του Μάκη Φόρτε*
Διάβασα στο E-Kefalonia για τη σημερινή συνάντηση που είχε σήμερα το πρωί, στο Υπουργείο Πολιτισμού, το Συντονιστικό Όργανο των Κεφαλληνιακών Συλλόγων Αττικής με τη Γενική Γραμματέα κα Λίνα Μενδώνη με αντικείμενο την άμεση αποκατάσταση των μνημείων μας από τους πρόσφατους σεισμούς.
Η είδηση από τη συνάντηση είναι αυτή που και το Ε-Κ προβάλλει:
«Το κτίριο του Μουσείου Αργοστολίου είναι κατεδαφιστέο και θα χρειαστεί να κτισθεί νέο μουσείο»!!!
Ας μου επιτραπεί μία παρατήρηση.
Ήδη από τις 7 Φεβρουαρίου ο Υπουργός Εσωτερικών κ. Γιάννης Μιχελάκης απαντώντας σε ερώτηση του Βουλευτή Αχαΐας του Κ.Κ.Ε. κ. Νικολάου Καραθανασόπουλου για τους σεισμούς στην Κεφαλονιά είχε αναφέρει:
«Πράγματι, έχει υποστεί σοβαρές ζημιές ο φέρων οργανισμός του Μουσείου του νησιού. Δεν ξέρω, τελικά, τι θα γίνει. Αυτό είναι ένα θέμα του Υπουργείου Πολιτισμού αν αξίζει τον κόπο πια αυτό το κτήριο να υποστηριχθεί, να διασωθεί. Τουλάχιστον, η πρώτη εκτίμηση που είχα εγώ είναι ότι αυτό το κτήριο δεν μπορεί να κρατηθεί».
Αγνοώ γιατί η επίσημη ανακοίνωση γίνεται ένα μήνα μετά.
Το ζητούμενο πάντως, όπως κατ’επανάληψη έχω πει, δεν είναι μόνο οι διαπιστώσεις και πολύ περισσότερο οι υποσχέσεις, αλλά ο σχεδιασμός της ανοικοδόμησης του δομημένου περιβάλλοντος και της ανασυγκρότησης της τοπικής κοινωνίας και οικονομίας και μαζί η εξεύρεση των πηγών χρηματοδότησης.
Σήμερα κατά συγκυρία δημοσιεύεται στο Ε-Κ η παρέμβασή μου στο ΠΑΡΟΝ της περασμένης Κυριακής όπου υποστηρίζω πως:
«Απαιτείται όραμα για την ανοικοδόμηση και την ανασυγκρότηση της Κεφαλονιάς.
Ο σεισμός στις 26 Ιανουαρίου και στις 3 Φεβρουαρίου μπορεί να γίνει σωσμός, αν υπάρξει ολοκληρωμένο σχέδιο με συγκεκριμένο επιχειρησιακό πρόγραμμα για την ανοικοδόμηση – ανασυγκρότηση της Κεφαλονιάς.
Οι αποσπασματικές λύσεις μόνο κουκουλώνουν τα προβλήματα και τα μεταθέτουν στον επόμενο σεισμό»
Σημείωσα λοιπόν ανάμεσα στα άλλα:
«Και φυσικά τώρα είναι η ευκαιρία να μιλήσουμε για νέα δημόσια κτίρια (περιλαμβανομένων και των πολλών εκκλησιών) που δεν θα τα μπαλώνουμε όπως – όπως σε κάθε νέο σεισμό μέχρι που κάποια στιγμή θα καταρρεύσουν.
Χαρακτηριστικότερο όλων παράδειγμα το Μουσείο Αργοστολίου.
Γιατί να μην μετακινηθεί στην προσεισμική του ’53 θέση του λίγα μέτρα πιο πέρα (απέναντι από το Ξενία) και ο σημερινός χώρος να αποδοθεί στην πόλη ως κοινόχρηστος;»
Η πρόταση αυτή δεν είναι ευκαιριακή.
Είναι αποτέλεσμα της πείρας μου από τη 12χρονη θητεία μου ως Δήμαρχος στην πρωτεύουσα του νομού και σε συνδυασμό με την ολοκληρωμένη πρόταση για τη σχολική στέγη μπορεί να υπάρξει η σημαντικότερη πολεοδομική παρέμβαση στην πόλη από την ανοικοδόμησή της μετά το 1953 με αφορμή τους πρόσφατους σεισμούς.
Το Μουσείο μπορεί και πρέπει να μεταφερθεί κοντά και έξω από το κέντρο της πόλης προσφέροντας έναν πολύτιμο κοινόχρηστο χώρο με το σημερινό της οικόπεδο.
Και το νέο Μουσείο θα μπορούσε εκτός από «να πληρεί όλες τις σύγχρονες προϋποθέσεις» να είναι υπόδειγμα αντισεισμικής τεχνολογίας (όπως το Μουσείο της Ακρόπολης) και ακόμη η εξωτερική του όψη να
είναι αντιγραφή του προσεισμικού κτιρίου σε μια προσπάθεια έστω και μετά από 60 χρόνια αποκατάστασης της ιστορικής – πολιτιστικής ιστορίας του Αργοστολίου όπως ακριβώς γίνεται με το νέο δημοτικό γηροκομείο.
Κάνω έκκληση στον συμπατριώτη πρώην Υφυπουργό Πολιτισμού κ. Πέτρο Αλιβιζάτο και όλους τους συμπατριώτες από το Συντονιστικό Όργανο των Κεφαλληνιακών Συλλόγων Αττικής, τους οποίους συγχαίρω για την πρωτοβουλία τους για τον πολιτιστικό μας πλούτο, μαζί με τη δημοτική και την περιφερειακή αρχή να εκτιμήσουν την ανάγκη διεκδίκησης ενός αυτόνομου επιχειρησιακού προγράμματος για την ανοικοδόμηση – ανασυγκρότηση της Κεφαλονιάς με πόρους από το Ταμείο Αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, «τα μαζέματα» από τα 27 επιχειρησιακά προγράμματα των 24 δις του ΕΣΠΑ που τελειώνει και τη γενναία συνδρομή του νέου ΕΣΠΑ (ΣΕΣ) που ξεκίνησε την 1/1 και έχει μπροστά του 6 ολόκληρα χρόνια.
* Δήμαρχος Αργοστολίου 1995 – 2006
