Μετά την διαγραφή του Γιώργου Τζωρτζάτου από την «Ισχυρή Κεφαλλονιά» και την συνέντευξη του τελευταίου, καταλαβαίνει κανείς ότι μια νέα περίοδος ξεκινά στην αυτοδιοικητική πορεία του πρώην προέδρου του Λιμενικού Ταμείου και πρώην μέλους της παράταξης του Αλέξανδρου Παρίση.
Τώρα που έχει κάτσει λίγο η σκόνη και μπορεί κανείς να εξετάσει τα πράγματα πιο πολιτικά και λιγότερο συναισθηματικά, ή τέλος πάντων, όχι υπό τους ήχους των «αρμάτων» του έτσι κι αλλιώς θορυβώδους Τζωρτζάτου, θα μπορέσει να κάνει μερικές σημαντικές διαπιστώσεις.
Καταρχάς, οι καταγγελίες που έγιναν από τον κ. Τζωρτζάτο έμειναν μετέωρες. Ακόμη και στο κάλεσμα του κ. Λυκούδη στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο, κανείς δεν ανταποκρίθηκε. Ο κ. Λυκούδης, για όσους δεν θυμούνται, ζήτησε όποιος έχει το παραμικρό στοιχεία για κακοδιαχείριση να το πάει στον εισαγγελέα, διαφορετικά θα πρέπει να κατηγορηθεί ο ίδιος (που κάνει την καταγγελία αλλά δεν δίνει στοιχεία) για υπόθαλψη εγκληματία…
Η περίπτωση πάντως θυμίζει την περιβόητη καταγγελία της Λαϊκής Συσπείρωσης για τα εισιτήρια στη Μελισσάνη, η οποία τελικά αποδείχτηκε εντελώς κενή περιεχομένου, αφού μπροστά σε όλο το σώμα του δημοτικού συμβουλίου έγινε έλεγχος των υδατογραφημένων εισιτηρίων της Μελισσάνης με το ειδικό μηχάνημα…
Κατά δεύτερον, ο κ. Τζωρτζάτος, ο οποίος πολιτικά είναι σεβαστός, κάνει ένα μεγάλο λάθος. Προχωρά σε προσωπικές επιθέσεις προς συμβούλους με τους οποίους συνεργαζόταν πριν λίγες ημέρες, με τους οποίους έπινε και έτρωγε πριν λίγες ημέρες… Χαρακτηριστικό παράδειγμα η περίπτωση του Παναγή του Βανδώρου, ο οποίος δεν έχει δώσει ποτέ δικαίωμα, είναι πάντα χαμηλών τόνων, κάνει πολλή και αθόρυβη δουλειά, χωρίς να προκαλεί, χωρίς να προσβάλλει, χωρίς να προβληματίζει… Λάθος τακτική η συγκεκριμένη από έναν έμπειρο στα πολιτικά πράγματα, όπως ο κ. Τζωρτζάτος. Μα θυμίζει τον πρωτάρη νέο που με ενθουσιασμό και αυθορμησία στα πρώτα του βήματα υποπίπτει σε λάθη και γκάφες…
Το τρίτο αφορά στην συνολική παρουσία του κ. Τζωρτζάτου και το πώς αυτή γίνεται αντικείμενο δημοσιογραφικής εκμετάλλευσης από συγκεκριμένη μερίδα του τοπικού τύπου. Αναφερόμαστε πιο πολύ στο πως προσπαθεί ο επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης κ. Μιχαλάτος να επωφεληθεί από τις δήθεν καταγγελίες του κ. Τζωρτζάτου που επί μισή θητεία τα έβρισκε όλα σωστά στην «Ισχυρή Κεφαλλονιά», αλλά τώρα κατάλαβε ότι τελικά δεν ήταν…
Ο κ. Μιχαλάτος, επιτυχημένος και πανέξυπνος επιχειρηματίας από τη μία, με επικοινωνιακά μειονεκτήματα όμως και αντιπολίτευση σχεδόν ανύπαρκτη, είπε να ρίξει στο παιχνίδι τον Τζωρτζάτο, μπας και… Ο πρώτος μάλιστα από την παράταξη του κ. Θεόφιλου που έσπευσε να στηρίξει τον Τζωρτζάτο ήταν ο κ. Φλωράτος. Βέβαια, ο κ. Φλωράτος δεν δέχεται εύκολα πολιτικές συμβουλές, ούτε κι από τον Μιχαλάτο, είναι αυτεξούσιος πολιτικά και δεν μπαίνει σε παραπολιτικά πηγαδάκια γιατί δεν του το επιτρέπει η φιλοσοφία του ως προσωπικότητα… Πλην όμως, έδειξε να εντυπωσιάζεται από την τακτική Τζωρτζάτου και να τον στηρίζει επικοινωνιακά… Προς τα έξω όλο αυτό πέρασε επίσης σαν μια ένδειξη ΜΗ ικανοποίησης του κ. Φλωράτου από την αντιπολιτευτική τακτική του κ. Μιχαλάτου…
Κατά τα άλλα, αν κρίνει κανείς από το τελευταίο δημοτικό συμβούλιο, ο κ. Τζωρτζάτος μίλησε σε τέτοιο βαθμό ποιότητας και ποσότητας στο δημοτικό συμβούλιο, που κάλυψε όλη την Αντιπολίτευση, ειδικά την μείζονα… Τι σημαίνει αυτό; Ότι μάλλον ο κ. Μιχαλάτος θα πρέπει να τον υπολογίζει ως αντίπαλο και να μην τον υποβαθμίζει, εκμεταλλευόμενος απλώς ότι φωνασκεί και εκφράζεται με τέτοιο τρόπο που τραβά τα βλέμματα και την προσοχή και πληθαίνει ίσως και τα κλικαρίσματα του σάιτ του . Για να το πούμε απλά, ας μην υποτιμά τον κ. Τζωρτζάτο, γιατί το ενδιαφέρον του για τα δημοτικά πράγματα είναι δεδομένο και επικοινωνιακά φαίνεται ότι το προσπαθεί… Θα μπορούσε λοιπόν η επόμενη μάχη για τον Δήμο να γίνει μια μάχη όχι για την πρώτη θέση, αλλά μια μάχη για τη δεύτερη θέση ανάμεσα σε Μιχαλάτο και Τζωρτζάτο…!
