Θα μπορούσα να γράφω με τις ώρες για αυτό το νησί που κατάγομαι, το νησί του θρυλικού Οδυσσέα(γιατί σε εμάς έζησε και δε σηκώνω κουβέντα), το νησί με τους πιο “κουρλούς” ανθρώπους και την πιο ζεστή καρδιά! Αλλά δυστυχώς πρέπει να αρκεστώ σε τούτες εδώ τις αράδες και θα το κάνω!
ΚΕΦΑΛ(Λ)ΟΝΙΑ λοιπόν! Ένα όνομα, μια ιδέα, ένας επίγειος παράδεισος που όλοι θα ήθελαν να επισκεφτούν ή και να εγκατασταθούν!
ΚΟΥΡΛΑΜΑΔΑ: Α! Μάλιστα! Από αυτή έχουμε μπόλικη και είμαστε και περήφανοι για αυτό το είδος τρέλας που κουβαλάμε. Όποιο μέρος της Οικουμένης κι αν επισκεφτείς, αν ρωτήσεις για Κεφαλονίτη, το πρώτο πράγμα που θα σου πει είναι ότι έχει το διάολο μέσα του και του αρέσει κιόλας. Μια από αυτές άλλωστε είμαι κι εγώ!
ΕNNOIA: Γιατί μόνο εμείς ξέρουμε τι σημαίνει η φράση “Τσώπα κι έννοια σου” και παινευόμαστε κιόλας. Άλλωστε δεν είναι λίγες οι εκφράσεις που χρησιμοποιούμε μόνο εμείς ως Κεφαλονίτες και γελάμε όταν οι γύρω μας δεν μας καταλαβαίνουν. Λέξεις όπως, πορτόνι(=αυλόπορτα), σύκλος(=κουβάς) και κούρτι(=μάντρα), βρίσκονται καθημερινά στο λεξιλόγιό μας.
ΦΑΝΑΡΙ: Γιατί μόνο εμείς έχουμε το γνωστό σε όλους Φανάρι των Αγίων Θεοδώρων! Ένα από τα πλέον γνωστά αξιοθέατα στην περιοχή του Αργοστολίου, λίγο πιο πέρα από της φημισμένες Καταβόθρες και ακριβώς στην είσοδο του κόλπου του Αργοστολίου, στην περιοχή που ονομάζεται Άγιοι Θεόδωροι (από το ομώνυμο εκκλησάκι). Φημίζεται για τον ερωτικό-ρομαντικό του χαρακτήρα και τα παράνομα ζευγαράκια από παλιά έως και σήμερα, δίνουν ραντεβού εκεί από τη δύση του ηλίου και έπειτα.
ΑΕΡΑΣ: Γιατί στην Κεφαλονιά, έχουμε όπως και να το κάνεις άλλον αέρα ρε παιδί μου! Εκεί το καλοκαίρι φυσάει κι αμέσως η Πυροσβεστική βρίσκεται σε επιφυλακή να προστατεύσει αυτό το απέραντο πράσινο του Αίνου, του δικού μας εθνικού δρυμού που φιλοξενεί και το σπάνιο είδος των άγριων αλόγων!
ΛΗΞΟΥΡΙ: Γιατί μόνο οι Ληξουριώτες θεωρούν την κωμόπολή τους ξεχωριστό νησί από την Κεφαλονιά, για το δικό τους ανεξήγητο λόγο. Γι’ αυτό άλλωστε οι κάτοικοι έχουν το άγαλμα του ποιητή Λασκαράτου με τα οπίσθια γυρισμένα στο Αργοστόλι δηλώνοντας έτσι την αιώνια αντιπαράθεση τους με την πρωτεύουσα του νησιού.
(Λ)ΙΘΟΣΤΡΩΤΟ: Γιατί μόνο εάν είσαι Κεφαλονίτης, η λέξη Λιθόστρωτο σε παραπέμπει στον πιο εμπορικό δρόμο του νησιού. Πρόκειται για τον πεζόδρομο που βρίσκεται στην πρωτεύτουσα του νησιού, το Αργοστόλι και εκεί κανείς μπορεί να κάνει τη βόλτα του, τα ψώνια του, να πιει τον καφέ του, αλλά και να απολαύσει τα ωραιότερα μαντολάτα της χώρας από τη Βοσκοπούλα.
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ: Γιατί σπάνια βλέπεις, ολόκληρα χωριά να είναι μια οικογένεια. Σπάνιες επίσης και οι περιπτώσεις όπου σε γιορτές και αργίες, μαζεύονται 80 νοματέοι(άτομα) σε ένα σπίτι για γιόμα(γεύμα).Χαρακτηριστικό παράδειγμα η δική μου που κάθε φορά που μαζεύεται όλο το σόι, είμαι προετοιμασμένη να κουβαλάω καρέκλες για να τους βολέψουμε όλους. Για μας η λέξη “οικογένεια” είναι ιερή και εντάσσουμε στη φαμίλια μας κουμπάρους, στενούς φίλους και άτομα που αγαπάμε πολύ. Γουστάρουμε να κερνάμε όλο τον κόσμο που νοιαζόμαστε, ανεξάρτητα από συγγενείς ή όχι εξ’ αίματος.
ΝΕΡΑ: Γιατί μόνο στην Κεφαλονιά, έχουμε αυτά τα ιδιαίτερα γαλαζοπράσινα νερά και τις υπέροχες παραλίες που σε τρώει το αγιάζι όταν βουτάς ακόμα και Ιούλιο μήνα. Γιατί μόνο εμείς έχουμε τον ξακουστό Μύρτο που όσοι καταγόμαστε από εκεί δεν κατανοούμε για ποιο λόγο την έχουν ψηφίσει ως την καλύτερη παραλία του κόσμου σε διάφορους διαγωνισμούς. Γιατί αγαπάμε Αντίσαμο, τη διάσημη παραλία από την ταινία “Το Μαντολίνο του λοχαγού Κορέλη” που συνδυάζει βουνό και θάλασσα και έχει φιλοξενήσει δύο χρόνια το διάσημο πάρτυ Ministry Of Sound. Και επειδή μόνο στην Κεφαλονιά έχουμε τη λίμνη της Μελισσάνης, το μοναδικό βαραθρώδες λιμνοσπήλαιο μήκους 160 μ. και πλάτους 40 μ. Το βάθος των νερών του φθάνει τα 39 μ. Οι σταλακτίτες έχουν ηλικία από 16.000 έως 20.000 χρόνων.
ΙΕΡΟΣ: Γιατί μόνο άνθρωποι σαν τους Κεφαλονίτες, έχουν τον Ιερό Ναό Αγίου Γερασίμου στα Βαλσαμάτα, ως προστάτη Άγιο, αλλά ταυτόχρονα τον στολίζουν με πολλά κοσμικά επίθετα και του κατεβάζουν ολημερίς καντήλια. Γιατί στα πανηγύρια που γίνονται δύο φορές το χρόνο για χάρη του, οι περισσότεροι πηγαίνουν βόλτα στο παζάρι, αντί να προσκυνήσουν το Μοναστήρι.
ΑΓΑΛΛΙΑΣΗ: Γιατί όλοι όσοι καταγόμαστε από αυτό το υπέροχο νησί, όταν μπαίνουμε στο λιμάνι του Πόρου, νιώθουμε αυτό το υπέροχο συναίσθημα προσμονής και νοσταλγίας να μας διαπερνά και να μας κόβει την ανάσα. Γιατί όπου και να πάμε, πάντα εκεί γυρίζουμε…. Στον λατρεμένο τούτο τόπο!
Αθανασία Μανέντη
Πηγή: athenstimeout.gr
