Φώτης Αυγουστάτος: 156 χρόνια μετά…

Κοινωνία

21/05/2020 | 08:14

Το γεγονός ότι γεννήθηκα και θα πεθάνω Έλληνας δεν μου στερεί τη δυνατότητα να εκφράζω τις σκέψεις μου και τους προβληματισμούς μου ακόμη κι αν αυτοί έρχονται σε σύγκρουση με την ίδια την εθνική μου ταυτότητα.

Ίσως μέσα από την καλοπροαίρετη γκρίνια και το παράπονο διεκδικήσουμε και κερδίσουμε κάτι παραπάνω αύριο.

Και ξεκινώ τη σκέψη μου από την Μαλτα.

Η Μαλτα είναι ένα νησί νότια της Σικελίας εκτασεως 316 τ.χλμ (μικρότερη κι από την Ζάκυνθο) και με πληθυσμό 493.000 μόνιμους κατοίκους ( αρκετά πυκνοκατοικημένη).

Η Μαλτα στην μακραίωνη ιστορία της γνώρισε διάφορους κατακτητές όπως Έλληνες, Φοίνικες,Ρωμαίους,Άραβες Νορμανδους, Γάλλους και τελευταίους τους Άγγλους πριν την ανεξαρτητοποίηση της το 1964. ( πριν 56 χρόνια).

Από το 2008 ανήκει στην ευρωζώνη.

Η Μαλτα αποτελεί μια από τις πιο πολυπολιτισμικές χώρες του κόσμου.

Η οικονομία της στηρίζεται στο διεθνές εμπόριο ως σταθμός πλοίων, στη βιομηχανία κυρίως ηλεκτρονικών και υφασμάτων και φυσικά στον τουρισμό σχεδόν όλο το χρόνο.

Δεν έχει δικές της πηγές ενέργειας και δεν διαθέτει επαρκείς ποσότητες πόσιμου νερού!

Το προσδόκιμο ζωής των κατοίκων της Μαλτας είναι τα 82 έτη και το κατά κεφαλήν εισόδημα το 2017 ήταν 27000 δολάρια όταν το αντίστοιχο της Ελλάδας τότε ήταν 18000 δολάρια.

Έχει δωρεάν δημόσια εκπαίδευση συμπεριλαμβανομένης τριτοβάθμιας

με Πανεπιστήμιο σε τρεις πανεπιστημιουπόλεις και 14 τμήματα σπουδών μεταξύ των οποίων ιατρική , νομική και οικονομικά.

Στη Μαλτα φοιτούν 11.500 φοιτητές από τους οποίους χίλιοι περίπου από άλλες χώρες.

Διαθέτει εθνικό αερομεταφορέα και διεθνές αεροδρόμιο το οποίο ανήκει κατά 98% στην κυβέρνηση.

Διαθέτει εννιά νοσοκομεία , ένα εκ των οποίων πανεπιστημιακό και αρκετά κέντρα υγείας και κλινικές.

Αν κινηθούμε περίπου 450 ναυτικά μίλια ανατολικά της Μαλτας θα συναντήσουμε ένα νησί ασύγκριτης φυσικής ομορφιάς , την Κεφαλονια. ( Η ανωτεροτητα του φυσικού τοπίου της κεφαλονιας δεν νομίζω ότι χρειάζεται την δικιά μου υποκειμενική γνώμη για να στοιχειοθετηθεί).

Η Κεφαλονια, ένα νησί του συμπλέγματος των Επτανήσων έχει έκταση 773τ. χλμ( δυόμιση φορές μεγαλύτερη της Μαλτας ) με μόνιμο πληθυσμό περίπου 35.000 κατοικους( αρκετά αραιοκατοικημένη).

Η Κεφαλονιά στην μακραιωνη ιστορία της γνώρισε κι αυτή πολλούς επισκέπτες κατακτητές μεταξύ των οποίων Ρωμαίους, για λίγο Οθωμανούς, Ενετούς , Γάλλους και τελευταία τους Άγγλους οι οποίοι το 1864( 156 χρόνια πριν) έδωσαν ως δώρο τα Επτάνησα στην Ελλάδα και στον νέο τότε βασιλιά των Ελλήνων Γεώργιο Α επειδή η αδελφή του Αλεξανδρα της Δανιας είχε παντρευτεί τον Εδουάρδο , διάδοχο του αγγλικού θρόνου.

Έτσι ως “δωρο”η Κεφαλονια με τα υπόλοιπα Επτάνησα εδώ και 156 χρόνια αποτελεί επισημως ελληνική γη.

Η Ένωση αυτή γιορτάζεται σήμερα.

Πώς θα ένιωθαν αλήθεια σήμερα οι Επτανήσιοι ριζοσπάστες που επιδίωξαν την ένωση με την Ελλάδα τότε, 156 χρόνια μετά;

Βλέποντας, συγκρίνοντας και γκρινιάζοντας κάνω τα εξής ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ ερωτηματα ΣΗΜΕΡΑ:

-Πόσο ασφαλής μπορεί να νιώσει ένας Κεφαλλονίτης ή ένας επισκέπτης του νησιού στο θέμα της υγείας το 2020;

-Πόσο περήφανος μπορεί να νιώσει ένας Κεφαλονιτης για τα σχολεία του νησιού και την τριτοβάθμια εκπαίδευση στο νησί το 2020;

-Πόσο εύκολα ασκείται η διοίκηση στο νησί και πού βρίσκονται τα κέντρα συντονισμού και αποφάσεων;

-Πόσο μετράει η γνώμη του Κεφαλονιτη στις κεντρικές αποφάσεις που έχουν να κάνουν με τον τόπο του και τη ζωή του; (πχ περιβάλλον, εξορύξεις κλπ)

-Πώς και πόσο στηρίζεται ο τουρισμός του νησιού από το κράτος με απαιτούμενες υποδομές και ενισχύσεις;

-Ακόμη και η συνάντηση μας με την ιστορία μέσω των μουσείων μηπως διέρχεται κρίση σήμερα;

Τα ερωτηματα είναι πολλά, δύσκολα και χρόνια.

Οι απαντήσεις απογοητευτικές και δύσπεπτες.