Ψυχή αγνή, γλυκύτατη, καρδιά που κάθε της κτύπος αγκάλιαζε, παρηγορούσε, γιάτρευε, κάθε στενοχώρια, κάθε πόνο, κάθε πρόβλημα. Βλέμμα γαλήνιο, ταπεινό, γεμάτο πνευματικότητα , που σε ανέβαζε σε άλλες σφαίρες, ειρηνικές, πλούσιες σε συναίσθημα και ουσία ζωής!
Σκέπη μοναδική!
Κάτω από αυτήν ο πόνος, κάτω από αυτήν το δάκρυ της χήρας , κάτω από αυτήν το παράπονο του ορφανού. Δίπλα σε αυτήν το κήρυγμα, ο καλός λόγος, η βοήθεια , η ελπίδα, η αειθαλής και ακάματη προσφορά.! Αχ παππούλη μου! Πώς να γεμίσει αυτή η καρδιά μας τώρα, πως να γυρίσει η ελπίδα , πως να νοιώσουμε την πληρότητα που μας κατέκλυζε μόνο με τον λόγο σου «Νάσαι καλά παιδάκι μου, Να προσέχεις παιδάκι μου!».
Ο εκκλησιασμός στην Κεφαλονιά, ιδιαίτερα ημών των «ξενιτεμένων» Κεφαλλονιτών, είχε ένα ισχυρότατο κίνητρο που άκουγε απλά στην φράση , «Πάμε να εκκλησιασθούμε στην δείνα εκκλησία? Θα είναι και ο παπά Φωκάς» ! Η προοπτική αυτή αρκούσε ! Με την είδηση της εκλογής σου , Πατέρα Γεράσιμε, , στο Μητροπολιτικό αξίωμα ένοιωσα τον Ουρανό να χαμογελάει! Να χαμογελάει γιατί όλοι εμείς , οι συμπατριώτες σου, οι λάτρεις μέχρι πάθους του νησιού μας, που βλέπαμε επί τόσα χρόνια τον ήλιο να ανατέλλει στην αγία μορφή σου, παρακαλούσαμε ,ολόψυχα , με σθένος και με δύναμη ψυχής να μας χαρίσει ο Κύριος αυτό το δώρο! Τα γεγονότα μετέτρεψαν την χαρά σε θρήνο! Όλοι το ξέρουμε καλά και το πιστεύουμε ακράδαντα, ότι « Κύριος έδωκεν , Κύριος αφείλατο» ! Άνοιξε την Θερμή και Θεία Αγκάλη Του και μέσα σε Αυτήν Σε μετέφερε στις Θύρες του Παραδείσου, όπως και Εσύ, Πατέρα Γεράσιμε , από την πρώτη στιγμή που κατάλαβες τον εαυτό Σου, Τον αγκάλιασες, φροντίζοντας κανείς και τίποτε να μην τον πικραίνει! Ωστόσο, ας συγχωρήσει ο Θεός την απαρηγόρητη καρδιά μας , ας στεγνώσει με την Θεία Του Χάρη , τους κρουνούς των δακρύων μας, ας καταλάβει το παράπονό μας! Νοιώθουμε σαν τα μωρά παιδιά που φοβούνται και απλώνουν να πιάσουν το πατρικό ή το μητρικό χέρι και δεν το βρίσκουν! Μόλις το ακου μπήσουν όμως , η καρδούλα τους πετά!
Πατέρα Γεράσιμε, τολμώ να κάνω και μία προσωπική αναφορά, μόνο και μόνο για να μεταφέρω, προς κοινήν ωφέλεια , τους πεφωτισμένους σου λόγους και συμβουλές. Και πρώτα απ΄ όλα, σε ευγνωμονώ, πάντα, μέσα από την καρδιά μου, γιατί, μαζί με τους αμέτρητους αδελφούς για τους οποίους είχες να τρέξεις , δεν ξέχασες και εμένα , κατά την εποχή των πρώτων χρόνων χηρείας μου, αλλά έσπευδες, πάντα, να απαντάς στα ερωτήματά μου, να με κατευθύνεις ,να με συμβουλεύεις.
Και πρώτα απ΄ όλα, σε ευγνωμονώ, πάντα, μέσα από την καρδιά μου, γιατί, μαζί με τους αμέτρητους αδελφούς για τους οποίους είχες να τρέξεις , δεν ξέχασες και εμένα , κατά την εποχή των πρώτων χρόνων χηρείας μου, αλλά έσπευδες, πάντα, να απαντάς στα ερωτήματά μου, να με κατευθύνεις ,να με συμβουλεύεις.
Παραθέτω δύο φράσεις σου , προς γενικότερη ωφέλεια: «Παιδάκι μου , μην αλλάζεις εύκολα προορισμό. Έχεις αποφασίσει, κατόπιν σκέψεως, να πάς κάπου, να κάνεις κάτι. Μην αλλάζεις ούτε στο ελάχιστο το πρόγραμμά σου και μάλιστα χωρίς αιτία σοβαρή. Μόνο προβλήματα κάτι τέτοιο θα σου φέρει», και ένα δεύτερο, «Παιδάκι μου, μην αφήνεις τον εαυτό σου να μάχεται για να επικρατήσει το δικό σου! ΄Όσο δίκιο και να έχεις κάτι τέτοιο είναι εγωϊσμός! ».
Αχ Πατέρα Γεράσιμέ μου χρυσέ! Το ξέρω πως είσαι δίπλα σε όλους μας ! Πως δεν έχουμε παρά να απλώσουμε το χέρι και να πιάσουμε το Άγιο Δικό Σου που μας ευλογεί και θα μας ευλογεί! Όμως , παππούλη μου, το ξέρεις πολύ καλά . Δεν έχουμε πια την δύναμη ! Η δύναμή μας εξαντλείται σε δεύτερα! Η καθημαγμένη από την πνευματική ξηρότητα ψυχή μας, δεν αναγνωρίζει , πλέον, το κατ΄εικόνα και ομοίωση του Πατρός γενόμενο πλάσμα! Βοήθησε παπά Γεράσιμε, κράτησέ μας , συγκράτησέ μας, δώσε μας τα εφόδια να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων και να αγωνισθούμε εν ονόματι του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος , με τις Πρεσβείες της Αγίας Θεοτόκου , του Αγίου και Προστάτη ημών Γερασίμου και των Αγίων Χαραλάμπους , Παναγή Μπασιά και Ανθίμου , ΑΜΗΝ! Προσκυνώ ΣΕ Παππούλη μου, ΜΑΖΙ ΜΕ ΟΛΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ. Έχε μας κατω απο την σκεπη σου! Με σεβασμό και ειλικρινή αγάπη , από αυτήν που εσύ δίδαξες την ποιότητα και την ουσία της, πατέρα Γεράσιμε μας, θα σε περιμένουμε πάντα ,να μας παρακολουθεις να κτυπάς την πόρτα της καρδιάς μας να σε νοιώθουμε κοντά μας, να μας ευλογείς.
«υδωρ πολυ ου δυνησεται σβεσαι την αγαπη και ποταμοι ου συγκλυσουσιν αυτην»
ΑΞΙΟΣ-ΑΞΙΟΣ –ΑΞΙΟΣ !
Ερωφίλη Παναγή Άννινου – Καβαλιεράτου.
