Της Ευρυδίκης Λειβαδά
Όταν, Ορθόδοξος ων, επισκέπτεσαι τζαμιά, φέρεσαι με σεβασμό και τηρείς τους βασικούς, τουλάχιστον, κανόνες. Όταν πηγαίνεις σε εκκλησίες της Δύσης, αφού πληρώνεις εισιτήριο για να μπεις, αποδίδεις τον προσήκοντα σεβασμό στον χώρο. Δεν θέλω να αναφερθώ στα αυτονόητα: σε εκκλησίες της Ρωσίας, της Σερβίας, της Ρουμανίας που είναι ομόδοξες. Αναρωτιέμαι λοιπόν γιατί όταν τουρίστες επισκέπτονται την Ι.Μ. του Αγίου Γερασίμου η σκέψη τους είναι … να φωτογραφίσουν τον Άγιο και τίποτα άλλο!
Δεν είναι πρώτη φορά που βρέθηκα σε τέτοιο σκηνικό. Σε προηγούμενη επίσκεψή μου αντιμετώπισα το εξής: τουρίστες –και συγκεκριμένα Ιταλοί- ζήτησαν να ανοιχθεί η ιερή λάρνακα κι αυτοί πλησίασαν όσο κοντά μπορούσαν φωτογράφιζαν και σχολίαζαν δυνατά!
Σήμερα (7.8.) κατά τις 12:00 αφού περίμενα υπομονετικά πίσω από μια αρκετά μεγάλη ουρά –άτομα από δυο κατάμεστα λεωφορεία- για να προσκυνήσω, όταν πλησίασα και είχα οπτική επαφή με τον χώρο όπου φυλάσσεται το ιερό σκήνωμα, είδα το εξής: να πλησιάζουν ένας ένας κρατώντας φωτογραφικές μηχανές κι αντί να προσεύχονται ή να προσκυνούν ή έστω να κοιτούν το «φαινόμενο» -γιατί έτσι ως φαίνεται το αντιμετωπίζουν- … φωτογράφιζαν μια – δυο φορές, σχολίαζαν φωναχτά και έφευγαν! (Ας σημειωθεί ότι, ούτε ένα κερί δεν είχαν ανάψει).
Οι μοναχές, που αναμφίβολα δεν επιτρέπεται να απαγορεύσουν την είσοδο στον ναό σε κανέναν, ούτε βέβαια και σε τέτοιου είδους περιηγητές, προσπαθούσαν να συνεννοηθούν μαζί τους και να τους μιλήσουν για προσκύνημα. Αλλά… μάταια. Κανείς δεν γνώριζε τη γλώσσα τους και ξεναγός δεν υπήρχε εντός του χώρου. Από τη μια η φασαρία των αφικνούμενων περιηγητών –γιατί σαφέστατα δεν ήταν προσκυνητές-, από την άλλη ο ιερέας που προσπαθούσε να ψάλλει και που η φωνή του «κοβόταν» από τους σχολιασμούς των ερασιτεχνών φωτογράφων και από την άλλη η μοναχή που με ευγένεια και απελπισμένη παράλληλα, προσπαθούσε να τους δείξει πως το ιερό σκήνωμα λατρεύεται, συνέθεταν μια εικόνα που τον κάθε πιστό τον «βγάζει από τα ρούχα του» καθώς καταπατείται η ιερότης και διαλύεται αναφανδόν το δέος.
Ρώτησα μια μοναχή και μου είπε πως αυτό το σκηνικό γίνεται το καλοκαίρι κάθε μέρα σχεδόν. -Οι σημερινοί τουρίστες θα πρέπει να ήταν ή Σκανδιναβοί ή Τσέχοι ή Μολδαβοί ή κάτι σχετικό-.
Αυτή η «εκδρομή» στην Ι.Μ. του Αγίου είναι κυριολεκτικά μια ψυχρή περιήγηση – ξενάγηση σε έναν χώρο που αντιμετωπίζεται από αυτούς ως μουσειακός –αν και εκεί απαγορεύεται η φωτογράφιση για λόγους προστασίας των εκθεμάτων-. Αν αυτό δεν είναι ύβρις προς την πίστη, τότε τι είναι; Φταίει εν πρώτοις η ξεναγός που δεν τους ενημερώνει ότι ο χώρος είναι πάνσεπτος, ότι εκεί λατρεύεται –τουλάχιστον- από τους Ορθόδοξους ο Άγιος Γεράσιμος και ειδικά μάλιστα για κάθε Κεφαλλονίτη ο χώρος έχει μια ιερή μοναδικότητα.
Ο σεβασμός προς όλους αυτούς που δηλώνουν άθεοι, κι αυτός προς όλες τις θρησκείες και προς όλα τα δόγματα θεωρώ πως είναι εκ των ουκ άνευ και βασίζεται ευρύτερα στον σεβασμό προς τον Άνθρωπο. Με βάση λοιπόν αυτήν την αρχή και με δεδομένο ότι κανείς δεν επιβάλλει σε κανέναν να προσκυνήσει κάτι που δεν πιστεύει ή έστω δεν σέβεται, θα πρέπει να αποσταλεί από την Ιερά Μητρόπολη εγκύκλιος σε όλους τους ξεναγούς –μέσω των εδώ τουριστικών πρακτορείων- και να τους ενημερώνει για την σοβαρότητα και ιερότητα του συγκεκριμένου τόπου και για την ευλάβεια που προαπαιτείται κατά την επίσκεψη σε αυτόν, ενώ θα πρέπει να αναρτηθεί μια πινακίδα που να περιορίζει –να θέτει κάποιο μέτρο σε αυτό το ασύδοτο της φωτογράφισης.
