Η Κεφαλονιά είναι μεγάλο νησί, πλούσιο, με φύση να οργιάζει και με απίστευτες παραλίες. Είναι το έκτο μεγαλύτερο σε έκταση νησί στην Ελλάδα μετά την Κρήτη, την Εύβοια, τη Λέσβο, τη Ρόδο και τη Χίο και το πιο ορεινό του Ιόνιου. Στην περιοχή είναι τρίτο νησί σε πληθυσμό μετά την Κέρκυρα και τη Ζάκυνθο. Βρίσκεται απέναντι από την είσοδο του Πατραϊκού Κόλπου, βόρεια της Ζακύνθου, νότια της Λευκάδας και δυτικά της Ιθάκης.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Νίκος Μουρατίδης

Το νησί κατοικούν περίπου 36.000 κάτοικοι. Μεγάλο μέρος της έκτασης του καταλαμβάνει η οροσειρά Αίνος χαρακτηρισμένη ως Εθνικός δρυμός. Είναι διάσημος για την μοναδική στον Κόσμο “Κεφαλληνιακή Μαύρη Ελάτη” και γι’ αυτό ονομάζεται ”Monte Nero” (Μαύρο Βουνό), για τα αγριοκάτσικα και για τις αγέλες των αγρίων μικρόσωμων αλόγων του της φυλής «Equus caballus».

Αρκετές σεισμικές δονήσεις πλήττουν την περιοχή κάθε χρόνο. Το 1953 ένας τρομερός σεισμός σχεδόν κατέστρεψε το νησί, αφήνοντας «όρθιο» μόνο το βορειότερο μέρος της νήσου, τη χερσόνησο της Ερίσσου, όπου βρίσκεται ο παραδοσιακός οικισμός του Φισκάρδου. Έκτοτε εγκατέλειψαν το νησί πολλοί ντόπιοι που μετακόμισαν στην Πάτρα, στην Αθήνα κ.α.

Ιστορία του νησιού

Το νησί κατοικείται από την παλαιολιθική εποχή, το αναφέρει και ο Όμηρος και μετά τράβηξε τον παθών του με τους διάφορους κατακτητές. Από Ρωμαίους και Βυζαντινούς μέχρι Βενετούς και Οθωμανούς. Τον 18^ο αιώνα περιήλθε σε Γαλλικά χέρια, μετά πέρασε σε Οθωμανό-Ρωσικό στρατό, που την κυβερνούσε επίσημα η Τουρκία αλλά την πραγματική εξουσία είχαν οι Ρώσοι. Με την Συνθήκη του Τιλσίτ τα Επτάνησα παραχωρήθηκαν ξανά στην Γαλλία που έμειναν υπό τον έλεγχο της μια διετία (1807 – 1809). Επόμενη ήταν η Μεγάλη Βρετανία μέχρι να ανέβη στο θρόνο ο βασιλιάς Γεώργιος Α΄. Η Μεγάλη Βρετανία έδωσε δώρο στην Ελλάδα τα Επτάνησα και ήταν τότε που ο Λόρδος Ύπατος Αρμοστής των Ιονίων Νήσων κήρυξε επίσημα την Ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα. Στα νεότερα χρόνια και κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκόσμιου Πόλεμου το νησί κατέλαβαν, για μικρό χρονικό διάστημα, οι γαλλικές ναυτικές δυνάμεις. Στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο καταλήφθηκε αρχικά από τους Ιταλούς, που απέβλεπαν στην ενσωμάτωση της Επτανήσου στην Ιταλία καθιερώνοντας νομισματική και οικονομική ένωση. Με την ιταλική συνθηκολόγηση, το 1943, οι Γερμανοί κατέλαβαν την Κεφαλονιά.

Η Κεφαλονιά πλήγηκε από τους μεγάλους σεισμούς το 1953 όπως έγραψα και πιο πάνω, όταν ισοπεδώθηκαν όλα σχεδόν τα οικήματα του νησιού. Σύμφωνα με τα στοιχεία της απογραφής του 1951 η Κεφαλονιά αριθμούσε 47.369 κατοίκους. Στην απογραφή του 1961, την πρώτη μετά τους σεισμούς, ο πληθυσμός είχε μειωθεί κατά σχεδόν 16% φτάνοντας τους 39.793 μόνιμους κατοίκους. Στην δεκαετία που ακολούθησε η εσωτερική μετανάστευση αυξήθηκε, ενώ αρκετοί κάτοικοι από φτωχότερα μέρη της Ελλάδος εγκαταστάθηκαν στο νησί. Σχετικά αργά αναπτύχθηκε ο τουρισμός στο νησί καθώς οι Κεφαλονίτες είχαν έσοδα από τη ναυτιλία, τον παραδοσιακά ανεπτυγμένο πρωτογενή τομέα και το συνάλλαγμα.

Σήμερα η Κεφαλονιά θεωρείται ως μια από τις πλέον ανεπτυγμένες περιοχές της Ελλάδας με ένα από τα υψηλότερα κατά κεφαλήν εισοδήματα, ενώ βρίσκεται και στις πρώτες θέσεις πανελληνίως σε αποταμιεύσεις. Σε ότι αφορά στον πληθυσμό του νησιού, βάσει της απογραφής του 2011 ο μόνιμος ανέρχεται πλέον σε 36.000 κατοίκους περίπου.

Αχ πόσο μου έχει λείψει η περισπωμένη…

Ονομασίες – Τοπωνύμια

Ένα μεγάλο μέρος από τα επώνυμα των κατοίκων της Κεφαλονιάς έχει την κατάληξη «-ατος». Ανάλογα η κατάληξη -άτα βρίσκεται σε πάρα πολλά τοπωνύμια, όπως χωρία και συνοικίες χωριών. Παντού, όποιο όνομα δεις σε ταμπέλα, σε δρόμους ή δημόσια κτίρια κάτι θα σου θυμίσει. Στο άλλο άρθρο μου “Φωτορεπορτάζ από την Κεφαλονιά” σας έχω μια μικρή λίστα με διάφορες προσωπικότητες του νησιού. ΔΕΙΤΕ εδώ: https://bit.ly/3siGxxt

Ένας μεγάλος αριθμός τουριστών επισκέπτεται το νησί κάθε χρόνο.

Πηγές πλούτου

Οι υψηλές κορυφογραμμές που διατρέχουν το νησί σε συνεχείς εκτάσεις αποτελούν το ιδανικό έδαφος για την ανάπτυξη της αιολικής ενέργειας. Τα τελευταία χρόνια η Κεφαλονιά έχει γνωρίσει μεγάλο ενδιαφέρον από επενδυτές για τη δημιουργία αιολικών πάρκων. Αυτή τη στιγμή ήδη λειτουργεί το αιολικό πάρκο του Δήμου Αργοστολίου, το “Ημεροβίγλι”, της Ευμορφίας και το “Αγία Δυνατή” τα οποία τροφοδοτούν το εθνικό δίκτυο ηλεκτροδότησης με 71 MW ηλεκτρικής ισχύος (η Κεφαλονιά ανήκει στα διασυνδεδεμένα νησιά του εθνικού δικτύου).

Οι απίστευτες παραλίες

Οι ακτές της Κεφαλονιάς σχηματίζουν ακρωτήρια, όρμους και πολλούς κόλπους. Οι παραλίες είναι υπέροχες και κάθε είδους: βράχια, βότσαλα, χοντρή άμμος, ψιλή άμμος… Οι πιο διάσημες είναι ο Μύρτος, η Αντίσαμος, οι Πετανοί, ο Αθέρας (φωτό επάνω), η παραλία Χοργοτά (που γυρίστηκε “Το μαντολίνο του λοχαγού Κορέλι”) κ.α. Όπως επίσης έχει και απίστευτα θαλάσσια σπήλαια, όπως τα: Μελισσάνη, Αγκαλάκι, Αγίων Θεοδώρων, Ζερβάτη, η Σπηλιά Δρογκαράτη, το σπήλαιο Σάκκου κ.ά. Σήμερα θα σας γράψω για τις παραλίες που πήγα και τις έζησα από κοντά. Θα ξεκινήσω από την καφέ-κόκκινη παραλία του Ξυ, με τον άργιλο, όπου όλοι πασαλείφονται (φωτο αριστερά) και το θέαμα είναι όντως εντυπωσιακό. Οργανωμένη παραλία, με beach bars, ομπρέλες με ξαπλώστρες (10 ευρώ το σετ), εστιατόρια, ξενοδοχεία και mini market. Παραμένουμε στην περιοχή του Ληξουρίου και πάμε στην παραλία Βάτσα. Ήρεμη, υπέροχη, καταπληκτική, εν μέρει οργανωμένη και με το καταπληκτικό παραθαλάσσιο εστιατόριο Spiaggia. Κυριολεκτικά πάνω στην άμμο. Όλοι οι σερβιτόροι κυκλοφορούν ξυπόλητοι. Πήγαμε βράδι να φάμε και να ελέγξουμε και την επομένη ξαναπήγαμε για μπάνιο και μεσημεριανό φαγητό με φρέσκο ψαράκι και ουζάκι.

Στην παραλία Βάτσα μόλις έχει δύσει ο ήλιος

 Στην μεριά του Αργοστολίου, νότια, πήγαμε στην παραλία Άβυθο που παρ’ όλο που είναι στενή, είναι αμμώδης και με συγκλονιστικά νερά. Την μέρα που πήγαμε φύσαγε και είχε κύμα. Δεν την ευχαριστηθήκαμε πολύ, γιατί είχε και πιτσιρίκια που στρίγγλιζαν, αλλά είναι πανέμορφη. Οργανωμένη, με μπαρ και εστιατόρια. Προτιμήστε το εστιατόριο “Άβυθος”, του Πάνου Σαρρή και θα με θυμηθείτε. Αισθητική στον χώρο και υπέροχη κουζίνα με ντόπια προϊόντα. Μουσακάς, κοκκινιστοί κεφτέδες με πουρέ, κρεατόπιτα και μπακαλιάρος σκορδαλιά δεν παίζονται!!! Μια επίσης καταπληκτική παραλία στο δυτικό μέρος του νησιού, που πολλοί λένε ότι είναι καλύτερη και από τον Μύρτο, είναι οι Πετανοί. Μαγεία. Έχει και ομπρέλες με ξαπλώστρες, αλλά και χώρο για να πας με την δική σου ομπρέλα. Καταπληκτικά νερά, ψιλό βότσαλο και άμμος, με ευγενικά και εξυπηρετικά όλα τα παιδιά που δουλεύουν στην πλάζ. “Δεν έχει ξαπλώστρες; Μισό λεπτό να σας φτιάξω ένα σετάκι” (δεξιά). Στην ανατολική πλευρά του νησιού, στην Αντίσαμο, έχει πολύ κόσμο και πολύ ωραία beach bar/restaurants, μουσικές και πάλι ευγενέστατο προσωπικό που σε φροντίζει στην πλάζ. Στο βόρειο-δυτικό μέρος του νησιού μην χάσετε την παραλία Αθέρας. Πάρτε και ομπρέλα γιατί δεν έχει τίποτα. Έχει μόνο κρυστάλλινα νερά και άμμο σαν μοκέτα! Α, έχει και ένα ταβερνάκι (φωτογραφία κάτω) πάνω στην παραλία που θα φάτε μοναδικά και φρέσκα.

Ταβέρνα “Κοράλι” στον Πόρο, κυριολεκτικά δίπλα στο κύμα

Τι θα φάμε

Η Κεφαλονιά είναι πλούσιο νησί με μεγάλη παραγωγή. Οι ελιές, τα αμπέλια, τα γαλακτοκομικά προϊόντα, όλα πλουσιοπάροχα. Τα ψάρια σε αφθονία και όλων των ειδών, κατσίκια υπάρχουν παντού όπως και κάθε είδους λαχανικά και ζαρζαβατικά. Το νησί διακρίνεται για τα εύφορα εδάφη του, με τους απέραντους ελαιώνες και τους καταπράσινους αμπελώνες που δίνουν εκλεκτά προϊόντα. Κρασί, ελαιόλαδο, τυριά και μέλι είναι τα πιο φημισμένα από αυτά. Η αμπελουργία έχει μακραίωνη ιστορία στην Κεφαλλονιά και είναι το μοναδικό από τα νησιά που έχει μία ζώνη Ονομασία Προέλευσης Ανωτέρας ποιότητας, με την ονομασία «Ρομπόλα Κεφαλληνίας». Τα κλήματα της Ρομπόλας βγαίνουν κυριολεκτικά μέσα από τις πέτρες. Το κεφαλλονίτικο ελαιόλαδο θεωρείται μοναδικό, λόγω της γεύσης που έχει. Οι λόγοι που συμβαίνει αυτό είναι: ο ήλιος, η υγρασία, η εξαιρετική ποιότητα εδάφους, το εύκρατο κλίμα. Η παραγωγή ελαιόλαδου αποτελεί παράδοση και μεταφέρεται από γενιά σε γενιά. Μεγάλη ιστορία στην τοπική διατροφή έχει και η τυροκομία. Παραδοσιακό τυρί της Κεφαλλονιάς από την Ομηρική Εποχή είναι η φέτα (αριστερά). Άλλο ιδιαίτερο προϊόν είναι το Κεφαλοτύρι το οποίο τρώγεται με ψωμί, αλλά το προσθέτουν στις πίττες τους και στις μακαρονάδες τους. Το Μέλι που παράγει η Κεφαλονιά είναι διαφόρων ειδών λόγω της χλωρίδας του νησιού και των καιρικών συνθηκών, αλλά το πιο γνωστό είναι το μέλι Ελάτης, με το άρωμα από τα έλατα του Αίνου. Μπορείτε – και πρέπει – να δοκιμάσετε κάθε λογής Πίτες, φτιαγμένες με μεράκι, φαντασία και πλούσια τοπικά υλικά. Η κρεατόπιτες (δεξιά) δεν παίζονται! Επίσης, Μάντολες, τοπικό γλύκισμα της Κεφαλλονιάς που είναι υπέροχα καραμελωμένα αμύγδαλα. Τα τσιγαρίδια είναι διάφορα αγριόχορτα στην κατσαρόλα με πράσο, κρεμμυδάκι, σπανάκι, σέσκουλο, λάδι και ντομάτα. Αγαπητή είναι και η στραπατσάδα – αυγά με ντομάτα. Τα μπουρμπουρέλια γίνονται με διάφορα όσπρια (φακές, φασόλια, κουκιά, ρεβίθια, και καλαμπόκι). Επίσης αγκινάρες γεμιστές με μάραθο, σκόρδο και ρύζι ή με κουκιά. Η ντομάτα χρησιμοποιείται ιδιαίτερα στα πιάτα με ψάρια όπως στο «μπουργέτο». Με τον μπακαλιάρο ή το χταπόδι πάει πολύ η σκορδαλιά – «αλιάδα». Μεγάλη ποικιλία υπάρχει, όμως και στα γλυκά του κουταλιού: κυδώνι, κεράσι, περγαμόντο, μέσκολα (μούσμουλο). Υπάρχουν ακόμα το Κομφέτο (παστοκύδωνο), το παστέλι, οι αγαπημένες τηγανίτες με μέλι και κανέλα ή με ζάχαρη, μελωμένες δίπλες με γέμιση ξηρών καρπών, λουκουμάδες, ρυζόγαλο και γαλατόπιτα (ειδικά στις απόκριες). Η μυζηθρόπιτα είναι από τα ωραιότερα γλυκά όπως οι: αμυγδαλόπιτες, καρυδόπιτες, τα μουστοκούλουρα, και οι μουστόπιτες. ΤΑ ΙΧΘΥΟΤΡΟΦΕΙΑ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ: Το 1981 ο Μαρίνος Γερουλάνος, ίδρυσε στην Κεφαλονιά την πρώτη ελληνική εταιρία ιχθυοκαλλιέργειας. Παράγει λαβράκι και τσιπούρες κυρίως. Τέσσερεις δεκαετίες μετά, ο Παύλος Γερουλάνος έχει απογειώσει τα Ιχθυοτροφεία Κεφαλονιάς που παραμένουν αφοσιωμένα στην ποιοτική υπεροχή των προϊόντων και υπηρεσιών στις απαιτητικές αγορές ψαριών και θαλασσινών. Εξάγουν μέχρι και στην Αμερική.

Η συνέχεια των διακοπών μου στην Κεφαλονιά είναι στο άρθρο “Φωτορεπορτάζ από την Κεφαλονιά” όπου σας έχω μια μικρή λίστα με διάφορες προσωπικότητες του νησιού και πολλές φωτογραφίες. ΔΕΙΤΕ εδώ: https://bit.ly/3siGxxt

Το εστιατόριο Spiaggia στην παραλία Βάτσα είνα κυριολεκτικά πάνω στην άμμο. Το πάτωμα της είναι άμμος και όλοι οι σερβιτόροι κυκλοφορούν ξυπόλητοι.

Κι’ άλλα νησιά στο Ιόνιο

ΜΕΓΑΝΗΣΙ: Το μικρό διαμάντι του Ιονίου https://bit.ly/3Br9w6f

Μια άλλη ΖΑΚΥΝΘΟΣ: https://bit.ly/3r2x5NZ

Το ωραιότερο χωριό της Ιθάκης: https://bit.ly/2RYl4LQ

Ένα καλοκαίρι στο Ιόνιο https://bit.ly/3Ao7weo

Όλη η ιστορία του Σκορπιού: https://bit.ly/2V5xzac

Η νέα διαμόρφωση του Σκορπιού: https://bit.ly/2QknwLY

20 ημέρες στους Παξούς https://bit.ly/3ydVbaU

Απέναντι από τους Παξούς: https://bit.ly/3xfVzpg

Αυτό τελικά είναι το νησί της Αφροδίτης; https://bit.ly/3wB5kO7