλη εκτίμηση την τσουκνίδα, αυτή η πίτα θα σας αλλάξει γνώμη. Η συνταγή έρχεται από την Βέροια και το αποτέλεσμα είναι μια κρατσανιστή και νόστιμη πίτα. Μπορεί να την ακούσετε και ως πίτα με κιντέας, αφού κιντέας στα ποντιακά είναι οι τσουκνίδες.

Τυρόπιτα (Σκόπελος)

Μπορεί να είναι μία τυρόπιτα, αλλά η σκοπελίτικη τυρόπιτα δεν θα μπορούσε να λείπει από αυτή τη λίστα. Ξεχωρίζει όχι μόνο για το γεγονός ότι είναι στριφτή, αλλά και τηγανιτή, με βασική γέμιση το κατσικίσιο τυρί. Θα την συναντήσετε σε όλες τις Σποράδες.

Κολομπαρόπιτα (Χαλκιδική)

Μην πάει ο νους σας στο πονηρό. Έχει πάρει το όνομά της από την λέξη «κολόμπαρος» που στην τοπική διάλεκτο σημαίνει «γυμνός άντρας» και ο λόγος είναι ότι δεν έχει φύλλο. Έχει μέσα κολοκύθι, σιμιγδάλι, αλεύρι, γάλα και αβγά.

Λαδένια (Κίμωλος)

Στην όψη θα σας θυμίσει πίτσα, αφού είναι μία ανοιχτή πίτα που έχει ένα παχύ στρώμα ζύμης στον πάτο, αλλά τίποτα από πάνω. Χωρίς καθόλου τυρί, έχει ντομάτα και κρεμμύδια και ψήνεται στον φούρνο

Αλευρόπιτα (Ζαγοροχώρια)

Μία από τις πίτες χωρίς φύλλο, η αλευρόπιτα έρχεται από τα Ζαγοροχώρια. Είναι ένα μείγμα από αλεύρι, αβγά, φέτα και ελαιόλαδο που ψήνεται σε ταψί στον φούρνο.

Μπλατσάρα (Πρέβεζα)

Φυσικά αυτό το αφιέρωμα στις παραδοσιακές πίτες δεν θα μπορούσε να μην τελειώνει με μία πίτα από την Ήπειρο και συγκεκριμένα την Πρέβεζα. Η μπλατσάρα είναι μία παραδοσιακή χορτόπιτα που φτιάχνεται με χειροποίητο φύλλο, φέτα και μυρωδικά.

Αυτές οι πίτες ήταν μόνο μία μικρή γεύση από τις αγαπημένες πίτες της Ελλάδας.