Του Ναπολέοντα Λιναρδάτου
Μπορεί να μην ξέρουν πως να διαπραγματευτούν με τους Ευρωπαίους, αλλά ξέρουν που πρέπει να εργάζονται και που να ξοδεύουν τα δικά τους χρήματα.
Ο ξάδερφος του πρωθυπουργού διορίστηκε στο υπουργείο Εξωτερικών. Ο αδερφός της κας Δούρου έγινε σύμβουλος του υπουργού Πολιτισμού. Ο αδερφός της κας Κουντουρά έγινε σύμβουλός της στο υπουργείο της. Η σύντροφος του υπουργού Δικαιοσύνης διορίστηκε πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης. Η κα Χρυσοβελώνη διόρισε στο Αμύνης την κόρη και την γραμματέα της. Ο μνηστήρας της κόρης του Υπουργού Εξωτερικών έγινε υποδιοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος. Η σύντροφος του κ. Βίτσα γενική γραμματέας στο υπουργείο Υποδομών. Μπορεί να είναι αριστεροί, αλλά πιστεύουν στις οικογενειακές αξίες.
Η κυβέρνηση ως γενεαλογικό δέντρο δεν είναι πρωτοτυπία του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά το ότι έχει διορίσει τόσους πολλούς τόσο γρήγορα, είναι ένα νέο ρεκόρ που δικαιολογεί τον τίτλο πρώτη-φορά-αριστερά. Ως γνήσια τέκνα της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, έχουν μάθει πως λειτουργεί το σύστημα. Με κάθε μέσο προσπαθούν να είναι τρόφιμοι του δημόσιου τομέα. Εκεί που οι αμοιβές είναι πολλαπλάσιες του ιδιωτικού, που η αποδοτικότητα δεν έχει σχέση με τις αποδοχές και υπάρχει η σχεδόν απόλυτη εργασιακή ασφάλεια.
Εκεί που ξοδεύουν τα χρήματα τους είναι ο ιδιωτικός τομέας. Ο κ. Τσίπρας προτίμησε ιδιωτικό μαιευτήριο για την γέννηση των παιδιών του. Προτιμά επίσης τους ιδιωτικούς παιδικούς σταθμούς. Και η Νάντια Βαλαβάνη προτιμά τις ιδιωτικές κλινικές. Οι κύριοι Βαρουφάκης, Τσακαλώτος και Μάρδας προτιμούν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Επίσης δεν είναι τυχαίο που τα χρήματα στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκονται στην JP Morgan και την BlackRock. Τα χρήματα τους πάνε σε υπηρεσίες και αγαθά που παράγονται στον ιδιωτικό τομέα, εκεί που υπάρχει ανταγωνισμός, υψηλή ποιότητα και ευθύνη. Η Ελλάδα υπάρχει για να εξυπηρετεί το κράτος, και εκεί θέλουν να “εργάζονται” οι Συριζαίοι. Ο ιδιωτικός τομέας υπάρχει γιατί παράγει τα αγαθά και υπηρεσίες που χρειαζόμαστε, και εκεί θέλουν να είναι πελάτες οι Συριζαίοι. Μπορεί να είναι υποκριτές, αλλά σίγουρα δεν είναι κορόιδα. Επίσης δεν είναι τυχαίο που όλες οι “μεταρρυθμίσεις” που προτείνουν είναι κατά βάση νέες φοροεπιδρομές στον ιδιωτικό τομέα.
Την προηγούμενη εβδομάδα συμπληρώθηκαν πέντε χρόνια από την δολοφονία των 4 στην Marfin. Άνηκαν στην Ελλάδα που εργάζεται για να ζήσει και ήταν φυσικό η κυβέρνηση, οι συνδικαλιστές και τα ΜΜΕ να ξεχάσουν την επέτειο της δολοφονίας τους. Είναι οι αόρατοι Έλληνες που υπάρχουν γιατί αποτελούν την φορολογητέα ύλη του κράτους. Είναι η νέα τάξη των ειλώτων πάνω στις πλάτες των οποίων χτίζουν την κυβέρνηση γενεαλογικό δέντρο.
