Η Μαρία Μπεκατώρου αναπολεί και θυμάται…
«Το πρώτο μου γκάλοπ για το Telecity το είχα κάνει στο Κολωνάκι, ήταν γιορτές και αφορούσε στα τυχερά παιχνίδια. Ρωτούσα τους ανθρώπους αν πηγαίνουν στο καζίνο, πόσο συχνά και πώς παίζουν. Δεν θα το πιστέψεις, αλλά μου έτυχε υπάλληλος καζίνου! Και είπα: ε να, αυτό είναι καλό σημάδι του σύμπαντος ότι προχωράμε σωστά!”. Έχω σπρωχτεί πολύ σε καμαρίνια καλλιτεχνών προκειμένου να εξασφαλίσω μία δήλωση, άλλοι ήταν θετικοί, άλλοι δεν μου μιλούσαν καν. Δεν επέμενα όμως. Δεν ήθελα να φέρνω σε δύσκολη θέση τους ανθρώπους και να τους ζορίζω. Τελικά δεν έγινα γνωστή από τους καλλιτέχνες, αλλά από τους ανθρώπους που επέλεξα να φέρνω στην εκπομπή μου, αυτές τις λίγο διαφορετικές και εκκεντρικές προσωπικότητες που αναμετέδιδαν στη συνέχεια ο Θέμος Αναστασιάδης με τον Βαγγέλη Περρή στο “ΟΛΑ”, ο Φώτης Σεργουλόπουλος και η Μαρία Μπακοδήμου στις εκπομπές τους, ο Αντώνης Κανάκης στους “Ράδιο Αρβύλα”, ο Λάκης Λαζόπουλος στο “Αλ Τσαντίρι”.
Ήταν μία περίοδος της ζωής μου που τη διασκέδασα πολύ! Και ήμουν ταυτόχρονα τα πάντα: παρουσιάστρια, αρχισυντάκτρια, δημοσιογράφος, ρεπόρτερ. Ακόμη και σήμερα θεωρώ ότι ο Γιώργος και η Βένη Καρατζαφέρη είναι οικογένεια μου. Μπορεί να ακούγεται για κάποιους υπερβολικό, αλλά τον Γιώργο Καρατζαφέρη τον θεωρώ πατέρα μου. Κάπως έγιναν τα πράγματα και όταν έφυγε ο πατέρας μου απ’ τη ζωή, τις ίδιες μέρες μου έγινε επίσημη πρόταση από τον ΑΝΤ1. Μέχρι τότε έκανα παράλληλα με το Telecity τις συνεργασίες μου -το Master Chef, το J2US, το πρώτο YFSF αλλά δεν είχα ποτέ αισθανθεί την ανάγκη να φύγω από το κανάλι. Τότε όμως ήταν σαν κάτι να με έσπρωξε να προχωρήσω τον δρόμο μου. Το σκέφτηκα, το συζήτησα με τους δικούς μου, το ξανασκέφτηκα και μετά πήρα τηλέφωνο τον Γιώργο Καρατζαφέρη. “Κύριε Καρατζαφέρη”, του είπα, “νομίζω ότι μου ‘χει χτυπήσει το καμπανάκι για να φύγω. Αν μου πεις να μη φύγω, δεν θα φύγω. Θέλω να μου δείξεις εσύ τον δρόμο, όπως μου τον έδειχνες τόσα χρόνια”. Και μου απάντησε: “Τώρα πια έχασες τον μπαμπά σου κι εγώ είμαι ο δεύτερος πατέρας σου. Ο δεύτερος πατέρας σου, λοιπόν, σου λέει να ανοίξεις τα φτερά σου και να πετάξεις!”. Τότε μόνο πήρα τον κ. Λάτσιο και του είπα “είμαστε εντάξει”. Άλλωστε, τα πάντα στη ζωή μου τα κάνω με το συναίσθημα. Και δεν μπήκα ποτέ στη διαδικασία να αλλάξω αυτό το κομμάτι του χαρακτήρα μου, ούτε να το διαχειριστώ αλλιώς».
«Τα επαγγελματικά μου δεν με πλήγωσαν ποτέ!» απαντά αυθόρμητα. «Τα είχα από την αρχή στο μυαλό μου ταξινομημένα τα πράγματα. Πληγώνομαι μόνο από προσωπικές σχέσεις… Θα με επηρεάσει αν κάτι συμβεί με τον Αντώνη, αλλά όχι αν κάποια δουλειά δεν πάει καλά. Ναι, θα θελήσω να πάει καλύτερα η δουλειά, αλλά δεν θα με καταβάλει αυτό, ενώ αν συμβεί κάτι με τον Αντώνη, θα με διαλύσει. Οι οικογενειακές και οι προσωπικές σχέσεις είναι το πρώτο και κύριο ιεραρχικά στην πυραμίδα αξιών της ζωής μου. Άλλωστε, ποτέ μου δεν είχα επαγγελματικές φιλοδοξίες. Ζω το τώρα, αυτό που μου συμβαίνει σήμερα. Ακόμη και όταν βρισκόμουν στο Telecity δεν σκεφτόμουν “αχ, μακάρι να πάω κι εγώ κάποτε σ’ ένα μεγάλο κανάλι!”. Μου αρκούσε αυτό που είχα εκείνη τη στιγμή. Πίστευα μάλιστα πως θα τελειώσω την καριέρα μου στο Telecity.
