Στο σπήλαιο της Μελισσάνης στην Κεφαλλονιά

Ένα από τα πιο εντυπωσιακά αξιοθέατα της Κεφαλονιάς, με έντονο ιστορικό αλλά και γεωλογικό ενδιαφέρον, είναι το σπήλαιο της Μελισσάνης.

Τουρισμός

01/08/2013 | 18:38

Πρόκειται για ένα σπήλαιο με λίμνη, 20 μ. κάτω από την επιφάνεια του εδάφους, έχει μήκος 160 μ. περίπου και το νερό έχει βάθος 10 μ. έως 40 μ. Σταλακτίτες ηλικίας 20.000 χρόνων με περίεργα σχήματα στολίζουν το μεγαλύτερο τμήμα του σπηλαίου.

Βρίσκεται στον Καραβόμυλο, 2 χλμ βορειοδυτικά της Σάμης, έχει μήκος 160μ. και πλάτος 40μ. Το βάθος των νερών φτάνει τα 39 μ. Οι σταλακτίτες έχουν ηλικία από 16.000 έως 20.000 χρόνια. Στο κέντρο της λίμνης, όπου αρχίζει το σκεπασμένο τμήμα της, υπάρχει νησάκι μήκους 30μ, με δύο βουναλάκια ύψους 8 και 9μ. Στενός υδάτινος δρόμος ανάμεσα στο νησάκι και τα τοιχώματα της λίμνης οδηγεί στο υπόλοιπο λιμνοσπήλαιο.

Ανακαλύφθηκε το 1951 από τον σπηλαιολόγο Πετρόχειλο και από τότε μετά από διαδικασίες κατασκευής πρόσβασης έχει παραδοθεί στην τουριστική εκμετάλλευση. Ένα μεγάλο μέρος της οροφής της έχει καταρρεύσει, με αποτέλεσμα να παρατηρείται μια ιδιομορφία, αλλά και μοναδικότητα.

Ειδικά την στιγμή που ο ήλιος βρίσκεται στο υψηλότερο σημείο του το θέαμα είναι μαγευτικό, καθώς οι ηλιαχτίδες του καθρεφτίζονται στα καταγάλανα νερά.

Στην αρχαιότητα, η λίμνη ήταν τόπος λατρείας του Πάνα και της νύμφης Μελισσάνθης. Ο μύθος λέει πως η Μελισσάνθη αυτοκτόνησε μέσα στη λίμνη από τη λύπη της, επειδή ο Πάνας δεν ανταποκρίθηκε στον έρωτά της. Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή η βοσκοπούλα Μελισσάνθη έχασε ένα πρόβατο και καθώς προσπαθούσε να το βρει, σκόνταψε και έπεσε μέσα στη λίμνη. Μέσα στη λίμνη βρίσκεται ένα νησάκι, στο οποίο ο αρχαιολόγος Σ. Μαρινάτος ανακάλυψε ιερό του Πάνα, τα ευρήματα του οποίου βρίσκονται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αργοστολίου.

Τα ευρήματα αυτά είναι ένα πήλινο ειδώλιο του θεού Πάνα, ένας πήλινος δίσκος που απεικονίζει νύμφες να χορεύουν, μια πήλινη πλάκα με πομπή νυμφών καθώς και ένα μικρό πλακίδιο με ανάγλυφη γυναικεία μορφή. Γι’αυτό το λόγο το σπήλαιο Μελισσάνη ονομάζεται και Σπήλαιο των Νυμφών.

Στο μοναδικό αυτό λιμνοσπήλαιο συναντάμε και ένα άλλο φαινόμενο. Το νερό εισχωρεί στα ασβεστολιθικά πετρώματα, τα διαβρώνει και δημιουργούνται κοιλώματα σε μια διαδικασία που ονομάζεται καρστικοποίηση. Το 1963 διαπιστώθηκε ότι το λιμνοσπήλαιο επικοινωνεί με ολόκληρο το καρστικό δίκτυο του νησιού και μάλιστα επιβεβαιώθηκε με έλεγχο με χρωματιστό νερό που διοχετεύτηκε από τις καταβόθρες στο Αργοστόλι, στο άλλο άκρο της νήσου.

Αξίζει όταν επισκεφθείτε την Κεφαλονιά να κάνετε βαρκάδα στο σπήλαιο, έτσι άλλωστε γίνεται και η ξενάγηση. Ξεκινάει από το ξεσκέπαστο τμήμα του σπηλαίου όπου το φως πέφτει στο νερό και δημιουργεί τις ωραιότερες τυρκουάζ αποχρώσεις και συνεχίζεται στο σκεπασμένο τμήμα του.