Του Γιάννη Βαρούχα
Η Παρθία ήταν μία χώρα της κεντρικής Ασίας(νοτιοανατολικά της Κασπίας θάλασσας και προς το οροπέδιο του Ιράν) η οποία ήταν διαδοχικά υποταγμένη στους Ασσύριους, στους Μήδες και στους Πέρσες. Οι Πάρθοι είχαν εκστρατεύσει, με τους δύο τελευταίους, εναντίον των Ελλήνων το 480π.Χ.. Όταν ο Μεγάλος Αλέξανδρος κατέλυσε την αυτοκρατορία των Περσών, η Παρθία περιήλθε στην κατοχή των Μακεδόνων. Ωστόσο, ο Έλληνας στρατηλάτης γοητεύτηκε απ’ την τεχνική τους, και θέλησε να τους εντάξει στο στράτευμά του. Η εν λόγω τεχνική που κατείχαν οι Πάρθοι ιππείς και που γοήτευσε τον Αλέξανδρο, ήταν ότι μπορούσαν να γυρίζουν το σώμα τους εκατόν ογδόντα μοίρες πάνω στ’ άλογά τους και να τοξοβολούν με εξαιρετική ακρίβεια ενώ φαινόταν ότι οπισθοχωρούσαν! Έκτοτε, έμεινε στην ιστορία η έκφραση το «Πάρθιο βέλος», με την οποία εννοούμε το ξαφνικό και απροσδόκητο χτύπημα(πολλές φορές και το ύπουλο).
Στο Δήμο Κεφαλονιάς του 2014 παρατηρούμε μία προσπάθεια απ’ τη Δημοτική Αρχή να μετατρέψει το Δημοτικό Συμβούλιο του νησιού σ’ ένα «εφαρμοστικό όργανο», απεμπολώντας κάθε είδους πολιτική συζήτηση αλλά, αντιθέτως, εισάγωντας οπαδικές πρακτικές. Είπε χαρακτηριστικά ένας Δημοτικός Σύμβουλος της συμπολίτευσης κατά το πρόσφατο Δημ. Συμβούλιο : «Θα ερχόμαστε εδώ πέρα για ν’ ακούμε τον Γκισγκίνη να μας λέει τις θέσεις του ΚΚΕ;»… Ε λοιπόν αν αυτό φαίνεται εξωφρενικό σε κάποιους, θα πρέπει να καταλάβουν πως γι’ αυτό ακριβώς το λόγο υπάρχει το Δημ. Συμβούλιο! Για να γίνεται διαβούλευση μεταξύ των πολιτικών θέσεων όλων των κομματικών εκπροσώπων που έχουν εκλεγεί, και να επιζητείται κάποια σύνθεση ως προς την πορεία του Δήμου.
Είναι αδιανόητη, ή τουλάχιστον έτσι θα έπρεπε να είναι, η ύπαρξη ενός Δημ. Συμβουλίου το οποίο δε συζητά πολιτικά ζητήματα αλλά αποφασίζει μόνο για πράξεις εφαρμογής. Θα πρέπει πάντα να θυμόμαστε πως η παράκαμψη/περιφρόνηση θεσμοθετημένων οργάνων-εργαλείων της Πολιτείας, όπως είναι το Δ.Σ., συνιστά εκτροπή και ανωμαλία για τη λειτουργία της αυτοδιοίκησης κατά τον ίδιο τρόπο που συνιστά συνταγματική εκτροπή η παράκαμψη της Βουλής των Ελλήνων. Αν ο κ.Παρίσης θέλει να παραμείνει Δήμαρχος μέχρι το 2024, όπως δήλωσε στην τελευταία συνεδρίαση, τότε αυτό που θα πρέπει να αναζητήσει δεν είναι η επιβολή της παράταξής του μέσα στο Δ.Σ., αλλά η συναίνεση αυτής με την αντιπολίτευση. Μόνο οι συναινετικοί ηγέτες κέρδισαν τους λαούς τους και μακροημέρευσαν, σε αντίθεση με τους αυταρχικούς ηγέτες που συνάντησαν γρήγορα την κρύα, άδοξη και απότομη αίσθηση της πτώσης τους.
Σε πρόσφατη ανακοίνωσή τους οι ΦΙ.Κ.Ο. κάνουν λόγο για «Δήμο Κεφαλονιάς Α.Ε.» και πράγματι, αν σκεφτεί κανείς τα πεπραγμένα της παρούσης Δημ. Αρχής στους λίγους πρώτους μήνες της θητείας της(τοποθέτηση κατά της ακτοπλοϊκής σύνδεσης Σάμη-Πάτρα και αδιαφορία γι’ αυτήν της Αργοστόλι-Κυλλήνη, τοποθέτηση υπέρ της ιδιωτικοποίησης του αερολιμένα, αλλαγή της λειτουργίας του Δ.Σ. κ.α.), καταλαβαίνει κανείς ότι υπάρχει μία επαγγελματικού τύπου προσέγγιση προς τα πράγματα ενώ απουσιάζει το πολιτικό όραμα. Η αλήθεια είναι ότι από το 2010 μέχρι σήμερα, αυτό που έχουμε δει είναι ένα Δήμο Κεφαλονιάς που εφαρμόζει πιστά και πάραυτα τις κυβερνητικές επιταγές.
Μόνο μια φορά είδαμε το Δήμο να βγαίνει «εκτός γραμμής», όταν πρόσφατα εναντιώθηκε στο ΤΕΕ Δυτικής Ελλάδας, που είναι επισήμως Τεχνικός Σύμβουλος για το ελληνικό κράτος απ’ το 1923, και αυτό για να διασωθεί το γόητρο του Δημάρχου απ’ την ανακοίνωση-εκτροπή του γραφείου του προς τον πρόεδρο του ΤΕΕ Κεφαλονιάς. Για τον απλό κόσμο όμως, η Δημοτική Αρχή δε ρισκάρισε ποτέ τίποτα. Θυμάμαι πολύ καλά τον ίδιο το Δήμαρχο που είχε βρεθεί στο χώρο του ΞΕΝΙΑ, όταν με απόφαση της συγκυβέρνησης έκλεινε η Δημοτική Αστυνομία, καθώς έλεγε στους υπαλλήλους που έχαναν τις δουλειές τους : «Μα αφού είναι απόφαση απ’ τα κεντρικά, τι να κάνω; Θέλετε να με πάνε στον εισαγγελέα για παράβαση καθήκοντος;». Όταν όμως έχεις αναλάβει μία θέση ευθύνης, δεν μπορείς να περιμένεις απ’ τον κόσμο να σου επιλύσει αυτά τα διλήμματα. Είτε είσαι αποφασισμένος να παλέψεις για τα συμφέροντα των συμπολιτών σου, είτε είσαι απλά ένας εισοδηματίας που εφαρμόζει τις άνωθεν εντολές σαν ένας ακόμη δημόσιος υπάλληλος…
Σήμερα λοιπόν, και ενώ οι προοδευτικές δυνάμεις βρίσκονται υπό διωγμό, αυτό που οφείλουν να κάνουν είναι να ρίψουν το δικό τους Πάρθιο βέλος! Και αυτό δεν μπορεί να είναι άλλο απ’ τη Συμπόρευση. Απέναντι στον αυταρχισμό, στην αλαζονεία της εξουσίας και την άδικη επιβολή υπάρχει μόνο μία δύναμη που μπορεί να απαντήσει αποτελεσματικά : η Συνένωση. Αν οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης – και δεν εξαιρώ καμία – ενωθούν και δουλέψουν σκληρά πάνω σε κοινές αξίες που θα εξυπηρετούν τα συμφέροντα των πολλών και όχι των λίγων προνομιούχων, τότε η σωστή λειτουργία του Δ.Σ. και ο δημιουργικός έλεγχος της Δημοτικής Αρχής μπορούν να γίνουν εφικτά. Ας γίνει το λάθος της Δημ. Αρχής παράδειγμα για την αντιπολίτευση, και ας επιτευχθεί μία συναίνεση που θα αποτελέσει όφελος για όλους τους Κεφαλλήνες.
Για την ιστορία και για να κλείσουμε την παραπομπή με την οποία ξεκινήσαμε τη γραφή μας, να πούμε πως όταν ο Αλέξανδρος πέθανε και το κράτος του πέρασε στους επίγονους, οι Σελευκίδες δεν μπόρεσαν να κρατήσουν τους Πάρθες υπό την κατοχή τους καθώς οι τελευταίοι διακήρυξαν την ανεξαρτησία τους. Ωστόσο, χρειάστηκε πόλεμος εκατόν είκοσι έξι ετών για να διατηρηθεί αυτή η ανεξαρτησία η οποία τερματίστηκε οριστικά με την έλευση των Ρωμαίων… Και όπως θα έλεγε και κάποια ταινία του Χόλιγουντ, οι όποιοι παραλληλισμοί με την πολιτική κατάσταση του σήμερα είναι φανταστικοί και δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα!
