Ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) του ΟΗΕ καθιέρωσε την πρώτη ημέρα της άνοιξης (21 Μαρτίου), ως ημέρα προβληματισμού γύρω από τη δασοπονία, ως έννοιας, αλλά και ως θεσμού που είναι επιφορτισμένος με το βαρύ έργο της προστασίας και ανάπτυξης του δασικού πλούτου.
Ο εορτασμός των δασών σε παγκόσμια κλίμακα είναι μια ευκαιρία για να τονίσουμε τη σημασία τους, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο μας τροφοδοτούν και μας προστατεύουν. Το δέντρο, το δάσος και το ξύλο έχουν σημαντικές οικολογικές, οικονομικές και κοινωνικές λειτουργίες.
Τα δασικά οικοσυστηματα, χάρη στην ικανότητά τους να αποθηκεύουν άνθρακα, βοηθούν στην άμβλυνση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στις περιφερειακές αστικές περιοχές και όχι μόνο. Αμβλύνουν τις τοπικές κλιματολογικές συνθήκες και συμβάλλουν έτσι στη μείωση της κατανάλωσης ενέργειας για θέρμανση κατά 20 έως 50%. Με τη φύτευση δέντρων σε στρατηγικές τοποθεσίες σε αστικές περιοχές, ο αέρας ψύχεται (κάτω από 8 ° C), με αποτέλεσμα τη μείωση των απαιτήσεων κλιματισμού κατά 30%.
Στην πόλη, τα δέντρα είναι εξαιρετικά φίλτρα αέρα επειδή απομακρύνονται τα λεπτά σωματίδια και οι επιβλαβείς ρύποι από την ατμόσφαιρα. Τα δέντρα μειώνουν τη ρύπανση του θορύβου, προστατεύοντας τα σπίτια από τον θόρυβο από τους δρόμους και τις γύρω βιομηχανικές περιοχές.
Η καύσιμη ύλη από αστικά δέντρα και δασικές φυτείες στα περίχωρα των πόλεων μπορούν να παρέχουν μια ανανεώσιμη πηγή ενέργειας για θέρμανση, μειώνοντας την πίεση στα φυσικά δάση και μειώνοντας την εξάρτησή μας από τα ορυκτά καύσιμα.
Τα δασικά οικοσυστήματα βοηθούν στη διήθηση και ρύθμιση του νερού, επιτρέποντας εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπων να έχουν πρόσβαση σε ποιοτικά νερά. Τα δάση προστατεύουν επίσης τις λεκάνες απορροής και προλαμβάνουν τις πλημμύρες.
Θα πρέπει επίσης, να αναλογιστούμε πολύ σοβαρά τη σημασία και σπουδαιότητα της βιοποικιλότητας και της υγείας των οικοσυστημάτων αναφορικά με το πλαίσιο που αναδεικνύει σήμερα, η νέα κατάσταση που πρόεκυψε από την πανδημία που ζήσαμε.
Η καταστροφή των οικοσυστημάτων απειλεί με εξαφάνιση πολλά είδη, συμπεριλαμβανομένων φαρμακευτικών φυτών αλλά και χρήσιμων ζώων, στα οποία ο άνθρωπος αλλά και η επιστήμη ανέκαθεν βασιζόταν. Τα είδη που επιβιώνουν, καταφεύγουν στα οικοσυστήματα μειωμένης πια έκτασης μετά τις καταστροφές. Το αποτέλεσμα είναι αυξημένες πιθανότητες στενής και επαναλαμβανόμενης επαφής των ζώων με τον άνθρωπο, πράγμα που επιτρέπει στα μικρόβια να εισέρχονται στο σώμα μας.
Ενδεχομένως να ήρθε το πλήρωμα του χρόνου ώστε να πρέπει να δούμε ότι η αυξανόμενη ευαλωτότητά μας στις πανδημίες μπορεί να συσχετιστεί με την επιταχυνόμενη καταστροφή των οικοσυστημάτων.
Στο χέρι μας είναι λοιπόν , η προστασία των δασών η οποία θα πρέπει να είναι εκτός από υποχρέωση προς τις επόμενες γενιές και δικαίωμα μας για ποιοτικότερη ζωή .
Ο Επιθεωρητής Ε Δ Π Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας & Ιονίου
Νικήτας Δ. Μάζης MSc
